Πείτε μας τη γνώμη σας για το Πεδίον του Άρεως

Το Πεδίον του Άρεως χρειάζεται καθημερινή συντήρηση από συνεργεία καθαρισμού επειδή είναι χώρος ανοιχτός όλο το 24ωρο και έχει πρόσβαση μεγάλος αριθμός ανθρώπων, σε αντίθεση με τον Εθνικό κήπο που το βράδυ κλείνει, υπάρχει εντός του κήπου αστυνόμευση και βρίσκεται σε καλή κατάσταση επειδή γειτνιάζει με το κοινοβούλιο και το Προεδρικό μέγαρο. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ένας μεγάλος αριθμός τοξικομανών έχει εγκατασταθεί μέσα στο πάρκο και γύρω από το άγαλμα του Κωνσταντίνου, γίνεται χρήση και διακίνηση ναρκωτικών άνετα δίπλα στους περαστικούς, σύριγγες, πορνεία και ακαθαρσίες παντού...βεβαίως έχουν γίνει βανδαλισμοί μέσα στο πάρκο με σπασμένα παγκάκια, σπασμένα φώτα, λερωμένα αγάλματα, γραμμένα συνθήματα σε μερικά σημεία και γενικά υπάρχει εικόνα απαξίωσης και εγκατάλειψης...από τη στιγμή που δεν υπάρχει καλή περίφραξη, κλείδωμα το βράδυ του πάρκου και αστυνόμευση, η πρόσβαση είναι ελεύθερη όλο το 24ωρο, οπότε θα πρέπει να υπάρχει ένα μόνιμο συνεργείο το οποίο θα καθαρίζει και θα επιδιορθώνει καθημερινά ό,τι ζημιές έγιναν τις προηγούμενες μέρες και βεβαίως η πολιτεία θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της για τους τοξικομανείς και την διακίνηση ναρκωτικών, όμως είμαι απαισιόδοξος και πιστεύω ότι η εγκατάλειψη στο Πεδίον του Άρεως θα συνεχίσει να υπάρχει.

Άχρηστοι και απολίτιστοι διαχρονικά άνθρωποι διαχειρίζονται την ποιότητα της ζωή μας και την εικόνα μιας δυνητικά πανέμορφης χώρας. Είμαστε συνυπεύθυνοι.

Τολμήσαμε και τους τιμήσαμε με τα "χωράφια" μας, επί λόγιας συμβολής, Θερειανού και Μουστοξύδη, στο ...αναπλασμένο τους πεδίο. Θεσμοί, άρχοντες και αστική κοινωνία των Αθηνών απέδειξαν πως είναι φαύλοι και ανίκανοι να γονιμοποιήσουν στο πεδίο. Όλα για τα φράγκα!Απ' την κορυφαία αστική επινόηση που ονομάστηκε «φωταγωγός» δεν ήρθε ποτέ φως, και ότι φεύγει είναι συνθλιμμένο όνειρο. Αυτή η πόλη δε χωράει Πεδία.Εἰμί ξένος ἐν Ἀθήναις. Βιῶ ἐν μέσῳ σμήνους βαρβάρων πάσης φιλοσοφίας ἐστερημένων.MARS FIELD GALLERY 2010-2012http://eurocrisis.eu

Διαβάζοντας σχόλια πολλών αναγνωστών θα συμφωνήσω 100% πώς θέλει συντήρηση το πάρκο...η Αθήνα έχει τα φόντα να δείχνει όμορφη (γιατί για μένα είναι με όλα τα κακώς κείμενά της). Πρόσφατα επισκέφθηκα την Λισαβόνα για ένα συνέδριο και μου φάνηκε πολύ πράσινη πρωτεύουσα, και διάλεξα μια μεσογειακή χώρα. Ειλικρινά δεν είναι δύσκολο, παντού υπάρχουν ναρκομανείς, "λαθρο" ή μη μεταναστάτες αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. Το πάρκο Τρίτση είναι αλήθεια ένα από τα διαμάντια, έχω κάνει καθαρά Δευτέρα εκεί και ένιωσα ότι έφυγα από την Αθήνα.

Τα πάρκα δεν αποτελούν πηγή εσόδων για το κράτος ή για ιδιώτες, οπότε κανείς δεν ενδιαφέρεται. Η συντήρηση και η φύλαξη των κοινόχρηστων χώρων δεν θα έπρεπε να είναι πρόταση αλλά το αυτονόητο..

