[ΓΝΩΜΕΣ] Αγαπημένε μου ευρωσκεπτικιστή. Από τον Γιάννη Καραμαγκάλη

Αγαπημένε μου ευρωσκεπτικιστή…

 …Σου γράφω με αφορμή τα πολιτικά τεκταινόμενα και τις απόψεις που αποκρυσταλλώνονται το τελευταίο διάστημα εδώ, στην Ελλάδα. Όπως πολύ καλά θα γνωρίζεις το κίνημα του αντιευρωπαϊσμού έχει ρίξει πολύ γερά θεμέλια στην κοινωνική και πολιτική διαλεκτική της Αθήνας. Εγώ λοιπόν γράφω για να σου πω αυτά που όχι μονό μάχεσαι, αλλά δεν θέλεις να μπεις καν στην διαδικασία να ακούσεις η να διαπραγματευτείς.

Η αμφισβήτηση αποτέλεσε αντικείμενο μελέτης από πολλούς γίγαντες της παγκόσμιας φιλοσοφίας-αρχαίας και νεότερης. Μπορεί οι διαφωνίες μεταξύ των θεωρητικών να ήταν μεγάλες επί του ζητήματος, ωστόσο οι πλειονότητα τους κατέληξε στο συμπέρασμα πως η αμφισβήτηση είναι μια διαδικασία δράσης-αντίδρασης: Έχεις το αναυθαίρετο δικαίωμα να αμφισβητείς κάτι, αλλά και την υποχρέωση να αντιπροτείνεις κάτι το οποίο όχι μόνο θα δώσει καλύτερα αποτελέσματα αλλά θα είναι και πιο γόνιμο .Η στείρα αμφισβήτηση σου για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και για τα οφέλη που έχει αυτό για τη χώρα μας, οδηγεί σε καταστάσεις που μας οδηγούν σε βαθύτερη πόλωση, όλους εμάς που ουσιαστικά δεν έχουμε να χωρίσουμε κάτι. Η έντονη αντίδραση σου προς τα όσα πηγάζουν εξ Ευρώπης είναι απλά μια αμφισβήτηση που, τις περισσότερες φορές, σου έχουν φυτέψει άκριτα στο κεφάλι προπαγανδιστικά, έχοντας απλά ως γνώμονα το κομματικό ή οποιοδήποτε άλλο συμφέρον.

Θα ήταν αποδεκτό ,το να αμφισβητήσεις μια πτυχή της Ευρώπης και του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, ωστόσο ο παροπιδισμός του πολίτικου μας συστήματος που παρεισφρέει και στον κοινωνικό ιστό, σε οδηγεί σε μια διαδικασία αμφισβήτησης των θεμελίων της Ε.Ε. Και εδώ έρχεται ένα κρίσιμο ερώτημα: Τώρα το θυμήθηκες, μετά από 60 χρόνια?

 Η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο φόβος για περισσότερη εμβάθυνση, εκείνες που αναμφισβήτητα σε έχουν φέρει αντιμέτωπο με μια δεινή οικονομική κατάσταση. Είναι εκείνη που σε συνεργασία με την World Bank και το IMF περιόρισαν την οικονομική σου ελευθερία, και είναι εκείνη που σου στέλνει την task force προκειμένου να σου «επιβάλλει ετσιθελικά», όπως ισχυρίζεσαι, βάρβαρες πολιτικές. Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια σιωπής και έμμεσης συναίνεσης, εξεγείρεσαι κατά της Ευρώπης με αφορμή την κρίση και διαλαλείς πως απέτυχε παταγωδώς. Για να δούμε…

