Σε μία ακόμη ανταπόκριση από την Αθήνα για λογαριασμό της Guardian, η δημοσιογράφος Helena Smith εστιάζει στις προσπάθειες, αλλά και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να αδειάσει ο Πειραιάς από πρόσφυγες και μετανάστες πριν αρχίσουν να καταφθάνουν οι τουρίστες.
Παρά την άρνηση των προσφύγων να φύγουν από το λιμάνι του Πειραιά, η κυβέρνηση έχει άλλα σχέδια, γράφει η εφημερίδα. Στην αντίστροφη μέτρηση για το Πάσχα, και μαζί για την έναρξη της τουριστικής περιόδου, γίνεται αγώνας δρόμου για να αδειάσει ο Πειραιάς από τον αυτοσχέδιο καταυλισμό προσφύγων και μεταναστών που φιλοξενεί περισσότερους από 5000 ανθρώπους. Λεωφορεία έχουν επιστρατευτεί, φυλλάδια έχουν διανεμηθεί, και μικρά αγόρια έχουν πέσει στη θάλασσα την ώρα που οι αρχές μετέφεραν άντρες, γυναίκες και παιδιά από την πύλη Ε1, στην πύλη Ε2.
Από τη στιγμή που έκλεισαν τα βόρεια ελληνικά σύνορα και χιλιάδες πρόσφυγες εγκλωβίστηκαν στη χώρα, το λιμάνι του Πειραιά είναι το έμβλημα της ανικανότητας της Ελλάδας να χειριστεί μία κατάσταση που λίγοι είχαν προβλέψει, γράφει ο Giardian, κάνοντας λόγο για άθλιες συνθήκες και χάος.
«Επιβατικοί σταθμοί που δεν φτιάχτηκαν για να αντιμετωπίσουν μία ανθρωπιστική κρίση, υποτυπώδεις εγκαταστάσεις, εντάσεις και πόροι που εξαντλούνται. Ο θυμός και η απογοήτευση έχουν προκαλέσει συγκρούσεις μεταξύ Σύρων και Αφγανών αλλά και Χρυσαυγιτών με αντί-φασίστες, που έχουν προστεθεί σε αυτό το εκρηκτικό μείγμα», αναφέρει η βρετανική εφημερίδα περιγράφοντας την κατάσταση στον Πειραιά.
Η αριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ λέει η εφημερίδα, ακολουθεί μία ήπια τακτική απέναντι στην κρίση, αποφεύγοντας την εκούσια χρήση βίας κατά των προσφύγων. Τους τελευταίους μήνες έχει δημιουργήσει 31 προσωρινούς χώρους φιλοξενίας σε όλη την Ελλάδα, έξι από τους οποίους βρίσκονται στην Αθήνα.
Αναφερόμενη στον καταυλισμό του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό , ο Guardian αναφέρει: «Αυτό που κάποτε θα γινόταν το μεγαλύτερο μητροπολιτικό πάρκο της Ευρώπης, το εγκαταλελειμμένο αεροδρόμιο μετατράπηκε σε «επίσημο» καταυλισμό τον Μάρτιο, όταν έγινε ξεκάθαρο ότι οι βαλκανικές χώρες έκοψαν για τα καλά την πρόσβαση στην Ευρώπη», αναφέρει το δημοσίευμα.
«Αν υπήρχε μία εικόνα που έμοιαζε με τάξη στο χάος του Πειραιά, εδώ δεν υπάρχει καμία» γράφει η Smith και προσθέτει: «Έξω από εγκαταλελειμμένα κτίρια, παιδιά παίζουν ξυπόλητα γύρω από υπερχειλισμένους κάδους σκουπιδιών. Η παρουσία του κράτους αντιπροσωπεύεται από ένα και μόνο περιπολικό είναι παρκαρισμένο δίπλα σε ένα φράχτη γεμάτο με απλωμένα ρούχα, ενώ μέσα στο κτίριο όπου κάποτε φιλοξενούσε την αίθουσα αναχωρήσεων περίπου 2.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά- αριθμός σχεδόν διπλάσιος από εκείνους που μπορούν να φιλοξενηθούν εκεί- κοιμούνται ο ένας δίπλα στον άλλον.
Η έλλειψη θέρμανσης ή κλιματισμού σημαίνει ότι τη νύχτα κρυώνουν και τη μέρα ασφυκτιούν από τη ζέση. Υπάρχουν μόλις πέντε τουαλέτες για άνδρες και άλλες τόσες για γυναίκες, ενώ τα ντους τοποθετήθηκαν νωρίτερα μέσα στο μήνα. Άλλοι 3.000 πρόσφυγες είναι στριμωγμένοι σε δύο πρώην Ολυμπιακές εγκαταστάσεις- στα παλιά στάδια του χόκεϊ και του μπέιζμπολ- στο Ελληνικό, όπου οι συνθήκες λέγεται ότι είναι τόσο κακές, που η πρόσβαση για τις ΜΚΟ ή τα ΜΜΕ είναι σπάνια», τονίζει η Smith.
Παρά την ανεργία που χτυπάει ρεκόρ και τα επίπεδα της φτώχειας, οι Έλληνες έχουν ανταποκριθεί στις προσφυγικές ροές με συμπόνοια και αλληλεγγύη. Πολλοί φέρουν φαγητό και ρούχα σε συγκεντρώσεις ειδών πρώτης ανάγκης που διοργανώνονται σε πλατείες, παρακινούμενοι από τις δικές τους εμπειρίες, όντας απόγονοι μεταναστών από τη Μικρά Ασία , αναφέρει η εφημερίδα.
«Μέχρι τώρα, η Ελλάδα ήταν πολύ τυχερή», λέει ο αντιδήμαρχος Αθήνας για θέματα Μεταναστών και Προσφύγων, Λευτέρης Παπαγιαννάκης, σε δηλώσεις του στον Guardian πριν από την είδηση για τον θάνατο της 17χρονης που ήταν στον καταυλισμό του Ελληνικού. «Δεν έχουν υπάρξει σοβαρά περιστατικά. Αλλά, η τύχη μπορεί κάποια στιγμή να τελειώσει», ανέφερε ακόμη, ενώ παραδέχθηκε ότι η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη να χειριστεί την προσφυγική κρίση, παρότι «όλοι γνωρίζαμε ότι άνθρωποι συγκεντρώνονταν στα σύνορα της Συρίας και της Τουρκίας και ξέραμε ότι ήθελαν να συνεχίσουν».
Η δημοσιογράφος περνά μία βόλτα και από την πλατεία Βικτορίας, για την οποία τονίζει ότι μέχρι πριν μερικές εβδομάδες λειτουργούσε ως ένας προσωρινός καταυλισμός για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Εκπρόσωποι ΜΚΟ που έχουν την έδρα τους εκεί της λένε πως διακρίνουν μία ευδιάκριτη αλλαγή στη συμπεριφορά μέρους των μεταναστών.
«Οι άνθρωποι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως δεν πρόκειται να φύγουν σύντομα» λέει ο Πόλις Παντελίδης, επικεφαλής του Στρατού Σωτηρίας στην Ελλάδα. «Έχουν αρχίσει να μετακινούνται σε ξενώνες, ψάχνουν τρόπους να μάθουν τη γλώσσα, θέλουν να γράψουν τα παιδιά τους στο σχολείο».
