Δουλεύουν 8 με 10 ώρες τη μέρα σε περιβάλλον που δεν θυμίζει σε τίποτα τη λαμπερή Σίλικον Βάλεϊ και είναι αντιμέτωποι με το πιο φρικτό θέαμα του διαδικτύου.
Είναι αυτοί που «καθαρίζουν» το Facebook και τα άλλα γνωστά social media. Το ντοκιμαντέρ που ξεσκεπάζει αυτή τη βιομηχανία τους αναφέρει ως «Τhe Cleaners».
Οι πλατφόρμες των social media πληρώνουν στρατιές ανθρώπων για να εποπτεύουν και να αφαιρούν το ακατάλληλο υλικό το οποίο συχνά είναι εφιαλτικό.
Το «The Cleaners», ταξίδεψε στις Φιλιππίνες και συνάντησε μερικούς από αυτούς καταγράφοντας τις εξομολογήσεις τους.
Μερικές φορές είναι ένα αποτρόπαιο βίντεο ενός τρομοκράτη που κόβει το κεφάλι ενός αιχμάλωτου. Άλλες φορές μπορεί να συναντήσουν ένα βίντεο με ηλικιωμένο άντρα που κακοποιεί σεξουαλικά παιδιά.
Στην οθόνη του υπολογιστή τους υπάρχουν δύο κουμπιά στα οποία κλικάρουν: διαγραφή ή αγνοήστε. Έτσι αποφασίζουν τι θα βλέπουν, και τι όχι, οι χρήστες σε όλο τον κόσμο.
Πρόκειται για διαχειριστές περιεχομένου, άτομα που προσλαμβάνονται από εταιρείες outsourcing για να διατηρήσουν τις πλατφόρμες, όπως το Facebook, καθαρές, διαγράφοντας περιεχόμενο που θεωρείται ακατάλληλο για δημόσια προβολή.
Το ντοκιμαντέρ των Γερμανών σκηνοθετών Hans Block και Moritz Riesewieck, το οποίο θα προβληθεί στο Χονγκ Κονγκ τον Οκτώβριο, αποκαλύπτει τον μυστικό αυτό κόσμο στις Φιλιππίνες, εξετάζοντας μεταξύ άλλων ζητήματα όπως η ψυχική υγεία των εργαζόμενων αυτών.
«Για τους περισσότερους από αυτούς, είναι μια δουλειά για την οποία είναι περήφανοι. Πρέπει να καταλάβετε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ δεν έχουν θέσεις εργασίας τόσο σημαντικές και δεν εργάζονται σε τέτοια ωραία κτίρια σε ένα από τα καλύτερα μέρη της Μανίλα », δήλωσε ο Riesewieck.
«Ο μισθός, σε σύγκριση με άλλες θέσεις εργασίας, δεν είναι τόσο κακός και κυμαίνεται μεταξύ ενός και τριών δολαρίων την ώρα. Με αυτά τα χρήματα μπορούν να φροντίσουν οικογένεια πέντε ή και έξι ατόμων», εξηγεί ο σκηνοθέτης.
Πριν από πέντε χρόνια, οι σκηνοθέτες είχαν σοκαριστεί με ένα βίντεο ενός νεαρού κοριτσιού που δεχόταν σεξουαλική επίθεση από έναν ηλικιωμένο άνδρα. Το βίντεο κυκλοφορούσε στο Facebook. Μοιράστηκε 16.000 φορές πριν αφαιρεθεί. Άρχισαν να αναρωτιούνται πώς διαγράφονται αυτά τα βίντεο και ήθελαν να βρουν τους ανθρώπους που έχουν αναλάβει αυτό το δυσάρεστο καθήκον.
Άρχισαν να εξετάζουν τις αγγελίες για θέσεις εργασίας στις Φιλιππίνες και διαπίστωσαν ότι καμία από αυτές για τα social media δεν περιέγραφε τα ακριβή καθήκοντα της θέσης.
Ο σκηνοθέτης δηλώνει ότι για πολλούς διαχειριστές περιεχομένου, η φύση της δουλειάς τους αποκαλύπτεται μόνο αφού υπογράψουν τη σύμβαση.
Αρκετοί κάθονται μπροστά στην οθόνη παρακολουθώντας πορνογραφία ή βίντεο με κακοποίηση παιδιών εγκλωβισμένοι από την υπογραφή τους.
Περίπου 15 έως 20 διαχειριστές περιεχομένου στη Μανίλα έδωσαν πληροφορίες για το ντοκιμαντέρ αυτό που φέρνει στο φως την αθέατη αυτή βιομηχανία.
Κανένας από τους συνεντευξιαζόμενους δεν αποκάλυψε το όνομά του ή την πλατφόρμα για την οποία δούλευε καθώς αυτά είναι στοιχεία απόρρητα, σύμφωνα με τους όρους σύμβασης.
Ένας από αυτούς αναφέρει - με κυνική υπερηφάνεια - πώς έχει θέσει καθημερινό στόχο ελέγχου τις 25.000 εικόνες και προσθέτει ότι θα έπρεπε να είναι στα ρεκόρ Γκίνες.
Όμως οι διαχειριστές βρίσκονται αντιμέτωποι με τεράστια ψυχική καταπόνηση λόγω της φύσης των εικόνων που βλέπουν συνεχώς. Υπάρχουν επίσης κάποια στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η εργασία βλάπτει τους εγκεφάλους τους και άλλα που ισχυρίζονται πως η συνεχόμενη επαφή με σκληρές εικόνες τους κάνει να πιστεύουν ότι η βία είναι φυσιολογική.
Το ντοκιμαντέρ αφηγείται το πώς ένας διαχειριστής επισκέφθηκε το σπίτι ενός άλλου και τον βρήκε νεκρό. Ο νεκρός, ο οποίος εξειδικευόταν σε βιντεοταινίες αυτοτραυματισμού, είχε απαγχονιστεί στο διαμέρισμά του.
Μια γυναίκα αναφέρει πως η ευθύνη είναι τεράστια και πως μια απροσεξία μπορεί να οδηγήσει σε byllying, βία, ακόμη και σε θάνατο ή πόλεμο.
«Έχω δει εκατοντάδες αποκεφαλισμούς», ομολογεί με αξιοσημείωτη ψυχραιμία μια άλλη διαχειρίστρια.
σχόλια