Καμία άλλη χώρα δεν έχει δείξει περισσότερη αφοσίωση στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση από τη Γερμανία. Τα μεγάλα προγράμματα που θα ενώσουν τους Ευρωπαίους - το ενιαίο νόμισμα, η ώθηση για κοινές πολιτικές, η κατάργηση των συνοριακών ελέγχων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης - όλα είναι βαθιά ριζωμένα στην καρδιά της Γερμανίας.
Αλλά την Κυριακή το Bερολίνο ανακοίνωσε ότι πρόκειται να επιβάλει εκ νέου ελέγχους στα σύνορα με την Αυστρία δίνοντας ένα θανάσιμο πλήγμα σε μια από τις λίγες συμφωνίες που έχουν μετατρέψει αυτό το όρμα σε πραγματικότητα - τη συνθήκη του Σένγκεν, η οποία ήρε τους ελέγχους διαβατηρίων κατά μήκος χιλιάδων μιλίων στην Ευρώπη.
Το Politico διερωτάται αν κάπως έτσι έρχεται ο θάνατος της Σένγκεν και αν αυτή είναι η αρχή του τέλους για την ένωση της Ευρώπης.
Η Γερμανία επιμένει ότι η εφαρμογή ελέγχων είναι προσωρινή και ενεργοποιείται εξαιτίας των χιλιάδων μεταναστών που έρχονται από το νότο. Όταν αυτή η λαοθάλασσα περιοριστεί, ο υπουργός Εσωτερικών ισχυρίζεται πως θα αρθούν οι έλεγχοι αυτοί και τα τρένα από την Αυστρία θα αρχίσουν ξανά τα δρομολόγια, στα πλαίσια του οράματος για μια Ευρώπη χωρίς σύνορα.
Για περισσότερο από ένα χρόνο, η Ευρώπη δίνει αγώνα με τη συνεχώς αυξανόμενη ροή των απελπισμένων μεταναστών και προσφύγων από τους πολέμους και τους διωγμούς στη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη και το Αφγανιστάν, που αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Όλοι αυτοί που με κάθε μέσο διασχίζουν τη θάλασσα έχουν προορισμό σχεδόν αποκλειστικά τη Γερμανία.
Συνολικά, οι εκτιμήσεις λένε, πως 800.000 άνθρωποι ενδέχεται να φθάσουν στη Γερμανία μέσα σε ένα χρόνο. Και η Γερμανία, όπως η Σουηδία, η μόνη άλλη ευρωπαϊκή χώρα, που προσφέρει καταφύγιο σε τόσους πολλούς, τώρα διαπιστώνει ότι οι ψηφοφόροι της έφτασαν στα όρια τους. Εκτός και αν η ροή διακοπεί ή περιοριστεί, θα υπάρξουν ταραχές, βία και ρατσιστικές επιθέσεις.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που μια χώρα επιβάλει εκ νέου προσωρινά τους συνοριακούς ελέγχους, κάτι που επιτρέπεται σύμφωνα με τη συνθήκη του Σένγκεν του 1985 σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης ή εθνικής ασφάλειας. Αλλά η κίνηση αυτή φαίνεται πως έχει και άλλους υποστηρικτές πέρα από τη Γερμανία σημειώνει το Politico.
Δεν είναι μόνο η κρίση των προσφύγων που έχει εκθέσει τις αδυναμίες μιας Ευρώπης χωρίς σύνορα: η αξιοποίηση τους από το οργανωμένο έγκλημα έχει προκαλέσει μεγάλη απογοήτευση και θυμό. Οι πρόσφατες απόπειρες δολοφονίας από ενόπλους σε ένα τρένο από το Άμστερνταμ στο Παρίσι, υπογράμμισαν την ευκολία με την οποία οι τρομοκράτες μπορούν να ταξιδεύουν εκτός συνόρων για να σχεδιάσουν σφαγές. Οι Υπουργοί Εσωτερικών και Μεταφορών της Ευρώπης προειδοποιούν πως οι έλεγχοι πρέπει να γίνουν πιο αυστηροί.
Αυτή η τριπλή επίθεση μπορεί να σημαίνει ότι η ελεύθερη κυκλοφορία 400 εκατ. Ευρωπαίων σε 26 χώρες τώρα απειλείται σοβαρά. Πολλοί Ευρωπαίοι ζηλεύουν που η Βρετανία και η Ιρλανδία, εξαιρέθηκαν από τη συνθήκη, και εξακολουθούν να διατηρούν τον πλήρη έλεγχο στα σύνορα - με κάποια αξιοσημείωτη επιτυχία στην προσπάθεια να σταματήσουν τους τρομοκράτες και να συλλαμβάνουν τους παράνομους μετανάστες. Δεν υπάρχει τέτοια επιλογή διαθέσιμη σε οποιονδήποτε άλλον. Η συνθήκη του Άμστερνταμ το 1997, επέμενε ότι κάθε νέα αίτηση ένταξης στην ΕΕ έπρεπε να αφαιρέσει εσωτερικά σύνορα. Τρία μέλη μη μέλη της ΕΕ, η Ελβετία, η Ισλανδία και η Νορβηγία, έχουν ήδη ενταχθεί στο πλαίσιο και τρία νέα μέλη, η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Κύπρος, θα αναγκαστούν να το πράξουν σύντομα.
