Οι Έλληνες μπορεί να ήσαν παραδοσιακά ναυτικός λαός, η σχέση των όμως με το πέλαγος ήταν για πολλούς αιώνες καθαρά επαγγελματική. Μόνο στις αρχές του 20ου αιώνα άρχισαν να βλέπουν τη θάλασσα, και πιο ειδικά το ακρογιάλι, ως τόπο ψυχαγωγίας.
Βασισμένη στην πλούσια συλλογή του Νίκου Πολίτη, η έκθεση αυτή εικονογραφεί την ανακάλυψη της μεσογειακής παραλίας από τους Νεοέλληνες της περιόδου 1910-1950, όπως αυτή απαθανατίσθηκε από ανώνυμους κυρίως και ερασιτέχνες φωτογράφους.
Στις φωτογραφίες αυτές βλέπουμε τις πρώτες δειλές εξορμήσεις στο υγρό στοιχείο με ορμητήρια τους ξύλινους «μπανιέρηδες», στo εσωτερικό των οποίων οι κυρίες της δεκαετίες 1910 μπορούσαν μακριά από αδιάκριτες ματιές να φορέσουν τα κάθε άλλο παρά αποκαλυπτικά μαγιό τους. Σιγά-σιγά ο κόσμος ξεθαρρεύει και το κολύμπι γενικεύεται, ώσπου να φθάσουμε στις μεστές από κόσμο λαϊκές πλαζ τις δεκαετίας 1950, περνώντας από τις οργανωμένες εκδρομές, κατασκηνώσεις και αθλοπαιδιές των προπολεμικών εκδρομικών και αθλητικών συλλόγων.
Η παραλία όμως προσφέρει και άλλες χαρές, όπως το ψάρεμα, την κυριακάτικη οικογενειακή βόλτα, τη φωτογράφιση πίσω από τον μπερντέ με το ζωγραφισμένο ατμόπλοιο ή αεροπλάνο, τη ρομαντική βαρκάδα και βεβαίως τα παραθαλάσσια καφενεία και εστιατόρια. Οι Έλληνες μισού και πλέον αιώνα παρελαύνουν μέσα από τις φωτογραφίες της συλλογής Πολίτη, άλλοι με λευκό κοστούμι και ψαθάκι και άλλοι με το περίφημο εκείνο ολόσωμο ριγέ μπανιερό, που έμελλε να επιζήσει πολλά χρόνια ακόμα στις γελοιογραφίες των λαϊκών περιοδικών.
— Γιάννης Σταθάτος
Πηγή: www.stathatos.net
σχόλια