Día de Muertos - Ημέρα των νεκρών στο Μεξικό

Día de Muertos - Ημέρα των νεκρών στο Μεξικό Facebook Twitter
1

Οι Μεξικανοί παρέλασαν το Σάββατο στους δρόμους της πρωτεύουσας ντυμένοι και βαμμένοι ώστε να θυμίζουν σκελετούς καθώς οι εορτασμοί της Ημέρας των Νεκρών γνωρίζουν μεγάλη δημοτικότητα.

Χιλιάδες επισκέπτες και ντόπιοι συγκεντρώθηκαν στο άγαλμα του Άγγελου της Ανεξαρτησίας στην Πόλη του Μεξικού, φορώντας τα χαρακτηριστικά χρωματιστά κοστούμια της «Día de Muertos»

Η παροδική επιστροφή στη Γη των νεκρών συγγενών και των αγαπημένων γιορτάζεται με αργία, παρέλαση και δρώμενα σε όλη την χώρα, στα τέλη Οκτώβρη κάθε έτους. Οι φιέστες ξεκινάνε από το πρωί και καταλήγουν το βράδυ με πάρτι στους δρόμους ενώ το κλίμα σε όλη την πόλη είναι εορταστικό.

Η μυσταγωγική «Día de Muertos» γιορτάζεται όμως και σε άλλες περιοχές του κόσμου από ανθρώπους μεξικανικής καταγωγής ενώ από το 2008, οι παραδόσεις αυτές έχουν εγγραφεί στον Αντιπροσωπευτικό κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.

Στο Μεξικό την Ημέρα των Νεκρών σηματοδοτεί η μεγάλη παρέλαση με άρματα, συμμετέχοντες με φορεσιές και περίτεχνο body painting, και παραδοσιακή μουσική.

Día de Muertos - Ημέρα των νεκρών στο Μεξικό Facebook Twitter
Día de Muertos - Ημέρα των νεκρών στο Μεξικό Facebook Twitter
Día de Muertos - Ημέρα των νεκρών στο Μεξικό Facebook Twitter
Día de Muertos - Ημέρα των νεκρών στο Μεξικό Facebook Twitter
Día de Muertos - Ημέρα των νεκρών στο Μεξικό Facebook Twitter
Διεθνή
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βασίλισσα Καμίλα: Παρίες της βασιλικής οικογένειας τα παιδιά της - Μπήκαν κρυφά στη χριστουγεννιάτικη λειτουργία

Διεθνή / Βασίλισσα Καμίλα: Παρίες τα παιδιά της - Μπήκαν κρυφά στη χριστουγεννιάτικη λειτουργία

Αν και τα παιδιά, τα εγγόνια και η αδελφή της βασίλισσας Καμίλα έκαναν για πρώτη φορά Χριστούγεννα με τη βασιλική οικογένεια, δεν πήγαν μαζί με τους γαλαζοαίματους στην εκκλησία
ΕΥΑ ΠΑΥΛΑΤΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
Μια ωραία αφορμή να (ξανα)δει κανείς το Coco της Pixar που βασίζεται σε αυτή την γιορτή!(Εγγυημένο κλάμα ειδικά αν έχεις βιώσει την απώλεια, προσφέροντας όμως και μια γλυκόπικρη αίσθηση πως τίποτα δεν τελειώνει εδώ όσο θυμάσαι αυτούς που έχουν φύγει με αγάπη...)