Ερευνητές κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα ρομποτικό χέρι που ρυθμίζει φυσικά τη θερμοκρασία του, ιδρώνοντας, κάτι που μπορεί να αποτελέσει σημαντικό οδηγό για τα ρομπότ του μέλλοντος.
Το ρομποτικό χέρι που έφτιαξαν οι ερευνητές του πανεπιστημίου Κορνέλ στη Νέα Υόρκη, ρίχνει τη θερμοκρασία του τρεις φορές πιο αποτελεσματικά από ό,τι ο άνθρωπος, μέσω της έκκρισης νερού στο «δέρμα» του, όταν αυτό θερμαίνεται υπερβολικά. Το νερό απομακρύνει τη θερμότητα, καθώς εξατμίζεται στον αέρα.
Στόχος αυτού του πρότζεκτ ήταν η ενίσχυση της αντοχής των ρομπότ που διατρέχουν τον κίνδυνο υπερθέρμανσης, μέσω της επαναληπτικής φύσης των εργασιών που εκτελούν ή επειδή λειτουργούν σε θερμό περιβάλλον.
«Όπως συμβαίνει συχνά, η βιολογία παρείχε έναν εξαιρετικό οδηγό για εμάς τους μηχανικούς », δήλωσε ο Τ. Τζ. Γουόλιν, ερευνητής που εργάστηκε στο συγκεκριμένο πρότζεκτ. «Προκύπτει ότι η δυνατότητα εφίδρωσης είναι ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του ανθρώπου», συμπλήρωσε.
Πώς κατασκεύασαν το ρομποτικό χέρι που ιδρώνει
Αν και στα ρομπότ μπορούν να τοποθετηθούν συστήματα ψύξεως παρόμοια με εκείνα των αυτοκινήτων- όπου το υγρό κυκλοφορεί σε ένα κλειστό κύκλωμα- οι ερευνητές με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Σέφερντ, μηχανικό στο Κορνέλ, αναζήτησαν μια πιο φυσική λύση στο πρόβλημα της υπερθέρμανσης.
Η ομάδα επικεντρώθηκε στα μαλακά ρομπότ, που μπορούν να είναι πιο ευλύγιστα και πιο ασφαλή στην εργασία με τους ανθρώπους από ότι τα παραδοσιακά ρομπότ. Όμως, αυτά τα πλεονεκτήματα έχουν και ένα κόστος, καθώς τα υλικά που χρησιμοποιούνται συχνά δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν το ίδιο καλά στις μεγάλες αλλαγές της θερμοκρασίας.
Χρησιμοποιώντας 3D εκτυπωτή, οι ερευνητές κατασκεύασαν συνθετικά δάχτυλα για το ρομποτικό χέρι. Κάθε ένα δάχτυλο είναι κατασκευασμένο από συνδυασμό υδρογελών, που περιλαμβάνουν περίπου 50% νερό. H πρώτη επίστρωση κάθε δαχτύλου είναι από άκαμπτη υδρογέλη και το δεύτερο από πιο εύκαμπτη, που έχει στην επιφάνεια πόρους πλάτους 1/5 του χιλιοστού.
Σε χαμηλές θερμοκρασίες, οι πόροι είναι κλειστοί, αλλά όταν το δάχτυλο θερμαίνεται, οι πόροι διαστέλλονται και η υδρογέλη ιδρώνει για να ρίξει τη θερμοκρασία του.
Τα τεστ έδειξαν ότι, παρουσία ανεμιστήρα, τα ιδρωμένα δάχτυλα ψύχονταν έξι φορές πιο γρήγορα από ότι αν δεν είχαν τη δυνατότητα να ιδρώσουν. Το ρομποτικό χέρι είχε δυνατότητα ψύξεως 107 watt/ κιλό, υπερτριπλάσια από ότι οι άνθρωποι και τα άλογα.
Τα μειονεκτήματα
«Το καλύτερο σε αυτή τη στρατηγική είναι ότι η ρύθμιση θερμότητας βασίζεται στο ίδιο το υλικό. Δεν χρειάστηκε να προσθέσουμε αισθητήρες ή άλλα εξαρτήματα που θα ελέγχουν τον ρυθμό εφίδρωσης», είπε ο Γουόλιν. Περαιτέρω πειράματα έδειξαν ότι το ιδρωμένο χέρι μπορούσε να ρίξει τη θερμοκρασία ζεστών αντικειμένων, σηκώνοντάς τα και αντλώντας τη θερμότητα από αυτά.
Υπάρχουν όμως και μειονεκτήματα. Αν και η εφίδρωση επιτρέπει στο χέρι να διατηρηθεί δροσερό, η απώλεια νερού επηρεάζει το κράτημα. Επίσης, ο ιδρώτας κάνει τα δάχτυλα να γλιστράνε. Προβλήματα που μπορούν να λυθούν, σύμφωνα με τον Σέφερντ, βελτιώνοντας το σφίξιμο των δαχτύλων.
Το σύστημα αυτό, μπορεί να ανοίξει τον δρόμο προκειμένου τα ρομπότ να γλιστρούν και όχι να περπατούν, να απελευθερώνουν υγρά για να αυτο-καθαριστούν, μέχρι και για να απορροφούν θρεπτικές ουσίες, αναφέρουν οι ερευνητές γράφοντας στο Science Robotics.
«Αν στο μέλλον τα ρομπότ μπορούν να ψύχονται φυσικά και αυτόματα, τότε θα μπορούν να λειτουργούν καλύτερα σε μια πιο ευρεία γκάμα περιβάλλοντος. Οι άνθρωποι μπορούν να επιβιώσουν στη ζέστη της Σαχάρα και τις παγωμένες συνθήκες της Ανταρκτικής. Τα μελλοντικά ρομπότ θα πρέπει να μπορούν να κάνουν το ίδιο», δήλωσε ο καθηγητής Τζόναθαν Ρόσιτερ, επικεφαλής στο Bristol Robotics Laboratory.
Με πληροφορίες από τον Guardian
σχόλια