Το Thamkrabok είναι ένα βουδιστικό μοναστήρι, 140 χιλιόμετρα βόρεια της Μπανγκόγκ, που εξειδικεύεται στην αποτοξίνωση από τα ναρκωτικά.
«Συνήθως έχουμε περίπου 50 τοξικοεξαρτημένους και αλκοολικούς, ανάμεσά τους και καμιά δεκαριά Δυτικούς», λέει η Mae Chee Katrisha, Βρετανίδα πρώην τοξικοεξαρτημένη που έγινε μοναχή και είναι επικεφαλής των ασθενών από το εξωτερικό.
Τα τελευταία χρόνια, πριν τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς λόγω της πανδημίας, η Ταϊλάνδη είχε αναδειχθεί σε κορυφαίο προορισμό για τοξικοεξαρτημένους από ολόκληρο τον κόσμο.
Κάποιοι υποβάλλονται σε ακραίες αποτοξινώσεις όπως εκείνη στο Thamkrabok, ενώ άλλοι επιλέγουν ένα πιο πολυτελές κέντρο απεξάρτησης, όπως εκείνα στα βόρεια ορεινά. Οι υπηρεσίες συνιστούν μια σχετικά πιο φτηνή εναλλακτική συγκριτικά με τις δυτικές θεραπείες. Ωστόσο, κάποιοι ειδικοί προειδοποιούν πως η αποτοξίνωση σε ένα τροπικό σκηνικό μακριά από το σπίτι μπορεί να αποβεί επικίνδυνη, αυξάνοντας τον κίνδυνο υποτροπής.
Το μοναστήρι Thamkrabok ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 από την μοναχή Luang Poh Yaai και τους δυο ανιψιούς της και σύντομα στράφηκε στην θεραπεία εξαρτήσεων. «Η κυβέρνηση είχε μόλις αποποινικοποιήσει την χρήση οπιοειδών και οι ντόπιοι αγρότες εμφανίζονταν στο μοναστήρι ζητώντας βοήθεια για να τα σταματήσουν», εξηγεί ο ηγούμενος Vichit Akkachitto. «Σήμερα οι περισσότεροι μάς βρίσκουν μέσω ίντερνετ», προσθέτει.
Οι ξένοι ασθενείς πρέπει να δεσμευτούν να περάσουν τουλάχιστον 7 ημέρες στο Thamkrabok. Εκτός από το βασικό κόστος σίτισης - περίπου 20 δολάρια την ημέρα- δεν χρειάζεται να πληρώνουν τίποτα άλλο.
«Αν και οι ντόπιοι είναι περισσότερο εθισμένοι σε κρυσταλλική μέθη και yaba (χάπια με μεθαμφεταμίνη και καφεΐνη), οι ξένοι παίρνουν μια μίξη από ηρωίνη, κοκαΐνη, μεθαμφεταμίνη και αλκοόλ», λέει ο Peter Suparo, Βρετανός μοναχός που ήρθε για πρώτη φορά στο μοναστήρι το 2012 και έκτοτε πηγαινοέρχεται. «Επίσης βλέπουμε ολοένα και πιο συχνά, χρήστες φαιντανύλης και άλλων συνθετικών οπιοειδών, ειδικά από ΗΠΑ και Καναδά».
Η αποτοξίνωση μπορεί να είναι μια επικίνδυνη διαδικασία, ειδικά για αλκοολικούς που κινδυνεύουν από κρίσεις ή καρδιακή ανακοπή και εθισμένους στη μεθαμφεταμίνη που συχνά πάσχουν από παράνοια και βαριά μορφή άγχους. Για την αποφυγή προβλημάτων, το Thamkrabok ζητά σε όλους τους αλκοολικούς ασθενείς του να υποβληθούν σε αποτοξίνωση σε νοσοκομείο πριν φτάσουν στο μοναστήρι, οπότε εκεί να μπορούν να εστιάσουν στον έλεγχο των παρορμήσεών τους μέσω προσευχής και διαλογισμού.
Κάθε πρωί, απασχολούνται σε διάφορες δραστηριότητες- κάποιοι σκουπίζουν, άλλοι κατασκευάζουν τούβλα και συναρμολογούν ξύλινα τραπέζια. Το μεσημέρι, κάνουν το καθιερωμένο ατμόλουτρο, που αναδύει μια δυνατή οσμή σιτρονέλας και μετά έρχεται η ώρα για την τελετή εξαγνισμού.
«Ο εμετός βοηθά στην αποβολή των τοξινών από το σώμα», εξηγεί ο Peter Suparo. Το φίλτρο για τον εμετό φτιάχνεται από 108 βότανα, που φυτρώνουν στην περιοχή και η συνταγή είναι ένα καλά φυλαγμένο μυστικό. Το συγκεκριμένο φίλτρο είναι μόνο ένα μέρος της θεραπείας.
«Το βασικότερο συστατικό είναι το Sacca, ένα όρκος που παίρνουν οι ασθενείς την πρώτη τους ημέρα στο μοναστήρι», λέει ο Vichit Akkachitto. Γονατισμένοι μπροστά σε ένα χρυσό ιερό με θυμίαμα να καίει γύρω τους, οι νέοι ασθενείς ορκίζονται να μην ξαναπάρουν ναρκωτικά και προσκυνούν τρεις φορές κάτω από το άγρυπνο μάτι του μεγάλου μοναχού. «Ο όρκος είναι ιερός και δεν σπάει, γι' αυτό και οι ασθενείς μας έχουν μόνο μια ευκαιρία στο μοναστήρι», λέει ο ίδιος.
