ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΦΑΝΟΥΣ ΚΡΙΣΗΣ του κορωνοϊού και του περιορισμού των ανθρώπων στα σπίτια τους υπήρξαν φαινόμενα όξυνσης της χρήσης και κατάχρησης αλκοόλ και εξαρτησιογόνων ουσιών» επιβεβαιώνει ο κ. Δαμιανός Δoυίτσης, εμβληματική προσωπικότητα στον χώρο της απεξάρτησης, ιδρυτής του κέντρου απεξάρτησης «Όασις» στη Θεσσαλονίκη και βραβευμένος, μεταξύ άλλων, από την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Οι άνθρωποι απομονώθηκαν, η καθημερινότητά τους ανατράπηκε και η πρόσβαση σε θεραπευτικές δομές έγινε ακόμα πιο δύσκολη. Για όλους αυτούς τους λόγους υπήρξαν, πάντα σύμφωνα με τον κ. Δουίτση, πολλές υποτροπές ανθρώπων που είχαν κατορθώσει να απεξαρτηθούν, όπως επίσης αυξήθηκε ο αριθμός των ανθρώπων που παρουσίασαν προβλήματα χρήσης και κατάχρησης. «Η έκκληση για βοήθεια από τους ίδιους και τις οικογένειές τους έχει αυξηθεί κατακόρυφα και η απόγνωση και η έντασή τους είναι πραγματικά οξυμένες» συμπληρώνει.
Ο κ. Δουίτσης, που ίδρυσε το αυτοσυντήρητο κέντρο «Όασις» με τη βοήθεια πρώην εξαρτημένων ατόμων, όπως ο πρώην δήμαρχος της Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, αλλά και μελών των οικογενειών τους πριν από δεκαοκτώ χρόνια, υπήρξε και ο ίδιος εθισμένος στα ναρκωτικά, στο αλκοόλ και στον τζόγο και κατάφερε να απεξαρτηθεί, έπειτα από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες, σε ένα ιδιωτικό κέντρο της Αγγλίας, σε ηλικία 32 ετών. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, αφιερώθηκε στη δημιουργία ομάδων αυτοβοήθειας ναρκομανών, αλκοολικών, τζογαδόρων, υπερφάγων και πολλών άλλων εξαρτημένων και εισήγαγε την έννοια της «ασθένειας του εθισμού» και τον όρο «εθιστική προσωπικότητα».
Μια μεγάλη μερίδα του κόσμου νιώθει αποστροφή ή φόβο και μια άλλη μερίδα αισθάνεται οίκτο και συμπάθεια. Καμία από τις δύο προσεγγίσεις δεν καλύπτει το φαινόμενο του εθισμού, το οποίο είναι μια προκαλούμενη ασθένεια, πνευματική, διανοητική, ψυχολογική και σωματική.
«Όλοι εμείς που μπλέξαμε με ναρκωτικά, αλκοόλ, τζόγο, Διαδίκτυο και βρήκαμε τη λύση, έχοντας πειραματιστεί με διάφορους τρόπους, χωρίς επιτυχία όμως, βρήκαμε μια αποτελεσματική μέθοδο απεξάρτησης, την οποία θελήσαμε να μεταδώσουμε σε όσους αναζητούσαν λύση στο πρόβλημα των εθισμών» λέει, εξηγώντας ότι η μέθοδος που ακολουθείται στην «Όασις» βασίζεται στη μέθοδο θεραπείας των 12 βημάτων, κατά το πρότυπο των Ανώνυμων Αλκοολικών, μια μέθοδο παγκοσμίως αναγνωρισμένη για τα θεραπευτικά της αποτελέσματα.
Στην «Όασις» έχουν απευθυνθεί μέχρι σήμερα χιλιάδες άτομα όλων των ηλικιών που βρέθηκαν στη δίνη των εξαρτήσεων. Το κέντρο έχει υποστηρίξει μέχρι στιγμής περίπου 10.000 άτομα σε ολόκληρη τη χώρα και έχει γίνει σημείο αναφοράς στον χώρο της απεξάρτησης.
