Μια νέα επιστημονική θεωρία για τις μαύρες τρύπες του διαστήματος έρχεται να αμφισβητήσει όσα ως τώρα πίστευαν οι επιστήμονες, αφού υποστηρίζει ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι απομεινάρια σβησμένων άστρων αλλά διαμορφώνονται από την κατάρρευση νεφών αερίου.
Η μάζα μιας υπερμεγέθους μαύρης τρύπας ισοδυναμεί με περίπου 1 εκατομμύριο ήλιους, και αυτό το διαγαλαξιακό φαινόμενο έχει βαρυτική έλξη τόσο ισχυρή που ακόμη και το φως ή ένα αστέρι που διέρχεται από την περιοχή της, μπορεί να εξαφανιστεί ολόκληρο. Ως εκ τούτου, οι μαύρες τρύπες είναι δύσκολο να ανιχνευθούν, ενώ ο σχηματισμός τους είναι ακόμα υπό συζήτηση.
Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων με επικεφαλής τον Φάμπιο Πασούτσι της Scuola Normale Superiore (SNS), ενός ινστιτούτου στην Πίζα, μελέτησε τις μαύρες τρύπες χρησιμοποιώντας δεδομένα που λαμβάνονται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το παρατηρητήριο ακτίνων-Χ της NASA Chandra και το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer.
Τα αποτελέσματα είναι η γένεση αυτής της νέας θεωρίας για τη διαδικασία με την οποία οι μαύρες τρύπες διαμορφώθηκαν μετά το «Big Bang».
«Η ανακάλυψή μας, αν επιβεβαιωθεί, εξηγεί πώς γεννήθηκαν αυτές οι μαύρες τρύπες-τέρατα" δήλωσε ο Πασούτσι, σημειώνοντας ότι "βρήκαμε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα μπορεί να σχηματιστεί άμεσα από την κατάρρευση ενός γιγάντιου νέφους αερίου, παρακάμπτοντας τυχόν ενδιάμεσα βήματα."