Έρευνα - Επιμέλεια κειμένου: Νεκτ. Γ. Κουκούλης
Χρόνια τώρα συλλέκτης παλιών καρτ-ποστάλ της Αίγινας, έχω βρεθεί μπροστά σε αρκετές σπάνιες εικόνες αλλοτινών εποχών. Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού, "συναντήθηκα" με την Χρυσούλα (ή Χρυσηίδα) Ρόδη, γόνο τοπικής αστικής οικογένειας της εποχής, κόρη του φαρμακοποιού και Προέδρου, για ένα διάστημα, της τότε Κοινότητας Αίγινας Σπύρου Ρόδη. Γοητεύτηκα από τη "ρετρό" ομορφιά και πληροφορήθηκα ότι έγινε θέμα σε καρτ-ποστάλ και πρωτοσέλιδα εφημερίδων της εποχής, επειδή τον Ιανουάριο του 1931 εκλέχτηκε στα καλλιστεία ως "ΜΙΣ ΕΛΛΑΣ" (18/1/1931) ! Αργότερα διάβασα περισσότερες πληροφορίες στο 22ο φύλλο του περιοδικού ΑΙΓΙΝΑΙΑ, σε σχετικό εξαιρετικό άρθρο της Κας Άννας Ρόδη. Η αφορμή, όμως, για να ασχοληθώ με την επίδραση στην καθημερινότητα του Νησιού, του γεγονότος ότι μια "γενήτισσα" αναδείχθηκε "ωραία των ωραίων", κοντά 90 χρόνια πριν, ήταν μια φωτογραφία που μου στάλθηκε, με την πληροφορία ότι προέρχεται από την υποδοχή της στην Αίγινα, μετά την απόκτηση του ...στέμματος.
Μου φάνηκε υπερβολική η κοσμοσυρροή για τέτοιο θέμα. Για να βεβαιωθώ ότι δεν υπάρχει λάθος, άρχισα έρευνα στον τύπο της εποχής. Ήταν ίσως η πρώτη φορά μετά την Καποδιστριακή περίοδο, που τον Ιανουάριο του '31 η Αίγινα, διά της Καλλονής της, έγινε πρωτοσέλιδο σε όλες σχεδόν της εφημερίδες Ελλάδας και Ομογένειας. Ποικίλα δημοσιεύματα, φωτογραφίες της διάσημης "Νέλλης", συνεντεύξεις, άρθρα απλά ειδησεογραφικά, λυρικά, με χρώμα πολιτικής εκμετάλλευσης ή και συγκαλυμμένο .... σεξισμό είδαν το φως της δημοσιότητας. Ας μεταφερθούμε, για αρχή, νοερά στο 1931 κι ας βρεθούμε μέσα από την παραστατική επιγραφή ανταποκριτή της ΒΡΑΔΥΝΗΣ στην Αίγινα*, «ΜΕ ΤΗΝ "ΜΙΣ ΕΛΛΑΔΑ" ΣΤΟ ΩΡΑΙΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ», καθώς το απόγευμα της 24ης Ιανουαρίου καταφθάνει πάνω "σ' ένα ανθοστόλιστο πλοίο":
"Το νησί μας πανηγυρίζει. Και πανηγυρίζει πέρα ως πέρα, από τη μια άκρη του ως την άλλη. Η επίσκεψις του ωραιοτέρου κοριτσιού μας και ωραιοτέρου κοριτσιού της Ελλάδος, ύστερα από τον θρίαμβόν του στα Καλλιστεία, είνε η μεγαλείτερη ινακοποίησίς μας και μας κολακεύει εξαιρετικά. Φαντασθήτε ότι οι Αιγινίτες προετοιμαζόντουσαν για την υποδοχή του κοριτσιού των ευθύς αμέσως από την επομένη της εκλογής. Γι΄ αυτό ήτο φυσικόν να συγκεντρωθή κόσμος πολύς κάτω στην προκυμαία, που ανέμενε με αγωνία την έλευσίν της.
Την 4.30 μμ, επί τέλους το ανθοστόλιστο πλοίο που έφερε τη Χρυσούλα μας, έφθασε στο νησί μας. Η δ. Ρόδη συνοδεύεται από τον πατέρα της, τους συγγενείς της και τον βουλευτήν μας κ. Χατζή(1), των προεδρείων των εν Αθήναις και Πειραιεί Αιγινιτών κλπ. Το ως την Αίγιναν ταξείδι της «μις Ελλάδος» διήρκεσεν επί δύο ώρες, που πέρασαν, όπως μας είπε, μέσα σε σφοδρή θαλασσοταραχή. Εν τούτοις η δ. Ρόδη εκάθητο στο σαλόνι της «Χρύσως»(2) χωρίς να πάθει από ναυτίασιν και συζητούσε με τους λοιπούς ... υγιείς του βαποριού.
Μόλις το βαπόρι έφθασε απέναντι στην πόλι μας, άρχισε να σφυρίζη συνεχώς. Εις τα σφυρίγματα της «Χρύσως» απήντησαν αμέσως η φωνές και η ζητωκραυγές των χιλιάδων Αιγινιτών, που είχαν καταλάβει τα ολόγυρα εις τον λιμένα κρηπιδώματα, ενώ ένα πλήθος κόσμου επερίμενε εις την αποβάθραν. Καράβια, καραβάκια, βάρκες, βαρκούλες, εγέμισαν επίσης από κόσμον και εβγήκαν εις προϋπάντησιν της «Χρύστως» (sic).
Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΣ: Έτσι το βαπόρι εμετρίασε την ταχύτητά του και εισήρχετο ακολουθούμενον από το πλήθος των καραβιών ηρέμως εις τον λιμένα. Μόλις ηγκυροβόλησεν ανεβαίνει επ' αυτού η μητέρα της «μις Ελλάδος» κ. Κούλα Ρόδη, συνοδευομένη από τους λοιπούς συγγενείς της και πλήθος συμπολιτών της. Η ευτυχισμένη μητέρα έπεσε στις αγκάλες του κοριτσιού της και την καταφιλούσε γεμάτη δάκρυα. Η δ. Ρόδη έκλαιεν επίσης εκ χαράς. Κατόπιν προσήλθεν και εχαιρέτισε την «μις Ελλάδα» ο πρόεδρος της κοινότητος της νήσου(3) με ολόκληρον το κοινοτικόν συμβούλιον και αι λοιπαί αρχαί της Αιγίνης. Μετά τας πρώτας συγκινήσεις και χαιρετισμούς, η δ. Ρόδη, μαζύ με τους γονείς και τους συμπατριώτας της, κατήλθεν από το βαπόρι και ετοιμαζόταν να αποβιβασθή(4). Το τι έγινε την στιγμήν εκείνην δεν περιγράφεται.
Ζητωκραυγαί του κόσμου αντηχούσαν από όλα τα σημεία. Άλλοι την εχειροκροτούσαν και την έρραιναν λουλούδια, απ΄ τα οποία ήταν κατάφορτη η λέμβος, διά της οποίας απεβιβάσθη. Από τον λιμένα η δ. Ρόδη κατηυθύνθη στο κοινοτικό κατάστημα διελθούσα κάτω από ωραίαν και μεγαλοπρεπή αψίδα, που είχε στήσει προς τιμήν της η κοινότης. Ο λαός, συναθροισθείς κάτωθεν του κοινοτικού καταστήματος, εξηκολούθει να ζητωκραυγάζη και να χειροκροτή, ζητών να ίδη την ωραίαν συμπολίτιδά του. Η δ. Ρόδη εξελθούσα εις τον εξώστην εχαιρέτισε τον λαόν εν μέσω εξάλλου ενθουσιασμού, ακολούθως δε ωμίλησεν ο βουλευτής κ. Χατζής, εκφράσας την ικανοποίησίν του, διότι η Αίγινα, η πατρίς του, έδωσεν την εφετεινήν «Μις Ελλάδα», την ωραιοτέραν κόρην της χώρας, διά την οποίαν πρέπει να είνε υπερήφανος η νήσος. Τους λόγους του κ. Χατζή εκάλυψαν ζωηρά χειροκροτήματα και ζητωκραυγαί. Κατόπιν, απαιτήσει του λαού ωμίλησεν ο πατήρ της εκλεκτής της Ελλάδος κ. Ρόδης(5), ευχαριστήσας τους συμπολίτας του διά την θερμήν υποδοχήν που έκαμαν εις την κόρην του. Aκο- λούθως προσεφέρθησαν αναψυκτικά εις την δ. Ρόδη και τους συνοδούς της. Εις το σπίτι του κ.Ρόδη συνέρεαν όλοι οι κάτοικοι, οι οποίοι συνέχαιρον την ωραιοτέραν Ελληνίδα και τους γονείς της.
Ο ΧΟΡΟΣ: Το βράδυ παρετέθη στο σπίτι του κ. Ρόδη γεύμα, εις το οποίον παρεκάθησαν, εκτός των οικείων της, ο βουλευτής κ. Χατζής, παρτεναίρ της, αι αρχαί της πόλεως, τα προεδρεία των εν Αθήναις και Πειραιεί Αιγινητών και άλλοι. Αργότερα, εδόθη χορός υπό της κοινότητος Αιγίνης, όπου η «Μις Ελλάς» εχόρευσε με τους συμπολίτας της και με τον βουλευτήν κ. Χατζήν. Έξω από το κοινοτικόν κατάστημα επερίμενε μέχρι των πρωινών ωρών ο κόσμος. Η «μις Ελλάς» επιστρέφει σήμερον για να παρευρεθή εις τον εν Πειραιεί χορόν του Συλλόγου των Αιγινιτών Πειραιώς."
Αυτά συνέβησαν, λοιπόν, εκείνο το χειμωνιάτικο απόγευμα και η πανηγυρική ατμόσφαιρα που είδα σε εκείνη την φωτογραφία της υποδοχής ήταν αληθινή.
Από τα δημοσιεύματα της εποχής επέλεξα και ένα ιδιαίτερο πρωτοσέλιδο άρθρο* του Νικολάου Γιοκαρίνη(6) στην ΠΡΩΙΑ:
Χρυσούλα Ρόδη, τι σύμβολον! Ένα όνομα που βγήκε από τον χρυσόν και τα ρόδα, ένα όνομα ποίημα. Και εδόθη εις την κόρην που φέρει άψογα και αγέρωχα τον σεμνόν και απέριττον, τον θριαμβευτικόν αλλά και βαρύτατον τίτλον της ωραίας. Είναι η ωραία κόρη που προβάλλει ανάμεσα στη θλιβερή ασχημία που μας τριγυρίζει. Πρότυπον και υπόδειγμα, βλάστησις και ανθός του ωραιοτέρου δημιουργήματος της φύσεως. Το κεφάλι της που έχει συνταράξει τους εγκεφάλους μας, είνε το ζωντάνεμμα των αιώνων, και βγήκε από το καλούπι της φυλής. Η διαφάνεια της επιδερμίδος της, έχει όλην την σαγήνην της ανθήσεως. Από την άβυσσον του βλέμματός της ξεπροβάλλει η φλόγα του γένους χιλιάδων χρόνων. Κυττάζει και το βλέμμα της γίνεται βέλος, με την αιχμήν του εις την καρδίαν μας ενώ προτάσσονται αι κόγχαι των βλεφαρίδων της. Από το μέτωπόν της αρχίζει η αιωνία ελληνική γραμμή. Είνε η γραμμή που εξεπήδησεν από την γην της Αττικής και ήγγισε τον ουρανόν της αθανασίας. Είνε η γραμμή της απλότητος και της ευγενείας, η γραμμή που εχάραξε την αισθητικήν του απλού Ωραίου και του μεγαλοπρεπούς. Βλέπει κανείς εμπρός του ολόκληρον τον Ελληνισμόν ζωντανεμένον εις την αιωνίαν του χάριν. Η κατατομή της ωραίας αυτήν κόρης, είνε ο δεσμός της φυλής με την γην μας. Όπως από τους βράχους ορθώνονται τα απέριττα λαξεύματα των αρχαίων κιόνων, έτσι και από τους βράχους της σημερινής μας κατάντιας, ήνθησε το ασύγκριτον αυτό δημιούργημα: Η Χρυσούλα.
Το λάξευμα που συνεχίζεται από την μετόπην εις την ασύγκριτον γραμμήν της ρινός της, χάνεται εις το κοίλωμα, που προστατεύεται από την αιχμήν του τόξου του άνω της χείλους. Είνε το κοίλωμα όπου λικνίζονται οι πόθοι. Κυττάζει και μόλις διαφαίνεται το μειδίαμά της που ανασκαλεύει τας ψυχάς μας εις το ατελείωτον βασανιστήριόν των. Το τόξον του χείλους της είνε έτοιμον δια την επίθεσιν. Όταν διαφανή πάλλευκη χορδή των δοντιών της, τα βέλη πετούν, ενώ το βλέμμα λογχίζει. Και επάνω εις τα καμπυλώματα των πετάλων των παρειών της, βαθουλώνουν τότε δύο κυματισμοί, ανάμεσα στους οποίους παραδέρνουν τα συντρίμμια των πόθων μας. Έτσι το είδαμεν και το ελατρεύσαμεν το ζωντανός αυτό κιονόκρανον, που στηρίζεται επάνω εις το σπανιώτερον λάξευμα του λαιμού, ο οποίος βυθίζει την ρίζαν του εις το θαυμαστόν και ασύγκριτον βάθρον του κορμού. Εκεί φωληάζουν μικρά περιστέρια, πίσω από τον μετάξινον πέπλον των, το οποίον ραμφίζουν.
Ωραία κόρη, που θα φέρης την ελληνικήν γραμμήν και την χάριν εις τον συναγωνισμός της ωραιότητος, έχε μαζί σου τον ευλαβικόν θαυμασμόν μας, διότι το παράστημά σου είνε η γραμμή που ενώνει τον ουρανόν της Αττικής με το γαλάνωμα της θαλάσσης του νησιού σου."
Η Χρ. Ρόδη εκπροσώπησε την Ελλάδα στα καλλιστεία Ευρώπης της ίδιας χρονιάς, που έγιναν στο Παρίσι. "Μις Ευρώπη 1931" είχε αναδειχτεί, τότε, η Γαλλίδα Jeanne Juilla.
Τέλος, παρουσιάζουμε πλήρη συνέντευξη της αιγινήτισσας καλλονής, που δόθηκε στις 19/2/1931 στη δημοσιογράφο και συγγραφέα Γεωργία Ταρσούλη (1916 - 1986) και δημοσιεύτηκε στο 360ό τεύχος του περιοδικού ποικίλης κοσμικής ύλης της εποχής ΜΠΟΥΚΕΤΟ. Στο εξώφυλλο του 359ου τεύχους του περιοδικού είχε δημοσιευτεί και φωτογραφία της. Μέσα από τη συνέντευξη αυτή ιχνηλατούμε πολλά κοινωνικά στοιχεία και μαθαίνουμε για άγνωστα πολιτικά ή μη παρασκήνια της εκλογής, αλλά και γνωρίζουμε τη νεαρή Χρυσούλα Ρόδη μέσα από τις συνήθειες και τις συνθήκες της προσωπικής της ζωής.
«Εδεινοπάθησα επί ημέρες για να δω τη δίδα Ρόδη, μετά το θρίαμβό της κατά τα εφετεινά καλλιστεία. Επί ημέρες την αναζητούσα στην Αθήνα και στον Πειραιά. Κυνηγητό άγριο ... Κι επί τέλους, την παραμονή της αναχωρήσεώς της για το Παρίσι, είχαν την ευτυχία να τη δω σ' ένα συγγενικό της σπίτι στον Πειραιά. Η δεσποινίς Ρόδη είνε ένα μπουμπούκι που μόλις αρχίζει να ανοίγη. Ψηλή, λεπτή, με λεπτά χαρακτηριστικά και μάτια που κυττάζουν κάπως τρομαγμένα. Τίποτε το επιτηδευμένο και το "κοσμικό". Μας δέχεται μ' ευγένεια και μας χαιρετά εγκάρδια.
Χ.Ρ.: Ξέρετε, δικαιολογείται, τι απασχολημένη που είμαι; Ούτε καιρός για να κοιμηθώ δε μου μένει πια. Έχω απαυδήσει ...
— Ω, δεσποινίς, κι εμείς απαυδήσαμε να σας κυνηγούμε τόσες ημέρες. Για να αποζημιώσετε, λοιπόν θα μας πήτε κάτι ...
Μα τι θέλετε να πω; Τι μπορώ να σας πω τώρα;, Όταν γυρίσω από το Παρίσι, τότε μάλιστα. Από εκεί θα έχω ένα σωρό εντυπώσεις, τις οποίες πολύ ευχαρίστως θα σας διηγηθώ για το «Μπουκέτο».
— Να περιμένουμε, δεσποινίς, τόσο; Μα ως τότε θα περάση τόσος καιρός. Μπορεί αν γυρίσετε όχι ως «μις Ελλάς» τότε, αλλά «Μις Ευρώπη», μπορεί να σας ζητήση κανείς εκεί σε γάμο και να σας παντρευτή. (Η μις Ελλάς τινάζεται ως απάνω)
Καλέ τι λέτε ... Έτσι εύκολα παντρεύεται κανείς; Α, μη μου μιλάτε, σας παρακαλώ, για ένα τέτοιο πράγμα ...
Σεβόμεθα την επιθυμία της δίδος Ρόδη και δεν της ξανακάνουμε πια λόγο περί γάμων. Αλλά η Μις Ελλάς επιμένει να μη μας λέει τίποτε. Ώσπου επεμβαίνει η παρευρισκόμενη θεία της:
Ξέρετε, μας λέει, η Χρυσούλα είνε πολύ μετριόφρων και λιγόλογη. Δεν της αρέσει καθόλου να κάνη κουβέντα για τον εαυτό της. Τα περισσότερα απ' όσα έγραψαν οι εφημερίδες δεν τα εξιστόρησε ποτέ η ανιψιά μου.
Χ.Ρ.: Αχ, ναι, διαμαρτύρεται η Μις Ελλάς. Κι αυτά μάλιστα που έγραψαν μερικές πριν απ' την εκλογή μου, ότι δήθεν είχα ειπεί πώς ήμουν βεβαία για την επιτυχία μου. Αυτά δεν είνε καθόλου αληθινά. Ούτε σκέφθηκα ποτέ μου να πω μια τέτοια ανοησία. Φαντασθήτε ότι προχθές είπαν σε κάποιο δημοσιογράφο πως δεν μπορούσε να με ιδή γιατί ήμουν λίγο αδιάθετη και την άλλη μέρα η εφημερίδα του έγραφε πως ήμουν βαριά άρρωστη από γρίππη και πως ήταν αμφίβολο αν ο γιατρός θα μου έδινε την άδεια να ταξιδέψω (σ.σ. στο Παρίσι)! Είδατε φαντασιολογίες; Εξ άλλου τι να σας πω; Είμαι ακόμη τόσο νέα, ώστε δεν έχω «αναμνήσεις». Γεννήθηκα στην Αίγινα κι' εκεί αναστήθηκα. Πολύ μικρή επήγα στο σχολείο των Καλογραιών της Τήνου κι' εκεί εσπούδασα ως προ τριών ετών. Ύστερα πήγα στη Γαλλική Ακαδημία στην Αθήνα κι' εκεί ετελείωσα τις γαλλικές σπουδές μου. Επήρα brevet litteraire. Η μόνιμη κατοικία είνε, βέβαια, στην Αίγινα, αλλά όλοι οι συγγενείς μου είνε εγκατεστημένοι στον Πειραιά και στη Αθήνα. Κάθε δυο τρεις μήνες έρχομαι από την Αίγινα στον Πειραιά. Είνε, άλλωστε, τόσο σύντομο κι' ευχάριστο το ταξειδάκι αυτό, ώστε τη μια ημέρα το αποφασίζω και την άλλη το κάνω. Το φθινόπωρο έρχομαι για να ράψω τις χειμωνιάτικές μου τουαλέττες και με την ευκαιρία αυτή κάθομαι σχεδόν ως τα Χριστούγεννα. Τις Απόκριες ξανάρχομαι. Στις αρχές του καλοκαιριού πάλι στην Αθήνα βρίσκομαι για να ράψω τα καλοκαιρινά. Το καλοκαίρι εννοείται ότι δεν το κουνάω από την Αίγινα. Πού να αφήσω τη δρομιά, τα μπάνια μου, τις βαρκάδες, τις εκδρομές, τις φίλες μου που έρχονται για να παραθερίσουν. Ααα, η Αίγινα είνε πολύ ωραία το καλοκαίρι! Δεν την αλλάζω με τίποτε! Το χειμώνα έχει η Αθήνα τα καλά της, αλλά το καλοκαίρι τα έχει η Αίγινα. Εννοείται ότι και στην Αίγινα δεν αφήνω εντελώς τη μελέτη μου και τα βιβλία μου και τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Μ' αρέσουν πολύ οι Έλληνες, αλλά περισσότερο έχω συνηθίσει τους Γάλλους και μάλιστα όχι τους μοντέρνους όσο τους παληούς, Μ΄ αρέσει ακόμη και το πιάνο μου. Είνε τόσο ωραίο πράγμα η μουσική!