Δεν καταλαβαίνω ποιό είναι το δίλημμα! Η πόλη οφείλει να έχει περιποιημένες πλατείες και πάρκα για τους πολίτες που πληρώνουν τους δήμους! Μπορούμε αν θέλουμε να αμφισβητήσουμε και την αλφάβητο αν θα πρέπει να ξεκινάει από το Α και να τελειώνει στο Ω... Σίγουρα, θα υπάρχουν κι' άλλες προτάσεις και ιδέες επί του θέματος!!

Το οτι το Πεδίο του Άρεως μένει ανεκμετάλλευτο μετα την λεγόμενη ανάπλαση του.. Ειναι απορίας άξιο!!Ας αποφασίσουν ποιοι είναι οι αρμόδιοι και να δράσουν.. Το οτι ειναι το μεγαλύτερο πάρκο αναψυχής μετά τον Εθνικό Κήπο και παραμένει σε αυτη την κατάντια ειναι απαράδεκτο! Θα πρέπει να ντρέπονται!! Υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης ώστε να μην γίνετε κεντρο τοξικομανών. Και εμπορίου ουσιών.. Νομίζω όλοι όσοι μένουμε γενικότερα στην περιοχή θα εχουμε να αναφέρουμε ενα περιστατικό.. Θα αναφέρω χαρακτηριστικά ενα περιστατικό. Κατέβαινα την Αλεξάνδρας, οταν έφτασα μπροστά απο το άγαλμα του Κωνσταντίνου είχε καπνό.. Αμέσως συνηδιτοποίησα οτι υπήρχε εστία φωτιάς καπου κοντά στο πάρκο!! Κάλεσα χωρίς σκέψη την πυροσβεστική, που ευτυχώς ήρθε αμεσως.. Και η φωτιά είχε προέλθει απο τοξικομανείς.. Τόσο εύκολα. Καταλαβαίνετε πόσο επείγει να ληφθούν άμεσα πρωτοβουλίες!

Το πρόβλημα αυτού τοιυ πάρκου είναι το σημείο που βρίσκεται. Το παίρνει η μπάλα (που λέμε και στο χωριό μου) της γενικότερης υποβάθμισης της περιοχής.

Τυχαίνει στα πρώτα χρόνια των σπουδών μου να ήμουν πολύ κοντά στην περιοχή και θυμάμαι πολυ χαρακτηριστικά ποσο όμορφα ένιωθα καθε φορα που περνουσα ακο κει.Τα φυτά η άπλα τα ζευγαρακια σε καθε γωνιάνέους αλλα και ηλικιωμένους ,ανθρωπους να βγαζουν βολτα τους σκυλους τους και αλλους να κανουν τζοκινγκ να γεμίζουν τον χωρο και να τον κάνουν τοσο ζωντανό.Οι τελευταιες αναμνήσεις που εχω δυστυχώς απο το παρκο ειναι να μην παταει ψυχη και αλλοδαπούς να χτυπιούνται και σκουπιδια.Δεν ξέρω τι θα ηταν πιο αποτελεσματικο παρόλα αυτα θα πρότεινα να γινει κατι με την καθαριοτητα της περιοχης να γίνονται έλεγχοι γιατι ακουγονται πολλα και ο πολυς κοσμος ειναι φοβισμένος και τελος να γινουν events τα οποια τραβανε κοσμο για να γεμισει το μερος ή ισως να χτιστεί κατι το οποιο θα εχει σκοπο την ψυχαγωγία του κοσμου εκει.Ειναι κριμα να μην ειναι πιο ευχαριστος αυτος ο υπέροχος χωρος.

Μεγάλωσα στα Πατήσια και το Πεδίο του Άρεως ήταν η αγαπημένη βόλτα. Στα παιδικά χρόνια για την καταπληκτική, στα μάτια μας, παιδική χαρά, και το παγωτό στην πλατεία, στην εφηβεία για τα κρυφά τσιγάρα, τα ραντεβουδάκια, τις κοπάνες, τις ατέλειωτες συζητήσεις. Ύστερα το ξεχάσαμε. Και δεν το γνωρίσαμε σ'αυτούς που ήρθαν μετά από εμάς. Και, ευκαιρίας δοθείσης, το ξέχασε και η πολιτεία. Πρέπει συντονισμένα να το ξαναθυμηθούμε. Εμείς σαν τόπο συνεύρεσης και αναψυχής και η πολιτεία σαν ένα χώρο που πρέπει να διατηρεί ασφαλή για όλους μας.

