Η πρόσφατη είδηση για την ασυδοσία και εκμετάλλευση των ιδιοκτητών ακινήτων στην Αγγλική πρωτεύουσα έκανε το γύρο του κόσμου, και δικαιολογημένα. Αν έχεις ζήσει έστω και λίγο στο Λονδίνο, ξέρεις τι σημαίνει «ακριβό ενοίκιο». Όσο πλησιάζει ο χειμώνας, η τεράστια κρίση στην κατοικία (ενοίκια στα ύψη, δραστικές περικοπές κοινωνικών επιδομάτων, μείωση του αριθμού των κρεβατιών στα youth hostel και πολύ μικρότερα ποσά διαθέσιμα για τους αστέγους) που έχει συμβάλει στην απελπιστική αύξηση του αριθμού των αστέγων νεαρής ηλικίας και την κάνει ένα σοβαρότατο κοινωνικό πρόβλημα, έγινε πάλι θέμα στα αγγλικά media. Τα ρεπορτάζ για τους νέους άστεγους που κοιμούνται στα νυχτερινά λεωφορεία είναι συγκλονιστικά. Και δεν είναι κάτι που κάνουν με δική τους πρωτοβουλία.
Τα κέντρα προστασίας των νέων όπως το New Horizon Youth Centre και το St Mungo’s άρχισαν να μοιράζουν εισιτήρια σε άστεγους εφήβους που δεν μπορούν να βρουν πουθενά αλλού καταφύγιο τις κρύες νύχτες, με τα οποία μπορούν να κοιμηθούν σε λεωφορεία που κάνουν ασταμάτητα διαδρομές στους δρόμους του Λονδίνου. Τους δίνουν μάλιστα και συμβουλές για τις καλύτερες και μεγαλύτερες διαδρομές για να έχουν περισσότερες ώρες διαθέσιμες να κοιμηθούν σε ζεστό περιβάλλον.
Η Shelagh O’Connor, διευθύντρια του New Horizon Youth Centre, λέει στην Γκάρντιαν ότι τα λεωφορεία είναι μία εναλλακτική λύση, «επειδή είναι πιο ασφαλή μέρη από τους δρόμους. Λέμε στα παιδιά ποια διαδρομή να ακολουθήσουν για να μπορούν να ταξιδεύουν όλη τη νύχτα. Επιστρέφουν στο κέντρο το πρωί για να κάνουν ντους και να φάνε λίγα δημητριακά».
Η κατάσταση έχει χειροτερέψει απελπιστικά τα τελευταία χρόνια. Μέχρι πρόσφατα τα ξενοδοχεία ανάγκης που επιστρατεύονταν το χειμώνα αρκούσαν για να φιλοξενήσουν τις περισσότερες επείγουσες περιπτώσεις (έναν παγετό), αλλά ο αριθμός των νεαρών που ζουν στο δρόμο έχει αυξηθεί ανησυχητικά. «Είναι απελπιστική η κατάσταση» λέει, «και δεν βλέπω καμία νέα τακτική στον ορίζοντα που να μπορούσε να την βελτιώσει. Όλοι γνωρίζουμε πού έχουν φτάσει τα ενοίκια στο Λονδίνο και πόσο απαγορευτικά είναι για ένα νέο παιδί. Και η σπείρα όλο και ανοίγει, δεν ξέρω πού θα φτάσει».
Ο αριθμός των εφήβων που μένουν στους δρόμους έχει αυξηθεί κατά 55% σε σχέση με το 2010.
Το προσωπικό του κέντρου μοιράζει επίσης sleeping bags σε όσους νέους αστέγους δεν μπορούν να βρουν κλειστό χώρο να μείνουν. «Αυτό δεν θα γινόταν το 2010» λέει η O’Connor «γιατί όλο και κάποιο ξενοδοχείο ή πανδοχείο θα βρισκόταν να τους φιλοξενήσει».
Το καλοκαίρι το κέντρο έδωσε εισιτήρια σε μια άστεγη φοιτήτρια, για να μπορεί να μείνει κάπου με ασφάλεια τις ημέρες των εξετάσεών της. Κοιμόταν στο λεωφορείο, διάβαζε εκεί μέσα και πέρασε τα μαθήματα για τα A level της. Θαυμάζουμε πραγματικά την αποφασιστικότητά της», προσθέτει η O’Connor.
Τα YMCA, τα χριστιανικά κέντρα φιλοξενίας νέων που προσφέρουν φτηνή κατοικία, έχουν τεράστιες λίστες αναμονής και πέρσι αναγκάστηκαν να απορρίψουν τις πιο πολλές αιτήσεις στα 9 από τα 10 κέντρα τους. Το βασικό πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσαν να βρουν μέρη με λογικό ενοίκιο για τους νέους που φιλοξενούσαν ήδη, για να μπορούν να μεταφερθούν αλλού.
Η Denise Hatton, υπεύθυνη για τα YMCA της Αγγλίας λέει «γίνεται όλο και πιο δύσκολο και προκλητικό το να καταφέρεις να βρεις κάπου να μετακομίσεις μετά την υποστηρικτική διαμονή στο κέντρο. Μια πρόσφατη έρευνα που έκαναν τα αγγλικά YMCA έδειξε ότι το 56% των ανθρώπων που κατοικούν εκεί θα ήθελαν να μετακομίσουν κάπου αλλού, αλλά με τις παρούσες συνθήκες είναι αδύνατο να το κάνουν».
«Για πόσο ακόμα θα συνεχίζουμε να πουλάμε πανάκριβα την πόλη θυσιάζοντας το μέλλον των νέων ανθρώπων;» αναρωτιέται το Dazed. «Ενώ οι γερανοί και οι πολυεθνικές κάνουν αγνώριστο τον ουρανό της και γεμίζουν τις τσέπες των επενδυτών, τα παιδιά ταξιδεύουν με νυχτερινά λεωφορεία για να μην παγώσουν.
Πού βαδίζουμε;».