Το Thamkrabok είναι γνωστό για τις αυστηρές μεθόδους του. Μόλις φτάσουν στο μοναστήρι, οι ασθενείς υποβάλλονται σε ψάξιμο και κατάσχονται οποιαδήποτε ναρκωτικά βρεθούν πάνω τους. Επίσης δεν τους δίνονται θεραπευτικά υποκατάστατα, όπως μεθαδόνη ή βουπρενορφίνη ούτε άλλα φάρμακα για τα συμπτώματα στέρησης, όπως υπνωτικά χάπια ή ηρεμιστικά. Τέλος, υποχρεώνονται να παραδώσουν τα κινητά τους τηλέφωνα και τα χρήματά τους. Για την αγορά φαγητού, τους δίνονται κουπόνια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο στην καφετέρια του μοναστηριού.
Παγκοσμίως, η αξία του ιατρικού τουρισμού εκτιμάται σε 11 δισ. δολάρια, με την Ταϊλάνδη να αποτελεί την πέμπτη μεγαλύτερη αγορά μετά τις ΗΠΑ, την Γαλλία, την Τουρκία και το Βέλγιο, καταγράφοντας έσοδα 589 εκατ. δολαρίων το 2017.
Εκτός από ιδιωτικά κέντρα για δυτικούς τοξικομανείς, η κυβέρνηση της χώρας διαθέτει επίσης ένα ολόκληρο δίκτυο σχετικών υπηρεσιών, που ονομάζεται Thanyarak και το διαχειρίζεται συνήθως ο στρατός, ενώ εστιάζει περισσότερο στη φυσική άσκηση και την επαγγελματική εκπαίδευση.
Περίπου 600 χιλιόμετρα από το Thamkrabok, η πόλη Chiang Mai, έχει επίσης εξελιχθεί σε κέντρο απεξάρτησης. Η Chiang Mai διαθέτει περίπου 500 κλίνες σε σχεδόν 30 θεραπευτικά κέντρα, ένα εκ των οποίων είναι το Cabin- το πρώτο ιδιωτικό κέντρο που άνοιξε στην πόλη.
Όταν ξεκίνησε την λειτουργία του πριν από δέκα χρόνια, είχε μόνο οκτώ κρεβάτια και σήμερα έχει άδεια φιλοξενίας για 120 ασθενείς. Βρίσκεται σε μια περιοχή με πυκνή βλάστηση και διαθέτει αρκετές πισίνες, μοντέρνο γυμναστήριο με personal trainers και σπα. Οι ασθενείς μπορούν εκεί να κάνουν Thai box, γιόγκα ή διαλογισμό ενώ τα σαββατοκύριακα να κάνουν βόλτες με ελέφαντες ή να κάνουν μαθήματα μαγειρικής.
Είναι χωρισμένο σε πέντε χωριά, που απευθύνονται σε γυναίκες, νεαρούς άντρες, μεγαλύτερους άντρες, μέλη της κοινότητας LGBT+ και Μουσουλμάνους. Το πρόγραμμα για νεαρούς άντρες εστιάζει στη φυσική δραστηριότητα και διαθέτει επίσης μονάδα για εθισμό στα video games. Εκείνο για την LGBT+ επικεντρώνεται μεταξύ άλλων στο «chemsex» [σ.σ. σεξουαλική δραστηριότητα υπό την επήρεια διεγερτικών ναρκωτικών] και σε ψυχολογικά τραύματα σχετικά με την ομοφοβία. Τέλος, αυτό για τους Μουσουλμάνους περιλαμβάνει ειδικά σχεδιασμένη σε πολιτισμικό και θρησκευτικό επίπεδο θεραπεία, και κατάλληλα γεύματα.
Μια ξεχωριστή μονάδα είναι αφιερωμένη στους επαγγελματίες υγείας. «Συνήθως εθίζονται σε χάπια που συνταγογραφούν οι ίδιοι στον εαυτό τους», εξηγεί η Alexandria Barley, επικεφαλής τους προγράμματος. «Επίσης έχουν πολλά να χάσουν, όπως η επαγγελματική τους άδεια, ενώ δεν έχουν συνηθίσει να κάθονται στην καρέκλα του ασθενούς», προσθέτει, «οπότε χρειάζονται ένα ταχύ, εξατομικευμένο και διακριτικό πρωτόκολλο θεραπείας».
Ένας μήνας διαμονής στο Cabin κοστίζει 14.900 δολάρια, όταν το κόστος σε αντίστοιχες εγκαταστάσεις στις ΗΠΑ μπορεί να αγγίξει μέχρι και τα 50.000 δολάρια.
Ωστόσο, ειδικοί ανησυχούν πως οι ασθενείς τέτοιων μονάδων στην άλλη άκρη του κόσμου ενδέχεται να διακινδυνεύουν μια σίγουρη αποτυχία. «Μόλις επιστρέψουν σπίτι τους, θα εκτεθούν ξανά στο ίδιο περιβάλλον και τους παράγοντες που πυροδότησαν τον εθισμό την πρώτη φορά, αυξάνοντας τον κίνδυνο υποτροπής», σχολιάζει η Judith Grisel, από το Bucknell University τη Πενσιλβανίας.
Όσο για τους αυστηρούς κανόνες που εφαρμόζονται ειδικά στο Thamkrabok, η ίδια πιστεύει πως μπορεί να βοηθήσει κάποιους να αναλάβουν την ευθύνη για τις πράξεις τους, αλλά προειδοποιεί εναντίον μιας προσέγγισης που στερείται συμπόνοιας: «Όταν αναρρώνεις από την κατάχρηση ουσιών, χρειάζεσαι να νιώθεις ότι σε καταλαβαίνουν και σε φροντίζουν».
Με πληροφορίες από CNN
σχόλια