 Η ένωση, ίσως είναι το πιο επιτυχημένο μεταπολεμικό πολιτικό μόρφωμα στον κόσμο. Ξεκίνησε από μια διακήρυξη και ένα πεδίο πολιτικής, τον χάλυβα, και μέσα σε 60 χρόνια κατάφερε όχι μόνο να υπερδιπλασιάσει το εύρος των πολιτικών ενασχόλησης αλλά και να αυξήσει γεωμετρικά τον αριθμό των κρατών που συμμετέχουν σε αυτή. Κατάφερε επίσης, να δημιουργήσει πολιτικές πρωτοποριακές, όπως η Κοινή Αγροτική Πολιτική που όχι μόνο εξασφάλιζε την ανταγωνιστικότητα των αγροτικών προϊόντων των κρατών μελών, αλλά τα προστάτευε από τον διεθνή ανταγωνισμό και εξασφάλιζε ένα minimum εισοδήματος για τους παραγωγούς μέσω της θέσπισης της τιμής παρέμβασης. Πέραν αυτού, ήταν το μόνο μη-ομοσπονδιακό περιφερειακό μόρφωμα που κατόρθωσε να δημιουργήσει ενιαία αγορά, και να μειώσει τα κολλήματα που είχες να επενδύσεις σε ξένες χώρε ς και να μετακινηθείς ελεύθερα, αποφεύγοντας διαβατήρια και γραφειοκρατίες. Η ένωση επίσης είναι εκείνη που μείωσε τις διαπεριφερειακές ανισότητες και κατασκεύασε στον τόπο διαμονής σου εγγειοβελτιωτικά έργα, που βελτίωσαν την διαβίωση σου .Και θα με ρωτήσεις: πού είναι τα λεφτά; Αυτή την ερώτηση θα έπρεπε να την κανείς στους δημόσιους υπαλλήλους της χώρας σου, που δεν έχουν την στοιχειώδη γνώση να καταρτίσουν ένα επιχειρησιακό πλάνο για απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλιών, αγαπητέ…

Και επειδή σε ξέρω καλά, φίλε Ευρωσκεπτικιστή κορωνίδα της κριτικής σου είναι η αποτυχία της νομισματικής ένωσης και η παραβίαση της εθνικής σου κυριαρχίας. Θα σου απαντήσω.

 Μπορεί όντως, η νομισματική ενοποίηση να μην είχε την τύχη που ονειρευόντουσαν οι ευρωπαίοι ηγέτες στο Maastricht, αλλά μην ξεχνάς ότι οι κυβερνήσεις που ψήφιζες έκαναν σαν τρελές προκειμένου να μην μείνουν έξω από το τρένο του ευρώ την δεκαετία του 90.Και για να το καταφέρουν αυτό, επιχείρησαν από το μαγείρεμα των στατιστικών μέχρι την σκλήρυνση της δραχμής κατά την διάρκεια της τελευταίας κυβέρνησης Σημίτη.

 Ας κλείσω το σύντομο αυτό γράμμα με την αγαπημένη σου καραμέλα: την παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας και την παγκόσμια συνωμοσία εναντίον της Ελλάδας. Θα είμαι λακωνικός. Συμμετοχή στην Ε.Ε σημαίνει εθελούσια εκχώρηση τμημάτων εθνικής κυριαρχίας σε μια ανώτερη υπερ-εθνική δομή. Η ακράδαντη πίστη σου πως οι Ευρωπαίοι δεν έχουν συμφέρον να μας διώξουν από το ευρώ είναι πλήρως λανθασμένη. Όπως παραβίασαν την Συνθήκη της Λισσαβόνας και το no bail out για να σου παράσχουν οικονομική στήριξη καλύπτοντας τις μακροχρόνιες δημοσιονομικές σου κραιπάλες, έτσι θα παραβιάσουν και την συνθήκη για να σε αποπέμψουν από την νομισματική ένωση. Τέλος, ο κόσμος δεν γυρίζει γύρω από την Ελλάδα. Ο ‘θεός έχει να φροντίσει αλλά 198 κράτη περίπου.


Ευχαριστώ που με άκουσες,
Με εκτίμηση,
Ένας –όχι υπέρμαχος της Ευρώπης-,αλλά λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος.