Μια αλλαγή στη νομοθεσία της πολιτείας της Νέας Υόρκης επέτρεψε την υποβολή περισσότερων από 9.000 καταγγελιών για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων.
Μεταξύ αυτών και υποθέσεις εναντίον του πρίγκιπα Άντριου, του Μπομπ Ντίλαν και υψηλά ιστάμενων καθολικών ιερέων.
Υποθέσεις που μέχρι πρότινος είχαν αποκλειστεί λόγω του καθεστώτος του χρόνου παραγραφής, που ίσχυε.
Το BBC παραθέτει μερικές από τις περιπτώσεις κακοποίησης.
Ο Tom Andriola ήταν 25 ετών, όταν στεκόταν στην άκρη του Bryce Canyon στη Γιούτα, έτοιμος να πηδήξει.
Είχαν περάσει 14 χρόνια από τότε που ο υιοθετημένος μεγαλύτερος αδελφός του Andriola τον κακοποίησε σεξουαλικά. Εκεί, στην άκρη του φαραγγιού, το εκμυστηρεύτηκε για πρώτη φορά σε άλλο άτομο: στη γυναίκα του.
«Πραγματικά σκέφτηκα αν μιλούσα για αυτό, ότι θα ερχόταν να με σκοτώσει», θυμάται ο ίδιος.
Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, ο αδελφό του, τους είχε επισκεφτεί και έμεινε μαζί τους. Κάτι κατά τη διάρκεια εκείνου του ταξιδιού ξύπνησε τις μνήμες από την κακοποίηση, κάνοντας τον Andriola ανήσυχο και ανυπόμονο να φύγει ο αδερφός του.
Για χρόνια, δεν το έλεγε σε κανέναν άλλο.
Αλλά επειδή η κακοποίηση συνέβη πολύ καιρό πριν, ο αδελφός του δεν λογοδότησε ποτέ για τις πράξεις του.
Αν και ο αδελφός του καταδικάστηκε τελικά για κακοποίηση ενός άλλου αγοριού, δεν επετράπη στον Andriola να καταθέσει στη δίκη του.
«Δεν άκουσα ποτέ συγγνώμη» λέει ο ίδιος ενώ τονίζει ότι η μόνη ικανοποίηση που πήρε ήταν ότι ο αδελφός του συνελήφθη για την υπόθεση κάποιου άλλου.
Τώρα, όμως χάρη στην αλλαγή του νόμου, άνθρωποι όπως ο Andriola μπορεί να έχουν περισσότερες ευκαιρίες για να δικαιωθούν.
Ο νόμος για τα ανήλικα θύματα της Νέας Υόρκης (CVA) αναστέλλει την παραγραφή των υποθέσεων κακοποίησης παιδιών για δύο χρόνια, επιτρέποντας στα φερόμενα θύματα να κινηθούν νομικά, κάτι που δεν μπορούσαν να κάνουν προηγουμένως.
Ο νόμος, που ψηφίστηκε το 2019, έδωσε τη δυνατότητα στα θύματα να υποβάλουν τις καταγγελίες τους έως τις 14 Αυγούστου 2021.
Μέχρι εκείνη την προθεσμία, κατατέθηκαν περισσότερες από 9.200 καταγγελίες. Μεταξύ των κατηγορουμένων είναι ο πρίγκιπας Άντριου και ο τραγουδιστής Μπομπ Ντίλαν. Και οι δύο αρνούνται τους ισχυρισμούς.
Η Marci Hamilton, διευθύνουσα σύμβουλος της Child USA, της ένωσης μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που εργάζεται για τον τερματισμό της παιδικής κακοποίησης, δήλωσε ότι οι σχεδόν 10.000 καταγγελίες εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν μόνο «ένα πολύ μικρό» τμήμα αυτού που πιστεύεται ότι είναι η πραγματική κλίμακα κακοποίησης σε ολόκληρη την πολιτεία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, περίπου ένα στα πέντε κορίτσια και ένα στα 13 αγόρια θα κακοποιηθούν σεξουαλικά στις ΗΠΑ. «Αυτό είναι το 15-20% του πληθυσμού» λέει.
Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι περίπου το ένα τρίτο των θυμάτων παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης θα μιλήσουν για όσα βίωσαν πριν από την ενηλικίωσή τους.
Το άλλο ένα τρίτο θα το αποκαλύψει αργότερα στη ζωή του. Στις ΗΠΑ ο μέσος όρος υπολογίζεται στα 52 χρόνια. Ωστόσο, οι υπόλοιπες υποθέσεις δεν αποκαλύπτονται ποτέ.
Ο φόβος, για αντίποινα ή ότι δεν θα γίνουν πιστευτοί , είναι η βασική αιτία όπως και η ντροπή, ενώ ορισμένα θύματα σκέφτονται ότι οι ίδιοι προκάλεσαν την κακοποίηση.
Έντονη είναι επίσης και η σύγχυση. Τα παιδιά μπορεί να μην αναγνωρίσουν αμέσως τι τους συνέβη. Συχνά δεν ταυτοποιούν ως κακοποίηση ή βιασμό την συνθήκη που βιώνουν στα χέρια ενός έμπιστου ενήλικα.
Άλλη περίπτωση είναι αυτή του τότε 10χρονου, David Ferrick.
Ένας ιερέας στο καθολικό σχολείο του St Cecilia στην Νέα Υόρκη του έκανε μία μεγάλη περιήγηση στον χώρο. Ο 52χρονος σήμερα Ferrick, είχε ζητήσει να μιλήσει στον ιερέα κατ 'ιδίαν μετά από παρότρυνση της μητέρας του, η οποία πίστευε ότι χρειαζόταν κάποια πατρική καθοδήγηση.
Αυτός ο άντρας ήταν η προφανής επιλογή: ήταν «φίλος όλων», είπε ο Ferrick, ο υπέροχος ιερέας που έπαιζε Beatles και πήγαινε τα αγόρια στα σχολικά παιχνίδια μπάσκετ.
Ο Ferrick θυμάται τη συνάντησή τους. Ο ιερέας του ζήτησε να πάνε στην κρεβατοκάμαρα του, για να υπάρχει ιδιωτικότητα, όπως του είπε.
Ο Ferrick θυμήθηκε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από εκείνη την ημέρα με τον ιερέα να του προτείνει να ξεντυθούν για «ξεκουραστούν λίγο.
Ο 10χρονος τότε David ένιωσε περίεργα αλλά εμπιστεύτηκε τον ιερέα.
Σύμφωνα με τον Ferrick, ο ιερέας τον έβαλε να ξαπλώσει δίπλα του στο κρεβάτι για έναν απογευματινό ύπνο πριν μιλήσουν, όπως είπε.
Ήταν περίεργα αλλά νόμιζα ότι με αγαπάει πραγματικά επειδή ήταν ιερέας, θυμάται.
«Στην ηλικία των 10 ετών, δεν μπορούσα να επεξεργαστώ αυτό που συνέβαινε» θυμάται φέρνοντας στο νου του ανατριχιαστικές λεπτομέρειες.
Ο πρώην ιερέας του Ferrick είναι τώρα ένας από τους 24 κληρικούς που ονομάστηκαν από 27 ενάγοντες σε μήνυση εναντίον τους, οποία κατατέθηκε στο πλαίσιο του νέου νόμου.
Ο άνδρας, ο οποίος έχει κατηγορηθεί για κακοποίηση από πολλά αγόρια, αρνήθηκε τις κατηγορίες. Απομακρύνθηκε από τον ρόλο του ως ιερέας το 2004 και απολύθηκε το 2006.
Η Μητρόπολη του Μπρούκλιν τον τοποθετεί τώρα μεταξύ πρώην κληρικών, που κατηγορούνται για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων.
Ο Ferrick δεν είπε σε κανέναν αυτό που είχε συμβεί εδώ και 20 χρόνια. Πριν από τον νέο νόμο, τα ανήλικα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης στη Νέα Υόρκη είχαν μέχρι τα 21α γενέθλιά τους - τρία χρόνια μετά την ενηλικίωση σύμφωνα με το κράτος - για να υποβάλουν μηνύσεις. Ο χρόνος παραγραφής τους ήταν ακόμη πιο σύντομος.
Τώρα, λόγω του νέου νόμου, ο Ferrick έχει την ευκαιρία να πει στο δικαστήριο τι συνέβη.
«Όταν άκουσα ότι παρατάθηκε ο χρόνος παραγραφής, ενθουσιάστηκα», είπε. Τώρα καταθέτει ως μάρτυρας στην υπόθεση εναντίον του πρώην ιερέα - ένας από τους χιλιάδες που καταγγέλλουν τους καθολικούς κληρικούς.
Ανάμεσα στις πιο σοβαρές υποθέσεις είναι αυτή της μήνυσης κατά της Αρχιεπισκοπής της Νέας Υόρκης για φερόμενη σεξουαλική κακοποίηση από τον Theodore McCarrick, τον πρώην καθολικό καρδινάλιο που απολύθηκε το 2019.
Πρόκειται για τον υψηλότερο ιστάμενο καθολικό αξιωματούχο, που αντιμετωπίζει κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση στις Η.Π.Α.
Ο πρώην κληρικός, 91 ετών σήμερα διαπιστώθηκε από το Βατικανό ότι είχε κακοποιήσει σεξουαλικά ένα αγόρι στη δεκαετία του 1970, αλλά μέχρι στιγμής έχει αποφύγει τη δίωξη στις ΗΠΑ, κυρίως λόγο του χρόνου παραγραφής των υποθέσεων.
Τώρα αντιμετωπίζει ποινικές διώξεις στη Νέα Υόρκη και το Νιου Τζέρσεϊ, καθώς και καταγγελίες εναντίον του στη Μασαχουσέτη για σεξουαλική κακοποίηση εφήβου στη δεκαετία του 1970.
Οι αυξανόμενες μηνύσεις εναντίον κληρικών οδήγησαν τις ενορίες σε οικονομική καταστροφή. Τα τελευταία δύο χρόνια, τέσσερις από τις οκτώ επισκοπές της Νέας Υόρκης υπέβαλαν αίτηση πτώχευσης.
Ο Michael Fitzpatrick, ένας από τους τρεις γερουσιαστές στην πολιτεία της Νέας Υόρκης που αντιτίθενται στο CVA, θεωρεί ότι η νομοθεσία αυτή ευνοεί τους δικηγόρους, προκειμένου να κερδίζουν χρήματα.
Ο Fitzpatrick, ένας εν ενεργεία Καθολικός, του οποίου η μητρόπολη κήρυξε πτώχευση το 2020 εν μέσω εκατοντάδων καταγγελιών για κακοποιήσεις, είπε στο BBC ότι το κόστος είναι «άδικο για ενορίτες των οποίων η εκκλησιαστική συνεισφορά τελικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για νομικές διαμάχες».
Ο ίδιος παραδέχεται ότι υπήρχε πρόβλημα στους κόλπους των ιερωμένων με περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων «αλλά η εκκλησία είχε προχωρήσει ώστε να αντιμετωπίσει το ζήτημα» είπε χαρακτηριστικά.
«Το νομικό σύστημα δεν θα πρέπει να παρασυρθεί για να ικανοποιήσει τις ιδιοτροπίες της εποχής» τόνισε. «Πώς ξέρουμε ότι όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί είναι ειλικρινείς ή ακριβείς; Πιστεύετε ότι είναι όλοι ειλικρινείς; Εγώ όχι.»είπε.
Οι νόμοι ποικίλουν ανάλογα με την πολιτεία στις ΗΠΑ. Αν και η Νέα Υόρκη έχει γίνει πρωτοσέλιδο εξαιτίας του μεγάλου όγκου των περιπτώσεων, οι υποστηρικτές των θυμάτων λένε ότι δεν έχουν διανύσει ακόμα ούτε τη μισή διαδρομή, σε ό,τι αφορά στη νομοθεσία σχετικά με την κακοποίηση.
