Avant garde κότες
Σοκ και δέος
»Καμιά εικοσαριά άνθρωποι ταξιδεύουν τσουβαλιασμένοι σ' ένα άθλιο βαγόνι τρένου. Στο πάτωμα, χωρίς εμφανή λόγο, υπάρχουν κότες που κακαρίζουν δυνατά (ω, οι σημειολογικές λεπτομέρειες!), ένας Κρητικός με τεράστιο μουστάκι, ξανθές που γελάνε τρομαγμένες. Μια σχεδόν ανακριτική λάμπα πηγαινοέρχεται μανιασμένη στο ταβάνι, φωτίζοντας διάσπαρτα σώματα. Θα μπορούσε να είναι μια avant garde παράσταση του Τρένου στο Ρουφ, όμως στην πραγματικότητα είναι το νέο ριάλιτι τύπου Survivor στο Mega.
»Η σκηνοθεσία δίνει ρέστα με εξωφρενικά γρήγορες λήψεις, αισθητική MTV, κινηματογραφήσεις από ελικόπτερο, απότομα κοντινά, πανοραμικά εντυπωσιακά πλάνα της φύσης και χαριτωμένων πιγκουΐνων (μακάρι να κρατούσαν περισσότερο), γρήγορα cut στα πρόσωπα, αίσθηση κατεπείγοντος, λες και έρχεται η συντέλεια του κόσμου - ή η σωτηρία του. Ακόμα κι οι ήχοι είναι αγχωτικοί: το κράμα συμφωνικής κλασικής μουσική και ορχηστρικού χέβι μέταλ (σαν Κάρμινα Μπουράνα με Iron Maiden), μας υποχρεώνει να αντιμετωπίσουμε με δέος το όλο πράγμα.
Αναζήτηση εαυτού
Me, myself and I
»Μετά όμως αρχίζουν τα κλασικά των ριάλιτι (γκρίνιες, αλαζονείες, τσακωμοί για το φαγητό κ.λπ.) και το δέος εξανεμίζεται. Οι παίκτες μπαίνουν στη σειρά και λένε γιατί πήγαν στο παιχνίδι.
»Οι απαντήσεις τους; «Για να αντιμετωπίσω τον εαυτό μου», «για να βρω τον εαυτό μου», «για να νικήσω τον εαυτό μου», «για να γνωρίσω τον εαυτό μου», «για να εξημερώσω τον εαυτό μου», «για να αγαπήσω τον εαυτό μου»! Παλιά για τέτοιες εσωτερικές αναζητήσεις θα πηγαίναμε σε ψυχοθεραπευτή ή σε σύμβουλο ψυχικής υγείας. Σήμερα, αρκεί να κλειστείς σ' ένα σπίτι με κάμερες, ή να ξεριζώσεις παλούκια απ' τον πάγο, κουτσομπολεύοντας τους συμπαίκτες σου, και η πολυπόθητη επαφή με τον εαυτό σου έρχεται ως διά μαγείας!
»Μετά προσπαθούν να ανάψουν φωτιά. Ένας 40χρονος επιχειρηματίας που δήλωσε πως το όπλο του είναι το μυαλό του υποδεικνύει σ' όλους πώς να τρίψουν στο ξύλο το σκοινί για να βγουν σπίθες. Δεν το κάνει ο ίδιος, απλά διατάζει τους υπόλοιπους, τους διορθώνει, σχεδόν τους καταπιέζει. Στο τέλος κάποιος του λέει «Και γιατί δεν το κάνεις εσύ;» κι αυτός απαντά «Εντάξει, εγώ δεν το 'χω κάνει ποτέ μόνος μου, το έχω δει απλά να το κάνουν άλλοι στην τηλεόραση»!
»Αυτή η φράση συμπυκνώνει το πρόβλημα με όλα τα ριάλιτι που ακολούθησαν το πρώτο Big Brother. Όλοι οι παίκτες έχουν δει τα προηγούμενα και έχουν παπαγαλίσει τις υποτιθέμενες σωστές συμπεριφορές και στρατηγικές. Δεν μιλά πια ο περίφημος εαυτός τους, αλλά το κοινό συλλογικό υποσυνείδητο - και όλα τα απαραίτητα κλισέ.
