Η Βίκυ Σταμάτη καταδικάστηκε για την απόδραση από το Δρομοκαΐτειο

Η Βίκυ Σταμάτη καταδικάστηκε για την απόδραση από το Δρομοκαΐτειο Facebook Twitter
0

Σε ποινή φυλάκισης ενός έτους καταδικάστηκε η Βίκυ Σταμάτη για την απόδρασή της από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείου Αττικής «Δρομοκαΐτειο», τον Απρίλιο του 2015.

Η εισαγγελέας της έδρας στην αγόρευση της έκανε λόγο για «ένα πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο που σχεδιάστηκε επιμελώς και εκτελέστηκε επιμελώς από την κυρία Σταμάτη» και το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών την τιμώρησε με τη μέγιστη δυνατή ποινή φυλάκισης για το συγκεκριμένο αδίκημα, που είναι ωστόσο εξαγοράσιμη έναντι 5 ευρώ ημερησίως. 

Το Πλημμελειοδικείο έκρινε ένοχη και πρώην εργαζόμενη του «Δρομοκαΐτειου», που βοήθησε τηω Βίκυ Σταμάτη να υλοποιήσει την κινηματογραφική απόδρασή, καταδικάζονταςς την σε ποινή φυλάκισης 18 μηνών με αναστολή. Αντίθετα, έπαυσε η ποινική δίωξη σε βάρος των δύο σωφρονιστικών υπαλλήλων που φρουρούσαν τη σύζυγό του Άκη Τσοχατζόπουλου και κατηγορούνταν για πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων τους που οδήγησε στην απελευθέρωσή της Βίκυς Σταμάτη

Η εισαγγελέας αναγνώρισε πως «σαφώς επρόκειτο για μια μητέρα που στερήθηκε το παιδί της, πρόκειται για μια γυναίκα που ζούσε με πολυτέλεια και αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία της να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον όμως έκανε δύσκολη τη ζωή όσων εργαζομένων βρέθηκαν δίπλα της όπως κατέθεσαν σήμερα μάρτυρες ενώ παρέσυρε και ενέπλεξε και αλλά άτομα». Σε άλλο σημείο της αγόρευσής της όμως, η εισαγγελέας τόνισε ότι πρέπει να της επιβληθεί η μέγιστη ποινή φυλακισης «όχι από εκδικητικότητα αλλά επειδή ταλαιπώρησε ένα ολόκληρο σύστημα» είπε χαρακτηριστικά, αναφέροντας μάλιστα πως «μετέτρεψε μια υπηρεσία σε υπηρετικό προσωπικό».

Ελλάδα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΓΙΑ ΠΑΣΧΑ -------- Έλληνας χορεύει στην εθνική όπερα της Οδησσού και ζει μόνος στην Ουκρανία εν μέσω πολέμου

Ελλάδα / Έλληνας χορεύει στην εθνική όπερα της Οδησσού και ζει μόνος στην Ουκρανία εν μέσω πολέμου

Ο χορευτής Errik Nour που άφησε την Ελλάδα για να κυνηγήσει το όνειρό του στην εμπόλεμη Ουκρανία μιλάει στην LiFO για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, την καθημερινότητα σε μια πόλη που αγαπάει τις τέχνες, αλλά ζει με τον εφιάλτη του πολέμου και το Πάσχα που (δεν) μοιάζει με το ελληνικό
ΜΙΛΤΟΣ ΤΣΕΚΟΥΡΑΣ