Σύμφωνα με το CVA, το ποινικό καθεστώς του χρόνου παραγραφής για κακούργημα σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκου επεκτάθηκε στην ηλικία των 28 ετών. Για αστικές υποθέσεις, το όριο επεκτείνεται πλέον στην ηλικία των 55 ετών.
Αλλά στο Μέιν και στο Βερμόντ, για παράδειγμα, δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός στα θύματα σεξουαλικής επίθεσης για να καταθέσουν μηνύσεις.
Στη Βόρεια Ντακότα και το Όρεγκον, η προθεσμία ορίζεται πριν το θύμα κλείσει τα 40 χρόνια. Στη Μασαχουσέτη, όπου ο πρώην καρδινάλιος McCarrick αντιμετωπίζει ποινικές διώξεις, ο χρονικός περιορισμός για εγκλήματα σεξουαλικού τύπου αναστέλλεται όταν ο φερόμενος ως κακοποιητής, αν δεν είναι κάτοικος Μασαχουσέτης, εγκαταλείπει την πολιτεία μετά τη φερόμενη κακοποίηση.
Ο Andriola βλέπει τον νέο νόμο ως ένα μέτριο αλλά πρώτο βήμα. «Δεν είναι αρκετό. Απλώς δεν πρέπει να υπάρχει παραγραφή για αυτές τις περιπτώσεις» λέει.
Και ενώ το CVA έγινε νόμος μετά το κίνημα #MeToo, νομοθετικά άργησε να εφαρμοστεί. Το νομοσχέδιο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο νομοθετικό σώμα της Νέας Υόρκης το 2006 από την Margaret Markey.
Η αιτία ήταν προσωπική για την Markey. Αν και δεν μίλησε για αυτό στη συνέλευση, ένας από τους γιους της της είπε αργότερα στη ζωή του ότι είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά ως παιδί από έναν ιερέα στην καθολική εκκλησία, την οποία πήγαιναν οικογενειακώς.
Τα ανήλικα θύματα κακοποίησης είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από καταστάσεις όπως κατάθλιψη, διαταραχή μετατραυματικού στρες, κατάχρηση ουσιών ή αλκοόλ, λένε οι ειδικοί, και η θεραπεία στις ΗΠΑ μπορεί να είναι απαγορευτικά δαπανηρή.
Η Hamilton από το Child USA υπολογίζει το μέσο κόστος σε περίπου 830.000 δολάρια ανά άτομο.
Η κακοποίηση του Ferrick τον έκανε να θυμώσει. «Είναι κάτι που δουλεύω ακόμα», λέει ο ίδιος και ανησυχεί έντονα για τα παιδιά του. Έχει τρεις κόρες και δύο γιους.
«Κάθε φορά που σκέφτομαι τα παιδιά μου να πηγαίνουν κάπου, η πρώτη σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό είναι πώς θα πληγωθούν», είπε.
Μετά την επιτυχία του CVA, υποστηρικτές όπως ο Andriola στρέφουν τώρα το βλέμμα τους στο Adult Survivors Act.
Αυτή η τροπολογία θα δημιουργήσει ένα παράθυρο ενός έτους για τα ενήλικα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης να υποβάλλουν τις καταγγελλίες τους. Η νομοθεσία, η οποία ψηφίστηκε ομόφωνα στη Γερουσία της Νέας Υόρκης τον Ιούνιο, βρίσκεται από τον Ιανουάριο στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
«Όταν κάποιος έχει αρκετά στοιχεία και είναι έτοιμος να καταγγείλει έναν συγκεκριμένο δράστη, οι πόρτες αρχίζουν να ανοίγουν επειδή τελικά οι άλλοι επιζώντες αισθάνονται ότι είναι ασφαλές», λέει ο ίδιος.
Με πληροφορίες του BBC