Η ζωή μου ειναι δεμενη με το παρκο. Οι βολτες μας οταν ειμασταν νεότεροι, τα ραντεβουδάκια, οι μεγαλυτεροι να παιζουν ταβλι στην πλατεια. Οι βολτες αργοτερα με την κορη μου στην παιδικη χαρά η οποια ειναι ανύπαρκη πλεον. Αυτο που υπάρχει ειναι αλλοδαποι, ναρκομανεις και αλλοι..... Λυπαμαι που δεν εχω την δυνατοτητα ουτε να το διασχίσω πλεον.....

Σκούπα για καθαριότητα και φύλαξη για συντήρση. Αυτό χρειάζεται το πάρκο που σήμερα παρουσιάζει μια άθλια εικόνα εγκατάλειψης. Να επισκευάσουν ό,τι φθαρμένο, να κλαδέψουν, να συντηρήσουν τη χλωρίδα του, να απομακρύνουν τα λούμπεν στοιχεία που το έχουν κάνει γκέτο τους και αποτρέπουν τον πολίτη έστω και ως περαστικός να το διασχίσει ακόμα και τα πρωινά πηγαίνοντας στη δουλειά του.Να φύγουν αυτά τα τεράστια σιδερένια και βαμένα κόκκινα παλούκια που τα έχουν σκορπίσει στις εισόδους (τι είδους "εικαστική παρέμβαση είναι αυτή"?) και που είναι ό,τι πιο κακόγουστο (και που ασφαλώς κάποιος τα τσέπωσε για να τα μοστράρει εκεί, αντί να τα βάλει εκεί που ανήκουν). Και βέβαια να γίνει απαγορευτικό έστω και να διανοηθούν να το τσιμεντοποιήσουν περαιτέρω λόγω επέκτασης του παρακείμενου "Πανελληνίου".

ξεκινάμε από τα βασικά..η Αθήνα έχει ανακηρυχθεί εδώ και πολλά χρόνια νομίζω, σε πόλη καταδίωξης και εξαφάνισης του όποιου πράσινου υπάρχει..όπου παρτέρι εξαφανίζεται, όπου κήπος κτίζεται, όπου πάρκο διαλύεται, όπου βουνό καίγεται..τώρα ως προς το Πεδίο του Άρεως..δεν νομίζω να έχω να προσθέσω τίποτε παραπάνω, σε αυτά που μπορεί να σκεφθεί ο κάθε νοήμων άνθρωπος..συνεχής συντήρηση, αστυνόμευση, φύτευση και συνεχείς εκδηλώσεις που θα αυξήσουν την επισκέψιμότητά του..όχι ότι θα γίνει τίποτε..κουβέντα να κάνουμε..

Μεγάλωσα στην Λ. Αλεξάνδρας και το Πεδίον του Άρεως ήταν το πάρκο στο οποίο πέρασα τα απογεύματά μου σαν παιδί. Για να αντιληφθεί κανείς τη διαφορά του τότε με το τώρα πρέπει να αναλογιστεί ότι υπήρχαν εποχές που τα μεγαλύτερα αδέρφια μου αγόραζαν κασέτες από τον Άσιμο ο οποίος μαζί με αυτές έδινε και μπαλόνια στα παιδιά. Η σημερινή κατάσταση είναι απλά στενάχωρη. Ο μόνος που μπορεί να αλλάξει ριζικά το πάρκο είναι ο ίδιος ο κόσμος που θα το ζει. Το παράδειγμα του πάρκου Τρίτση νομίζω είναι το καλύτερο. Ένας συνδυασμός από κρατική μέριμνα (φροντίδα των λουλουδιών και των κήπων, προνομιάκές άδειες για κάφέ/εστιατόρια, φύλαξη τα βράδυα) καθώς και δραστήριότητες όπως αγώνες δρόμου (η κοινότητα των δρομέων είναι πολυ ισχυρη στην Αθήνα), οι εκθέσεις βιβλίου που γίνονται ήδη, ανθοκομικές κτλ. Λίγα μόνο παραδείγματα του πως μπορεί να βοηθηθεί το πάρκο. Επίσης επειδή το πράγμα κολλάει πάντα στην χρηματοδότηση, πέρα από την όποια κρατική χρηματοδότηση, ένας συνδυασμός εθελοντικών δραστηριοτήτων και εράνων - είμαι σίγουρος πως οι κάτοικοι πέριξ του πάρκου δεν θα είχαν αντίρηση να δώσουν ένα ελάχιστο ποσό για να διασωθεί το πάρκο - θα ήταν μια πρώτη προσέγγιση. Η οριστική λύση φυσικά να ξαναγυρίσει ο κόσμος μαζικά στο πάρκο.