Η νομοτελειακή αλαζονεία
Ολυμπιακά αγωνίσματα στον Γολγοθά
»Υπάρχει αυτός που γκρινιάζει για τα πάντα. Η ξανθιά που φρικάρει πως οι άλλοι έχουν έρθει για πενταήμερη. Η τσαμπουκαλεμένη μελαχρινή που λέει ότι θα ματώσει και θα τους νικήσει όλους, αλλά όταν χάνει μαζεύεται ταπεινωμένη στη γωνιά της. Ο λουφαδόρος που δηλώνει προκλητικά πως ήρθε για να χαλαρώσει, σπάζοντας τα νεύρα της ομάδας του. Ο πατριώτης που βάζει περήφανος την ελληνική σημαία στον καταυλισμό, λες και οι Έλληνες μόλις κατέκτησαν το φεγγάρι. Και υπάρχει και ο σχεδόν τηλεκατευθυνόμενος σκληροτράχηλος παρουσιαστής με γένια που θα μεγαλώνουν συνέχεια (όπως και των υπόλοιπων αντρών εκεί, μέχρι που δεν θα ξεχωρίζεις ποιος είναι ποιος), ο οποίος κάπως διεκπεραιωτικά προσπαθεί να μας πείσει πως δεν βλέπουμε σαχλά αγωνίσματα χωρίς κανένα νόημα, αλλά κάποιο θέαμα ζωής και θανάτου - από Ολυμπιακούς Αγώνες και πάνω!
»Όλοι πιστεύουν ότι είναι καλύτεροι απ' τους άλλους. Η αλαζονεία πάντα γυρνάει μπούμερανγκ στους ψωνισμένους και αφού έχουν δει ριάλιτι θα έπρεπε να ξέρουν πως αυτός που νικάει τώρα θα χάσει σε λίγο και πως οι στομφώδεις δηλώσεις οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ρεζίλεμα. (Επίσης, θα έπρεπε να ξέρουν πως ποτέ δεν κάνουμε μηχανορραφίες μπροστά στην καλύβα όταν οι άλλοι κοιμούνται, γιατί πάντα κάποιος ξυπνά και μας ακούει).
»Οι τωρινοί ηττημένοι της δοκιμασίας επιστρέφουν στον καταυλισμό τους και ο αρχηγός τους κουβαλά ένα ψηλό, βαρύ, σχεδόν συμβολικό, ξύλινο λάβαρο, με τον ίδιο τρόπο που ο Ιησούς κουβαλούσε τον σταυρό του μαρτυρίου ανεβαίνοντας το Γολγοθά. Όλοι είναι σιωπηλοί. Μετά από λίγο όμως ξεκατινιάζονται, «σας τα 'λεγα εγώ», «όλη η στρατηγική ήταν λάθος» κ.λπ.
Η πρώτη αποχώρηση
Συγχαρητήρια!Βγήκες πρώτος!
»Προβλήματα: χάλασε το μέλι που έτρωγαν, ο λουφαδόρος έκανε μπάνιο γυμνός μπροστά στις σεμνότυφες κοπέλες χρησιμοποιώντας μάλιστα το νερό που είχαν ζεστάνει αυτές για το φαγητό τους, κάποιοι μαλώνουν για το πόσο πρέπει να τρώει ο καθένας...
»Στο συμβούλιο αποχώρησης γίνεται φανερή ψηφοφορία και ο ηττημένος χλευάζει τον Κρητικό αρχηγό λέγοντάς του «Είσαι σίγουρα απ' την Κρήτη; Πού είναι τα κότσια σου;», ενώ μια κοπέλα λέει «θα σπάσει η καρδιά μου απ' την αγωνία».
»Μετά από μερικά αλλοπρόσαλλα φλασμπάκ που μας δείχνουν σε σέπια σκηνές που παίχτηκαν μόλις πριν από πέντε λεπτά, αυτός που αποχωρεί, αφού βάζει και βγάζει τα απαραίτητα μενταγιόν και παίρνει μέρος σε ανούσιες ιεροτελεστίες, κάνει την πιο αστεία δήλωση των δύο πρώτων επεισοδίων που προβλήθηκαν την περασμένη βδομάδα: «Στόχος μου, όταν ήρθα εδώ, ήταν να βγω πρώτος. Και τα κατάφερα!». Απ' την ανάποδη, προφανώς...
σχόλια