«Η κοινωνία μας, μέσω της όποιας πληροφόρησης έχει δεχτεί κατά καιρούς, αντιμετωπίζει τους εθισμένους με διαφορετικό τρόπο. Πολλές φορές η κοινή γνώμη, επηρεασμένη από τα ΜΜΕ, ρίχνει το ανάθεμα στους εξαρτημένους, αναπτύσσοντας αντανακλαστικά κοινωνικού ρατσισμού εναντίον τους. Μια μεγάλη μερίδα του κόσμου νιώθει αποστροφή ή φόβο και μια άλλη μερίδα αισθάνεται οίκτο και συμπάθεια. Καμία από τις δύο προσεγγίσεις δεν καλύπτει το φαινόμενο του εθισμού, το οποίο είναι μια προκαλούμενη ασθένεια, πνευματική, διανοητική, ψυχολογική και σωματική» λέει ο κ. Δουίτσης, ο οποίος επισημαίνει ότι η εξάρτηση οφείλει να αντιμετωπίζεται ως κοινωνικό πρόβλημα και όχι ως ατομικό, καθώς η εμφάνισή της πηγάζει κυρίως από την ύπαρξη κοινωνικών προβλημάτων.
Τι είδους βοήθεια παρέχει στα εξαρτημένα άτομα η «Όασις»; «Το πρώτο βήμα στην απεξάρτηση είναι η παραδοχή του προβλήματος. Προσπαθούμε, λοιπόν, μέσα από μια πρώτη προσέγγιση και συζήτηση, να κάνουμε τον εθισμένο να καταλάβει ότι υπάρχει πρόβλημα μεν, αλλά με λίγη προσπάθεια και καθοδήγηση από εμάς μπορεί να κάνει το μεγαλύτερο δώρο στον εαυτό του, μια ζωή χωρίς εξαρτήσεις. Στη συνέχεια, με ατομικές αλλά και οικογενειακές συνεδρίες γίνεται ανάλυση της εθιστικής προσωπικότητας και του τρόπου που αυτή είναι καταστροφική για τον ίδιο τον εθισμένο, την οικογένειά του αλλά και ολόκληρη την κοινωνία.
Στις ομαδικές συνεδρίες-συζητήσεις τα μέλη της "Όασις" μοιράζονται καταστάσεις και γεγονότα της ζωής τους και μάλιστα βρίσκουν σημεία ταύτισης μεταξύ τους, αφού οι εμπειρίες των εθισμένων είναι κοινές. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική βοήθεια και στήριξη στην προσπάθεια που προσφέρουμε εφ' όρου ζωής. Η "Όασις" είναι πάντα ανοιχτή για τα μέλη μας και τις οικογένειές τους, οποιαδήποτε στιγμή νιώσουν ευάλωτοι ή αντιμετωπίσουν κάποιο πρόβλημα» λέει ο κ. Δουίτσης, ο οποίος πιστεύει ότι την περίοδο της εξάρτησης, αλλά και μετά από αυτήν, πολύ σοβαρό ρόλο παίζει το κοντινό περιβάλλον του εξαρτημένου ατόμου.
«Τα άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος, όπως η μητέρα ή η σύζυγος, είναι συνήθως συνεξαρτώμενα άτομα, δηλαδή άτομα που έχουν επιτρέψει να επηρεαστεί η ζωή τους από τη συμπεριφορά του εθισμένου, και μάλιστα τους έχει γίνει έμμονη ιδέα ο έλεγχος της ζωής του και η λύση του προβλήματός του. Η συμπεριφορά τους επηρεάζει βαθύτατα όλα τα μέλη της οικογένειας. Κατά συνέπεια, οι συγγενείς είναι τις περισσότερες φορές αυτοί που πρώτοι απευθύνονται στην "Όασις". Και στη διαδικασία της απεξάρτησης είναι κοντά μας, γιατί η δική τους υποστήριξη είναι εξίσου απαραίτητη» επισημαίνει ο ίδιος.
Πώς μπορεί να βοηθήσει κανείς στη δράση σας;
Η «Όασις» επιβιώνει χάρη στις συνδρομές των μελών της, καθώς και από χορηγίες από ιδιώτες και επιχειρήσεις. Σήμερα, ακόμη και η παραμικρή βοήθεια θεωρούμε ότι θα πιάσει τόπο. Η βοήθεια προς την οργάνωση μπορεί να είναι και σε είδος, με την παροχή εθελοντικής εργασίας απ' όσους είναι ειδικευμένοι στον χώρο αυτόν ή θέλουν να προσφέρουν εργασία ανάλογα με την ειδικότητα και τις γνώσεις τους.
Μοσκώφ 12 (περιοχή Δικαστηρίων), Θεσσαλονίκη, 2310 508598, oasis.org.gr
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
σχόλια