Νομίζω είναι πολύ απλό. Άλλο αν θέλει ή μπορεί η πολιτεία. Το πάρκο είναι κάτι το ζωντανό. Χρειάζεται καθημερινά επίβλεψη και συντήρηση. Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει μόνιμο προσωπικό που καθημερινά η δουλειά του θα είναι αυτή. Χρειάζονται σταθερά κονδύλια που θα εξασφαλίζουν κάθε χρόνο τους μισθούς του προσωπικού και την εξυπηρέτηση των αναγκών του πάρκου σε υλικά, εξοπλισμό και υπηρεσίες. Τίποτε άλλο, ούτε και η καλή θέληση των γειτόνων, δεν μπορεί να φέρει σταθερό και διαρκές αποτέλεσμα. Ξέρω ότι θα ανατριχιάσουν οι "ευαίσθητοι" και "φιλάνθρωποι" αλλά η προτεραιότητα της λειτουργίας του πάρκου είναι οι πολίτες. Όχι οι φτωχοδιάβολοι-άστεγοι, ναρκομανείς, πόρνοι, κλεφτρόνια. Μόνο η πολιτική του σπασμένου τζαμιού σε βάθος χρόνου μπορεί να ξαναδώσει το πάρκο στους πολίτες.

Ανθρώπους χρειάζεται το πάρκο, τίποτα άλλο. Κατ' αρχάς, προσωπικό. Καθαριστές και κηπουρούς για να σουλουπώσουν και να περισώσουν ό,τι περισώζεται από τη μεγαλεπήβολη ανάπλαση και φύλακες για να μην καταστρέφεται κάθε βράδυ ό,τι φτιάχτηκε το πρωί. Και μετά θα έρθουν και οι άνθρωποι που θα το χρησιμοποιούν, θα το χαίρονται και θα το αγαπούν και που με την παρουσία τους και μόνο θα το προστατεύουν.

Η απαξίωση αυτή εντάσσεται στο συνολικό σχέδιο υποβάθμισης της περιοχής. Δεν γνωρίζω ποιος ωφελείται από αυτό, σίγουρα όχι οι κάτοικοι, πιθανόν κάποιοι που το θεωρούν "φιλέτο". Ο δήμος έβαλε κάποια κάγκελα που το κάνουν ακόμα πιο αποκρουστικό. Προφανώς έχει κάνει τις επιλογές του, δηλαδή θέλει το ιστορικό κέντρο "καθαρό" για τους τουρίστες και από Ομόνοια και μετά έρημος.

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να γίνει κάτι μαγικό:Καθαριότητα, φωτισμός και συντήρηση.Να νιώθει κάποιος ασφαλής να κάτσει κάπου μέσα στο πάρκο.Όσον αφορά το αν οι Αθηναίοι αγαπούν τα πάρκα,πιστεύω ότι μια βόλτα στον Εθνικό κήπο ή στο πάρκο Τρίτση θα το αποδείκνυε πανηγυρικά.

Σα να ζω deja vu. Πριν λίγα χρόνια είχε τελειώσει η ανακαίνιση του πάρκου και παραδόθηκε στους Αθηναίους, ακόμα μάλιστα νομίζω υπάρχει η ταμπέλα με τα ποσά που στοίχισε στο Ελληνικό Δημόσιο. Αλλά η εγκατάλειψη το έφερε ξανά εκεί που ήταν πριν την ανακαίνιση και συζητάμε πάλι πως θα γίνει να παραδοθεί ένα σύγχρονο πάρκο στους κατοίκους του κέντρου. Σ' αυτή τη χώρα ζούμε τα ίδια και τα ίδια χωρίς να αλλάζει τίποτα...