Από το 1999 και την τραγική κατάληξη των οπαδών του ΠΑΟΚ, στο 2003 με το χαμό των μαθητών από το Μακροχώρι Ημαθίας και τέλος στο μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δυστύχημα της χώρας που στέρησε τη ζωή 57 ανθρώπων, αυτό της 28ης Φεβρουαρίου του 2023. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να πει πως η κοιλάδα των Τεμπών είναι ένα «καταραμένο» μέρος...
Ήταν 4 Οκτωβρίου του 1999 όταν θα ξημέρωνε μία πραγματικά μαύρη ημέρα για τον ελληνικό αθλητισμό. Όλα συνέβησαν μετά από έναν αγώνα του ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό, όταν οπαδοί του πρώτου επιβιβάστηκαν στο λεωφορείο για να επιστρέψουν στη Θεσσαλονίκη. Οι πανηγυρισμοί τους όμως σταμάτησαν βίαια όταν δύο χιλιόμετρα πριν από τα Τέμπη στις 4:30 τα ξημερώματα, το λεωφορείο τους συγκρούστηκε με διερχόμενο φορτηγάκι το οποίο πήγε να προσπεράσει.
Το λεωφορείο όπου επέβαιναν οι συνολικά 77 οπαδοί του ΠΑΟΚ έπεσε σε χαντάκι. Οι 6 από τους 77 οπαδούς έχασαν τη ζωή τους και δεν επέστρεψαν εκείνο το βράδυ στο σπίτι τους. Στα Τέμπη στήθηκε μνημείο όπου πάνω του υπάρχουν τα ονόματα των έξι αδικοχαμένων φίλων του ΠΑΟΚ, με μία επιγραφή να λέει χαρακτηριστικά πως «η αγάπη τους για τον ΠΑΟΚ τους έφερε εδώ, τους άφησε εδώ και συνεχίζει παραπέρα».
Επόμενη μαύρη σελίδα των Τεμπών, αυτή της 13ης Απριλίου του 2003. Μαθητές από το Μακροχώρι Ημαθίας έχουν πάρει το δρόμο της επιστροφής για τον τόπο τους μετά από εκδρομή στην Αθήνα. Στο λεωφορείο επέβαιναν 49 μαθητές και η ώρα ήταν περίπου λίγο πριν τις 7:30 το απόγευμα. Τότε σταμάτησε ο χρόνος για τους 21 από αυτούς. Στο αντίθετο ρεύμα που κινούνταν το λεωφορείο τους στην εθνική Λάρισα - Θεσσαλονίκη, κινούνταν και ένα φορτηγό που μετέφερε νοβοπάν από τον Προβατώνα του Έβρου.
Ο οδηγός του όμως έχασε ξαφνικά τον έλεγχό του φορτηγού και συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με το λεωφορείο. Όλα έγιναν μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Οι σανίδες και οι μελαμίνες διαπέρασαν και έκοψαν στα δύο το λεωφορείο. Στο άκουσμα της είδησης όλη η χώρα πάγωσε, ενώ όσοι έφτασαν πρώτοι στο σημείο δεν μπορούν να ξεχάσουν μέχρι και σήμερα τα όσα αντίκρισαν. Τα σωστικά συνεργεία έκαναν πάνω από δύο ώρες να απεγκλωβίσουν νεκρούς και τραυματίες.
«Τα παιδιά φώναζαν για βοήθεια. Δεν μιλούσαν όλα. Κάποια είχαν σκεπαστεί κάτω από τα καθίσματα» είπαν κάποιοι μαθητές που επέζησαν. Το 2022 ένας από αυτούς τους μαθητές έβαλε τέλος στη ζωή του. Αυτοκτόνησε σε ηλικία 35 χρονών με κυνηγετικό όπλο μέσα στο σπίτι του στο Μακροχώρι. Όλα αυτά τα χρόνια αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα και ποτέ δεν μπόρεσε να ξεπεράσει το δυστύχημα και τον θάνατο των 21 συμμαθητών του εκείνη τη μοιραία μέρα στα Τέμπη. Η χώρα βυθίστηκε στη θλίψη και οι περισσότεροι εύχονταν να μην ξανασυμβεί ποτέ κάτι τέτοιο. Που να ήξεραν ότι μία μεγαλύτερη τραγωδία θα έρχονταν ακριβώς 20 χρόνια μετά.
Στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 το βράδυ κανείς δεν ήξερε πως θα ξημέρωνε μία μέρα όπου θα θρηνούσαμε τις ζωές 57 ατόμων, τα οποία μέχρι και σήμερα δεν έχουν βρει δικαίωση. Για αυτούς ο χρόνος σταμάτησε στις 23:22. Η επιβατική αμαξοστοιχία Intercity 62 εκτελούσε το βραδινό δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη, γεμάτη με επιβάτες εκ των οποίων οι περισσότεροι ήταν φοιτητές. Το μοιραίο δρομολόγιο ξεκίνησε για τον τελικό προορισμό του τη Θεσσαλονίκη λίγα λεπτά μετά τις 19:22 από τον Σταθμό Λαρίσης.
Στις 23:10 το βράδυ το Intercity αναχώρησε από τη Λάρισα σε λάθος γραμμή, αυτή της καθόδου, στην οποία κινούνταν η εμπορική αμαξοστοιχία 63503 με προορισμό τη Λάρισα. Τα δύο τρένα κινούνταν για σχεδόν 12 λεπτά στην ίδια γραμμή με αντίθετη κατεύθυνση μέχρι που στις 23:22 συγκρούστηκαν μετωπικά. Την επόμενη ημέρα η χώρα ξύπνησε αντιλαμβανόμενη πως είχε συμβεί ίσως και το μεγαλύτερο δυστύχημα στην ιστορία της Ελλάδας. Εχθές πέρασε ένας χρόνος από την ημέρα που 57 ψυχές δεν έφτασαν ποτέ στον τελικό προορισμό τους, που 57 σπίτια έκλεισαν, που γονείς έμειναν με άδειες τις αγκαλιές τους και που μία χώρα 365 ημέρες μετά δεν έχει δώσει τις απαντήσεις που πρέπει...εκεί που πρέπει.
