Πέθανε σήμερα σε ηλικία 88 ετών, ο Έλληνας σκηνοθέτης και σεναριογράφος Νίκος Φώσκολος.
Η κηδεία του θα τελεστεί την Παρασκευή, 1 Νοεμβρίου, στις 14.30 το μεσημέρι, στο Κοιμητήριο Ηλιούπολης.
Ο Νίκος Φώσκολος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Νοεμβρίου του 1927. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών χωρίς όμως να λάβει πτυχίο. Αρχικά δούλεψε ως δημοσιογράφος, (στη δεκαετία 1950-1960), στις εφημερίδες "Εμπρός" και «Ανεξάρτητος Τύπος» κάνοντας ελεύθερο και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ και γράφοντας κινηματογραφική κριτική.
Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τη συγγραφή αστυνομικού μυθιστορήματος. H ραδιοφωνική εκπομπή «Αστυνομικές ιστορίες του Νίκου Φώσκολου» αποτέλεσε το πρώτο του ραδιοφωνικό σήριαλ που είχε πολύ μεγάλη επιτυχία και όταν εκδόθηκε ήταν το μπεστ-σέλερ της εποχής.
Στη δεκαετία του 1960 ξεκινά ως θεατρικός συγγραφέας και κριτικός συγγράφοντας περισσότερα από 10 θεατρικά έργα και πολλά ραδιοφωνικά. Στη συνέχεια μετακινείται στον κινηματογράφο όπου και κάνει το σενάριο για περισσότερες από 70 ταινίες, κυρίως με τη Φίνος Φιλμ.
Το 1971 ασχολείται με επιτυχία με την τηλεόραση, με την ιστορική τηλεοπτική σειρά (δράμα) «Άγνωστος Πόλεμος» που σημείωσε το παγκόσμιο ρεκόρ 92% θεαματικότητας, μετά την οποία ακολούθησαν διάφορα ιστορικά και κοινωνικά δράματα όπως τα «Εν Τούτω Νίκα», «Κραυγή των λύκων», «Ρωμανός Διογένης» κ.ά..
Μετά το 1991 οπότε κάνει την εμφάνισή της η ιδιωτική τηλεόραση, συγγράφει τη μεγάλης διάρκειας τηλεοπτική σειρά «Λάμψη» της οποίας η προβολή κράτησε 14 (1991 - 2005) χρόνια, κάνοντας 3457 επεισόδια στο σύνολο. Το 1993 έγραψε την δεύτερη τηλεοπτική σειρά του, το Καλημέρα Ζωή της οποίας η προβολή κράτησε 13 (1993 - 2006) χρόνια κάνοντας 3179 επεισόδια στο σύνολο.
Ο Νίκος Φώσκολος ήταν τακτικό μέλος της Ένωσης Συντακτών Αθηναϊκού Τύπου, καθώς και της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Είχε λάβει τρία βραβεία και ένα κρατικό Βραβείο Σεναρίου για την ταινία «Κοντσέρτο για πολυβόλα» (1968).
Από τις ταινίες του έχουν βραβευθεί επίσης: «Οι αδίστακτοι», «Πυρετός στην άσφαλτο» και «Κοινωνία ώρα μηδέν», ενώ η ταινία «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» του Βασίλη Γεωργιάδη, της οποίας έγραψε το σενάριο, προτάθηκε από την Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών για Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας (1965).
Επίσης έχει τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας (2007), από την Ιερά Σύνοδο για την ταινία «Εν Τούτω Νίκα», από την ΕΡΤ, από την οργάνωση Λάιονς, από διάφορους Δήμους, Καλλιτεχνικές Λέσχες, σωματεία και άλλες οργανώσεις.
______
Συγγραφικό έργο
Θεατρικά έργα
Ο θάνατος θα ξανάρθει(1959)
Θηλειά στο σκοτάδι (1961)
Η μαρκησία του λιμανιού (1971)
Σκέψου πριν αγαπήσεις (1971)
Ο άγνωστος δολοφόνος (1972)
Αρμένικο φεγγάρι (1976)
Πόρνες και πόρνες (1994)
Κινηματογραφικές ταινίες-σενάριο
Κρυστάλλω (1959)
Τσακιτζής, ο προστάτης των φτωχών (1960)
Φλογέρα και αίμα (1961)
Η κατάρα της μάνας (1961)
Ο θάνατος θα ξανάρθει (1961)
Αγάπη και θύελλα (1961)
Ο γεροδήμος (1962)
Οργή (1962)
Πονεμένη μητέρα (1962)
Οι διεστραμμένοι (1963)
Το κάθαρμα (1963)
Όσα κρύβει η νύχτα (1963)
Οι σταυραετοί (1963)
Έτσι ήταν η ζωή μου (1963)
Η κραυγή (1964)
Είναι μεγάλος ο καημός (1964)
Ο κράχτης (1964)
Χωρίς γονείς κι αδέλφια (1964)
Η προδομένη (1965)
Το χώμα βάφτηκε κόκκινο (1965)
Βρώμικη πόλις (1965)
Δεν μπορούν να μας χωρίσουν (1965)
Οι εχθροί (1965)
Οι αδίστακτοι (1965)
Η αχαριστη (1966)
Ο άνθρωπος που γύρισε από τον πόνο (1966)
Δάκρυα για την Ηλεκτρα (1966)
Κατηγορώ τους ανθρώπους (1966)
Κοινωνία ώρα μηδέν (1966)
Ο κατατρεγμένος (1966)
Κονσέρτο για πολυβόλα (1966)
Ο μεθύστακας του λιμανιού (1967)
Πυρετός στην άσφαλτο (1967)
Οι σφαίρες δε γυρίζουν πίσω (1967)
Το παρελθόν μιας γυναίκας (1968)
Αγάπη και αίμα (1969)
Όταν η πόλις πεθαίνει (1969)
Ορατότης μηδέν (1969)
Ο πρόσφυγας (1969)
Η λεωφόρος της προδοσίας (1969)
Η ζούγκλα των πόλεων (1970)
Εν ονόματι του νόμου (1970)
Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα (1970)
Ο μεγάλος ένοχος (1970)
Αυτοί που ξέχασαν τον όρκο τους (1971)
Εσχάτη προδοσία (1971)
Ο δρόμος των ηρώων (1971)
Κατάχρησις εξουσίας (1971)
Με φόβο και πάθος (1971)
Έρωτας και προδοσία (1972)
Αιχμάλωτοι του μίσους (1972)
Οι γενναίοι πεθαίνουν δυο φορές (1973)
Τα χρόνια της οργής (1973)
Το κόκκινο τρένο (1982)[6]
σχόλια