Λέγεται -και πρόκειται περισσότερο για φήμη, οπότε κάθε γνώμη ευπρόσδεκτη- ότι το «Big in Japan», το να γίνεις διάσημος στην Ιαπωνία όταν είσαι Δυτικός, είναι πολύ δύσκολο. Οι πολιτισμικές διαφορές που έχουμε με αυτό το νησί είναι τόσο μεγάλες, που δεν συνεννοούμαστε ούτε με τους κώδικες που έχουν γκρεμίσει όλα τα σύνορα της γης: των τηλεοπτικών σειρών που μιλάνε μια γλώσσα, της εύπεπτης πλοκής.
Κάποιες δραματικές σειρές έχουν κάνει κάποιου είδους επιτυχία, όπως το Lost, το 24, αλλά σε νέους και σε περιορισμένο βαθμό. Οι μεσήλικες και οι ηλικιωμένοι αδιαφορούν, ενώ αδυνατούν να καταλάβουν το χιούμορ και αυτό που τους φαίνεται εντελώς ακατανόητα, είναι τα διάφορα talent show. Έχουν τα δικά τους αντίστοιχα, τα οποία φαίνονται όμως εντελώς ακατανόητα σε εμάς.
Η διαφορά μας και το χάσιμο στη μετάφραση φαίνεται σε όλη τη μεγαλοπρέπεια στις διαφημίσεις, που είναι τόσο ακαταλαβίστικες, που μοιάζουν ψυχεδελικές.
Ακολουθούν 14 λεπτά τηλεοπτικών διαφημίσεων που μοιάζουν με κωδικοποιημένα μηνύματα εξωγήινων ή σαν θραύσματα ονείρων κατά τη διάρκεια σοβαρής δυσπεψίας: μαμάδες με κεφάλια τίγρης, φτερά από μπανάνες, σοκολατένια αβγά με ανθρώπινα κεφάλια κι άλλα πολλά.
Φαίνεται ότι το Walking Dead είναι από τις σειρές που αρέσουν στην Ιαπωνία: δείτε δύο διαφημίσεις για την προώθηση της σειράς για το γιαπωνέζικο κοινό. Ο Ντάρυλ και ο Ρικ πίνουν τσάι στην υγειά μας. Το Walking Dead μεταδίδεται στην Ελλάδα από το FOX (μέσω NOVA, OTE TV, hol και CYTA).
Και για να ολοκληρωθεί αυτό το ψυχεδελικό τριπ: το "Big in Japan" από Ούγγρο που κατάλαβε ό,τι κατάλαβε από τα αγγλικά, στη δική του γλώσσα. Σαν το κρασάκι του Τσου, από την ανάποδη (ή κάτι τέτοιο). Bikicsunáj!
σχόλια