[φωτο Mobile Diaries]
Εγώ έχω μια απορία: εσείς είστε εγγεγραμμένος στους εκλογικούς καταλόγους; Ψηφίζετε στην Ελλάδα; Έχετε ελληνική υπηκοότητα;
Διότι μόνον εάν η απάντηση στις παραπάνω ερωτήσεις είναι "ναι", έχετε δικαίωμα να πολιτικολογείτε για τα ελληνικά πράγματα.....
Παρέθεσα αυτούσιο ένα σχόλιο σε άρθρο μου, που αναφερόμουν στο καθεστώς της επταετίας στην Ελλάδα, τη δικτατορία του Enver Hoxha στην Αλβανία και τις ασύγκριτες διαφορές με αυτό που ζούμε σήμερα.
Αλίμονο, δεν θα απαντούσα σε τέτοια ερωτήματα. Τα θεωρώ φαιδρά. Δεν θα απαντούσα, αν δεν με «τσιγκλούσε» στο twitter, συνάδελφος δημοσιογράφος, συνεπικουρούμενος από σύμβουλο του πρόεδρο της ΝΔ_. Σχολιάζοντας δηλώσεις Σαμαρά στο Ζάππειο, γράφοντας σε συνάδελφο, ο οποίος προσυπέγραφε το «παραλήρημα» του προέδρου της ΝΔ_ για τους μετανάστες, ότι διακρίνω έναν πολιτικό φανατισμό, έλαβα την εξής απάντηση: Πολιτιστικα ειναι τα ζητηματα μου (σ.σ. με μένα) . Πολιτιστικου παρελθοντος ( δική του η ορθογραφία).
Στη κουβέντα μπήκε και σύμβουλος του κυρίου Σαμαρά, ο οποίος, συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο, σχολίασε: Για να αραδιάζετε τόσες περισπούδαστες μπαρούφες + προσβολές, το πολιτιστικό (σας) υπόβαθρο μάλλον δεν υφίσταται.... Τον σύμβουλο τον καταλαβαίνω , διότι θα πρέπει να υπερασπιστεί τον πρόεδρό του. Αυτή είναι η δουλειά του. Προτάσσοντας, όμως, την… πολιτιστική μου ανεπάρκεια, δε νομίζουν ότι κατατάσσονται στους νοσταλγούς της «άριας» φυλής;
Να απαντήσω στα πρώτα ερωτήματα. Πράγματι, δεν ψηφίζω στην Ελλάδα, αν και έχω μπει αισίως στο εικοστό δεύτερο έτος της παραμονής μου στη χώρα. Δεν έχω ελληνική υπηκοότητα, αν και δεν είναι επιλογή μου. Ασκώ, όμως, το επάγγελμα του δημοσιογράφου, με τον τρόπο που το ασκώ και που καθημερινά κρίνεται από τους αναγνώστες και τους εργοδότες μου, χωρίς να προβάλλω ή να προτάσσω τα «πολιτιστικά μου προτερήματα».
Δεν ξέρω αν είναι πολιτιστικό μειονέκτημα που δεν έχω το δικαίωμα να διοριστώ στο δημόσιο τομέα, σε γραφείο τύπου κάποιας Γενικής Γραμματείας ή να εργαστώ σε πολιτικό κόμμα ως σύμβουλος τύπου. Δεν ξέρω, επίσης, αν, ως πολιτιστικό μειονέκτημα μπορεί να καταλογιστεί και το γεγονός ότι, δημοσιογραφώ στην ελληνική γλώσσα, χωρίς να έχω την ελληνική υπηκοότητα, δικαίωμα ψήφου και χωρίς να έχω πάει σε ελληνικό σχολείο.
Πάντως, μετά από 22 περίπου χρόνια στη χώρα, λειτουργώ ως πολίτης σε ευνομούμενη πολιτεία. Ανταποκρίνομαι στις υποχρεώσεις μου, πάντα με συνέπεια. Πληρώνω φόρους, δεν χρωστάω στο κράτος, σέβομαι τα δικαιώματα του Ανθρώπου και του κάθε πολίτη που ζει μαζί μου. Αυτό είναι το πολιτιστικό μου υπόβαθρο.
Αναρωτιέμαι, επίσης, αν πολιτιστική κατωτερότητα είναι το γεγονός ότι στην Ελλάδα γεννήθηκαν και μεγάλωσαν τα δυο μου παιδιά, πάνε σε ελληνικό σχολείο, βγάζουν πολύ καλούς βαθμούς και θεωρούν την Ελλάδα- όπως και οι γονείς τους- πατρίδα τους. Χωρίς να μισούν τις πατρίδες των άλλων, ούτε τους συμμαθητές τους με γονείς από άλλες πατρίδες.
Το να σχολιάζονται τα γραπτά μου, με γνώμονα την καταγωγή μου θα μπορούσα να το δεχτώ από φανατικούς εθνικιστές. Όταν, όμως, για να με αντιμετωπίσει κάποιος δημοσιογραφικά και πολιτικά, καταφεύγει στο πολιτιστικό μου υπόβαθρο -και αυτό συμβαίνει από δημοσιογράφο ή σύμβουλο του προέδρου της ΝΔ_, κόμματος που θέλει να κυβερνήσει, δείχνει να είναι προβληματικό.
Και αρκούντως προσβλητικό. Όχι για μένα. Εγώ θα συνεχίσω να κάνω αυτό που ξέρω να κάνω. Με αυτό το πολιτιστικό υπόβαθρο που έχω. Το οποίο, προς λύπη των… καταμετρητών του, έχει διαμορφωθεί από την ελληνική κουλτούρα, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Όχι, Έλληνας, που θα αναγνώριζα το δικαίωμα έκφρασης σε άλλους, μόνο σε περίπτωση που είχαν την ελληνική υπηκοότητα, δεν (θα ήθελα να) είμαι.
Όπως και δεν (θα ήθελα να) είμαι, ούτε πρόκειται να γίνω, Έλληνας που θα προτάσσω την πολιτιστική ανωτερότητά μου, όταν θα κάνω διάλογο με άλλους. Σε μια εποχή που είναι της μόδας να φωνάξει κανείς, «είμαι Έλληνας», νιώθω ακριβώς την αντίθετη ανάγκη. Να φωνάξω ότι «τέτοιος Έλληνας δεν θέλω να είμαι».
*Ο Niko Ago είναι δημοσιογράφος. [http://odromos.wordpress.com]
σχόλια