— Δεν μου λέτε, δεσποινίς, είχατε υποβάλει και πέρσι υποψηφιότητα για Μις Ελλάς;
Καλέ, όχι! Πέρσι βρισκόμουν, όπως κάθε χρόνο, στην Αθήνα αυτήν την εποχή. Ήταν ο πρώτος χρόνος που θα έβγαινα πιο επίσημα στον κόσμο και παρουσιαζόμουν και σε βραδυνό χορό. Ετοίμασα μερικές τουαλεττίτσες και ... α, δε σας λέω παρακάτω ...
— Γιατί, δεσποινίς;
Γιατί, εξακολουθεί η θεία της γελώντας, η Χρυσούλα φοβάται μήπως νομίσουν πως περιαυτολογεί. Ακούτε, λοιπόν, να σας πω εγώ πώς έγιναν τα πράγματα. Λοιπόν επήγαμε τη Χρυσούλα στου κ. Τσούχλου και στης κ. Γεωργαντά να της ετοιμάσουμε μερικά φουστανάκια. Άρχισαν και ο ένας και η άλλη να μας λένε: «- Καλέ τέτοια χαριτωμένα κορίτσια έχετε στην Αίγινα! ... Μα αυτήν πρέπει να τη στείλετε στον διαγωνισμό για Μις Ελλάδα. Σίγουρα θα βραβευθή.» Εμείς, εννοείται, δεν τα λαμβάναμε στα σοβαρά αυτά τα πράγματα. Οπωσδήποτε, πήγε στο χορό των Καλλιστείων μαζύ (sic) με τα ξαδέρφια της, κατά τις 11.30 ...
Χ.Ρ.: Πολύ πιο αργά ήταν, διακόπτει η δεσποινίς Ρόδη. Εκεί στο θεωρείο που βρισκόμαστε, βρίσκονταν και πολλοί γνωστοί του Μπαμπά και του κ. Χατζή, του βουλευτή μας1 . Αυτοί σχολίασαν τ' αποτελέσματα της εκλογής (σ.σ. του 1930) και είπαν ότι είνε κρίμα που δεν έλαβα κι' εγώ μέρος ... Εγώ αυτά τα θεωρούσα για κομπλιμέντα και γελούσα, και φέτος, όταν προκηρύχθηκε ο διαγωνισμός, δεν συλλογίστηκα να λάβω μέρος. Βρισκόμουν, λοιπόν, εδώ από την Πρωτοχρονιά, όταν μια μέρα ο Μπαμπάς2, που είχε έρθει από την Αίγινα για δουλειά του, συναντάει τυχαίως στο δρόμο το βουλευτή μας κύριο Χατζή. -«Καλά που σε βρήκα, του λέει ο κ. Χατζής. Αποφασίσαμε (σ.σ. !!!) να βγάλουμε την κόρη σου Μις Αίγινα και να την πείσουμε να λάβη μέρος στον διαγωνισμό των Αθηνών για Μις Ελλάς.». Ο Μπαμπάς τα έχασε. –«Μα η κόρη μου δεν είναι καν στην Αίγινα!», λέει. –«Δεν πειράζει, την εκλέγουμε ερήμην!.» (σ.σ. !!!!!!!). Έτσι εξελέγην Μις Αίγινα και κατόπιν Μις Ελλάς. Ομολογώ όμως πως αν ήξερα τι είχα να τραβήξω μετά την εκλογή μου, ποτέ μου δεν θα εδεχόμουν να γίνω Μις Ελλάς. Είμαι άρρωστη πραγματικά από τους κόπους κι από τα τρεχάματα. Μα θα κάνω ένα ωραίο ταξίδι, θα ιδώ το Παρίσι, που επιθυμούσα τόσο πολύ να γνωρίσω, θα πάω στην Κυανή Ακτή και θα έχω ένα σωρό ωραίες εντυπώσεις, τις οποίες σας υπόσχομαι ότι θα φυλάξω αποκλειστικώς για το αγαπητό μου «Μπουκέτο».