Ευρωπαίοι ιδεαλιστές επιμένουν πως τα κλειστά σύνορα δεν θα λύσουν το πρόβλημα. Οι προκλήσεις είναι ως επί το πλείστον από χώρες εκτός Ευρώπης. Οι πρόσφυγες θα συνεχίσουν να έρχονται και οι δουλέμποροι θα εξακολουθούν να διαφεύγουν της συνοριακής αστυνομίας. Η τρομοκρατία δεν γνωρίζει σύνορα, σημειώνουν. Και το οργανωμένο έγκλημα συχνά έχει τις ρίζες του πολύ πέρα από την Ευρώπη. Υποστηρίζουν ότι η πολιτική κρίση στη Μέση Ανατολή είναι τα θέματα που πρέπει να επιλυθούν, και πως η έλεγχοι στα σύνορα είναι μέρος της θεραπείας και όχι καταπολέμηση και πρόληψη της ασθένειας.
Αυτά ωστόσο είναι σύμφωνα με το Politico φτωχά επιχειρήματα. Η Σένγκεν, η συνθήκη που φέρει το όνομα της μικρή πόλης του Λουξεμβούργου όπου υπεγράφη, έχει δύο τεράστιες αδυναμίες που δεν έχουν αντιμετωπιστεί σωστά. Κατ 'αρχάς, αυτό θα λειτουργήσει μόνο εάν τα κοινά εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης ενισχυθούν μαζικά. Αλλά πού είναι αυτά το σύνορο; Συχνά σε χώρες λιγότερο ικανές να αντεπεξέλθουν, ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, τη Μάλτα και τη Λιβύη, την Ουγγαρία και τη Σερβία, τη Σικελία και την Τυνησία. Μόνο ένα ασήμαντο ποσό έχει δοθεί στην Frontex, για την ενίσχυση των περιπολιών, που θα σταματήσουν το λαθρεμπόρων ναρκωτικών και τον έλεγχο των μεταναστών. Επιπλέον οι χώρες δεν έχουν τρόπο παρακολούθησης για το ποιοι εισέρχονται και εξέρχονται από τα στοιχεία της αστυνομίας, εκτός εάν αυτά αρχίσουν να διατίθενται τακτικά.
Η πραγματική αδυναμία της Σένγκεν, ωστόσο, είναι ότι έρχεται σε αντίθεση με την πραγματική διάθεση στην Ευρώπη.
Αυτή η διάθεση έχει πια πιο εθνικιστικά και καχύποπτα ως προς τις Βρυξέλλες στοιχεία, αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τις παν-ευρωπαϊκές λύσεις και είναι θυμωμένη με τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Όλο αυτό επιβαρύνεται από τις επανειλημμένες κρίσεις του ευρώ, το αυξανόμενο χάσμα Βορρά-Νότου, τη λιτότητα, την αργή οικονομική ανάπτυξη και την παντελή αδυναμία της Ευρώπης να βρει κοινές λύσεις για τις τραγωδίες της μετανάστευσης και του ασύλου.
Δεν είναι να απορεί κανείς που η Λε Πεν λέγεται ότι είναι σε καλό δρόμο για να κερδίσει την εξουσία στη Γαλλία ή για το ότι οι μικρότερες χώρες κατηγορούν τη Γερμανία για την επιβολή λιτότητας. Η Σένγκεν κινδυνεύει να γίνει το πρώτο θύμα αυτής της διάθεσης.
Μια γενική επιβολή ελέγχων των συνοριακών σταθμών θα ήταν εξαιρετικά δαπανηρή, προκαλώντας μαζικές καθυστερήσεις και θυμό στους τουρίστες και τους επιχειρηματίες. Η αλήθεια είναι πως δεν πρέπει να ελέγχονται οι πάντες. Οι έλεγχοι διαβατηρίων θα μπορούσαν να γίνονται επιλεκτικά με βάση τις πληροφορίες ή τυχαίες επιθεωρήσεις. Η απλή πιθανότητα της ανάκρισης θα ενισχύσει την ασφάλεια σε ολόκληρη την Ευρώπη. Λειτουργεί στη Βρετανία και την Ιρλανδία. Η Γερμανία θα συνειδητοποιήσει πως αν πρόκειται να διατηρήσει τους ελέγχους στα σύνορα με την Αυστρία για να περιορίσει τις ροές μεταναστών και προσφύγων, τότε μάλλον θα πρέπει να το κάνει και με άλλες χώρες αν πραγματικά θέλει να δει αποτέλεσμα .
Παρά όσα λένε οι Ευρωπαίοι ιδεαλιστές, το ευρύ κοινό δεν θα είχε αντίρρηση σε κάτι τέτοιο και οι μέρες της Σένγκεν είναι πια μετρημένες.
σχόλια