Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, το περιοδικό Spiegel καταπιάνεται με τους διαδικτυακούς «ντετέκτιβ», με αφορμή τη βομβιστική επίθεση στο Μαραθώνιο της Βοστόνης. Χρήστες που θεώρησαν «καθήκον» τους να ανακαλύψουν τους ενόχους βλέποντας βιντεάκια με το πλήθος των ανθρώπων που κινούνται στο Μαραθώνιο, «έδειξαν» διάφορους ανθρώπους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως ενόχους, τις περισσότερες φορές χωρίς να καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους.
Φωτογραφίες που έκαναν το γύρο του διαδικτύου, άτυποι διαγωνισμοί «βρείτε τους βομβιστές» στους οποίους οι «ύποπτοι» υποδεικνύονταν με κόκκινα βέλη, ήταν στην πραγματικότητα άνθρωποι εντελώς αθώοι που πλήρωναν την τρέλα αυτών των διαδικτυακών Πουαρό στο Reddit, το Tumblr σε blogs και αλλού. Για να τους «φορέσουν» το κόκκινο βέλος και να τους περιφέρουν στη διαδικτυακή πλατεία δεν χρειαζόταν πολλά. Ένα σακίδιο στην πλάτη ή στα χέρια, ένα ψάξιμο στις τσέπες, κάποια ανιχνευτικά βλέμματα στον περιβάλλοντα χώρο, ίσως και λίγο σκούρο δέρμα.
Ο αρθρογράφος αναρωτιέται τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να επιθυμούν διακαώς να αναδείξουν υπόπτους και ενόχους, με μια ματιά στα video της έκρηξης. Ίσως ένα κομμάτι από την πίτα της δόξας ή ένας αγώνας δρόμου, κάτι σαν διαγωνισμός για το ποιος θα βρει πρώτος τον πραγματικό ένοχο.
«Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Το έχουμε δει σε κάθε λογής καταστροφές ότι κάθε tweet δεν είναι έγκυρο», σημειώνει το περιοδικό.
Και οι συγγνώμες σπάνιες. Όταν το FBI δημοσίευσε φωτογραφίες και video των υπόπτων, οι κινήσεις μεταμέλειας ήταν υποτονικές. Το πιο συνηθισμένο είναι οι φωτογραφίες με τα κόκκινα βέλη να διαγράφονται γρήγορα. «Είμαι ο πρώτος που παραδέχεται την ενοχή του. Σκατά τα έκανα», γράφει ένας από τους λίγους μετανοημένους χρήστες στο MySpace , και πολλοί συμφωνούν μαζί του.
Ο αρθρογράφος προτείνει να περιμένουν όλοι και να πιστεύουν επίσης μόνο ότι δημοσιεύουν οι επίσημες αρχές.