* Τηρήθηκε, εκτός του πολυτονικού συστήματος, η ορθογραφία, στίξη και σύνταξη των πρωτοτύπων κειμένων.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1) Ο Παναγιώτης Χατζής (1887 - 1952) ήταν για χρόνια Δήμαρχος Αίγινας. Πριν, είχε διατελέσει πολιτευτής και τοπικός βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων. Οι Αιγινήτες τον φώναζαν "Τότη".
2) ΧΡΥΣΩ: Μικρό πλοίο της γραμμής Αργοσαρωνικού κυρίως στην περίοδο 1922−1933. Ναυπηγήθηκε γύρω στα 1891, αρχικά ως θαλαμηγός QUEEN MAB, ήρθε στην Ελλάδα το 1922 και είχε μήκος 33,8 μέτρα. Ανήκε στην εταιρεία Μπιτούνη.
3) Πρόεδρος, τότε, ήταν ο Ιωάννης Δημ. Μοίρας (1883 - 1972).
4) Το πλοίο αγκυροβολούσε στη μέση του λιμανιού και η αποβίβαση γινόταν με "λάντζα".
5) Ο Σπύρος Ρόδης (1872 - 1951) ήταν φαρμακοποιός και διετέλεσε Πρόεδρος της Κοινότητας. Το όνομά του έχει δοθεί σε κεντρικό δρόμο της Πόλης.
6) ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΙΟΚΑΡΙΝΗΣ (1893 - ; ): Δημοσιογράφος, στέλεχος οργανωτικών επιτροπών καλλιστείων. Κατά την Κατοχή διορίστηκε από την Κυβέρνηση Τσολάκογλου, ως Διευθυντής Τύπου και Ραδιοφωνίας και πρόεδρος του Εθνικού Θεάτρου.
ΠΗΓΕΣ:
- Φωτογραφικά αρχεία Νεκτ. Κουκούλη, οικογένειας Αντώνη Καρακατσάνη, Δήμου Αίγινας
- Η φωτογραφία του ΧΡΥΣΩ ανακτήθηκε από την ιστοσελίδα της βιβλιοθήκης του Κογκρέσσου (ΗΠΑ)
- Άννα Ρόδη, "Ο κοινοτάρχης Σπύρος Ρόδης και η ωραιοτέρα των Ελληνίδων". περιοδικό ΑΙΓΙΝΑΙΑ (τ. 22)
- Ψηφιακά αρχεία της Βουλής των Ελλήνων
- Ληξιαρχείο κα Δημοτολόγιο Δήμου Αίγινας
- Βασ. Κουτουζής, "Τα παλιά πλοία του Σαρωνικού"
- Στοιχεία από άρθρο της 29/4/2012 στο ιστολόγιο "ΑΕΡΑ" για την κυβέρνηση Τσολάκογλου
- Στοιχεία του κ. Νικ. Πέππα δημοσιευμένα στον ιστοχώρο του περιοδικού "ΝΑΥΤΙΛΙΑ".
_________________
To άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στο aeginallote.blogspot.com. Αναδημοσιεύται στο LIFO.gr με την άδειά τους.
σχόλια