Έγκαυμα προκάλεσε το τσίμπημα μιας θαλάσσιας ανεμώνης σε 4χρονο κοριτσάκι σε παραλία της Φθιώτιδας.
Το μόλις 4 χρονών κοριτσάκι τσιμπήθηκε από τη θαλάσσια ανεμώνη την ώρα που έπαιζε στο νερό. «Το κοριτσάκι μας ούρλιαξε από τον πόνο και αμέσως τρέξαμε κοντά της χωρίς να μπορούμε να καταλάβουμε τι έχει συμβεί», περιγράφει η μητέρα της 4χρονης. «Ακόμη τέσσερις άνθρωποι, άλλος σε μεγαλύτερο βαθμό, άλλος σε μικρότερο που τους είχε τσιμπήσει ανεμώνη, μας εξήγησαν τι είχε πάθει το κορίτσι. Απομακρύναμε τα υπολείμματα από τα πλοκάμια και αμέσως της δώσαμε κορτιζόνη», δηλώνει η μητέρα.
«Η θεραπεία λόγω της έκτασης του οιδήματος θα πάρει τουλάχιστον έξι μήνες και θα πρέπει να μείνει μακριά από τον ήλιο όλο αυτό το διάστημα για να μη μείνει σημάδι», συμπληρώνει η ίδια.
Τι είναι η θαλάσσια ανεμώνη
Η θαλάσσια ανεμώνη είναι σαρκοφάγο ζώο και όχι φυτό, η ομοιότητα του όμως με λουλούδι που προσομοιάζει με τα χρώματα της ανεμώνης, του έχουν δώσει το συγκεκριμένο όνομα. Το τσίμπημα της θαλάσσιας ανεμώνης προκαλεί έντονο πόνο και κνησμό. Προκαλεί επίσης χαρακτηριστικό δερματικό εξάνθημα, που μοιάζει με έγκαυμα, εξαιτίας του δηλητηρίου που φέρει για να ναρκώνει τα θύματά της.
Τα συμπτώματα του τσιμπήματος αντιμετωπίζονται με κορτιζόνη και αντισταμινικά, αν υπάρχουν αλλεργικά συμπτώματα. Ειδικά για άτομα που έχουν ιστορικό αλλεργιών πρέπει να δοθεί πολύ μεγαλύτερη προσοχή και ίσως θα πρέπει να αναζητήσουν βοήθεια σε κάποιο νοσοκομείο. Βασικό είναι να απομακρυνθούν τα πλοκάμια πάνω από το σώμα μας, με κάτι σκληρό (πχ μια κάρτα) χωρίς να τα αγγίξουμε με γυμνά χέρια. Ξεπλένουμε με θαλάσσιο νερό και όχι με γλυκό νερό.
Οι ανεμώνες προσκολλώνται πάνω σε πέτρες. Τις συναντά κανείς όταν πάει να μπει στη θάλασσα και μπορεί να τις πατήσεις κατά λάθος. Δεν κολυμπούν στο νερό, όπως οι τσούχτρες. Είναι προσκολλημένες συνήθως σε πέτρες και βράχια και το πιο πιθανό είναι να την ακουμπήσει κανείς κατά λάθος. Γι’ αυτό καλύτερα στις περιοχές όπου υπάρχουν ανεμώνες να μπαίνει κανείς με παπούτσια μπάνιου.
Μιλώντας πρόσφατα για τη θαλάσσια ανεμώνη, η βιολόγος του ΕΛΚΕΘΕ, Εμμανουέλα Βουτσινά, εξήγησε πως οι θαλάσσιες ανεμώνες «είναι μακρινοί συγγενείς των μεδουσών. Πρόκειται για ζώα που μοιάζουν με φυτά και τα οποία μοιάζουν με μέδουσες αν είναι αναποδογυρισμένες κατά κάποιον τρόπο. Είναι προσκολλημένες στον βυθό. Η ζωή τους είναι πάνω στα βράχια μόνιμα. Μετακινούνται με πολύ αργές κινήσεις. Όταν πάμε για κολύμβηση, ουσιαστικά μπαίνουμε εμείς σε ένα περιβάλλον που δεν μας ανήκει. Οπότε θα πρέπει να εξοικειωθούμε με την φύση. Αυτό που βλέπω από τις εικόνες, οι δυσάρεστες αυτές συναντήσεις με τα παιδιά έγιναν σε ρηχά νερά», συμπλήρωσε η κ. Βουτσινά.
«Σε οργανωμένες παράλιες καλό θα ήταν να υπάρχουν οι ναυαγοσώστες, τα υλικά για την παροχή πρώτων βοηθειών. Δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε, είναι το σπίτι τους. Θα μπορούσε να μπει μια σήμανση αλλά, για τέτοιο ερεθισμό, φαίνεται πως τα παιδιά κάθονταν για ώρα με το βάρος τους πάνω στο ζωάκι. Σίγουρα μπορούν να δοθούν οδηγίες, αλλά καλό θα είναι να είμαστε λίγο περίεργοι και προσεκτικοί και να μπαίνουμε με μάσκα. Ό, τι δεν γνωρίζουμε να προσέχουμε. Οι ανεμώνες που ζουν σε αυτή την περιοχή αν τις αγγίξουμε με την παλάμη δεν θα προκαλέσουν ερεθισμό», εξηγεί η κ. Βουτσινά.
Τι πρέπει να κάνουμε αν μας τσιμπήσει θαλάσσια ανεμώνη
Όσον αφορά στην αντιμετώπιση του τσιμπήματος, η ειδική δερματολόγος, Πέννυ Δαλαμπούρα είχε δηλώσει πρόσφατα: «Ανάλογα με την σοβαρότητα και την έκταση του εγκαύματος, το σημάδι μπορεί να μείνει και για πάντα. Το τσίμπημα που μας προκαλεί η ανεμώνη είναι ένα έγκαυμα. Εξαρτάται από τον αριθμό των πλοκαμιών τους, και φυσικά με τον αριθμό των κυστών που έχουν και απελευθερώνουν ένα οξύ το οποίο είναι καυστικό και μας προκαλεί τον πόνο, το εξάνθημα, την φαγούρα.
Αν κάποιος ακουμπήσει μια θαλασσιά ανεμώνη, το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να βγει άμεσα από την θάλασσα. Να προσπαθήσει να αφαιρέσει τα πλοκάμια είτε με γάντι είτε με κάτι άλλο, μια πλαστική κάρτα, αλλά όχι με γυμνά χεριά. Να κάνει κρύα επιθέματα στην περιοχή με θαλάσσιο νερό κι όχι με γλυκό νερό. Απαγορεύεται η τριβη, και στην συνέχεια καλό θα είναι να έχουμε μαζί μας ένα τζελ με αντισταμινικό ή ήπιο κορτικοστεροειδές σε μορφή αλοιφής. Αν υπάρχει αλλεργικό υπόστρωμα από πίσω, τότε θα πρέπει να πάει στην κοντινότερη μονάδα υγείας».
Με πληροφορίες από Lamiareport.gr
