Στη σκιά του ηλικίας 1.500 ετών τοίχους της Κωνσταντινούπολης βλέπεις αγρότες της Πόλης να σπρώχνουν παλιές χειράμαξες φορτωμένες με φρέσκα λαχανικά από τους μικρούς κήπους που διατηρούν στην περιοχή, συνεχίζοντας μια παράδοση εκατοντάδων ετών. Την προηγούμενη εβδομάδα όμως οι αγρότες παρακολούθησαν με τρόμο μπουλντόζες να εισέρχονται στη γειτονιά Yedikule και να καλύπτουν δύο από αυτούς τους κήπους.
"Δεν ξέρω τι θα κάνουμε, που θα πάμε αν και η δική μας γη καταστραφεί. Δεν έχουμε τίποτα αλλο" λέει μια γυναίκα στη δημοσιογράφο του Atlantic Cities. Οι συγκεκριμένοι κήποι που ισοπεδώνονται έχουν ταυτοποιηθεί σε χάρτες της Πόλης που χρονολογούνται από το 1786, αν και ιστορικές πηγές υποστηρίζουν ότι η μικρής κλίμακας γεωργία δίπλα στο τείχος ήταν παρούσα από τότε που χτίστηκε το διεθνές μνημείο, δηλαδή τον 5ο αι. μ.Χ.
"Αν και οι άνθρωποι που τους δουλεύουν αλλάζουν, αυτοί οι κήποι αποτελούν μέρος του αστικού τοπίου της Κωνσταντινούπολης περισσότερο καιρό και από την Αγιά Σοφιά", λέει ο Tanyeri Erdemin, καθηγητής αρχιτεκτονικής ιστορίας. "Αποτελούν μια αξιοσημείωτη συνέχεια αγροτικής χρήσης κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Οι κήποι είναι μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κωνσταντινούπολης, της ταυτότητας της πόλης και για αυτό το λόγο πρέπει να διατηρηθούν".
Πολλοί στην Κωνσταντινούπολη αντιμετωπίζουν την καταστροφή των παραδοσιακών κήπως ως το τελευταίο επεισόδιο της επίθεσης εναντίον του ιστορικού χαρακτήρα της πόλης και της μοναδικής της ταυτότητας. Όμως αντίθετα με άλλα έργα, όπως π.χ. η ιδιωτικοποίηση της προκυμαίας ή το πάρκο Γκεζί, η κατάσταση στο Yedikule περιπλέκεται περισσότερο επειδή αυτό που έχει σχεδιαστεί να αντικαταστήσει τους κήπους είναι ένα πάρκο.
Οι κάτοικοι του Yedikule, μιας γενικά φτωχής γειτονιάς στην οποία πρόσφατα έχουν χτιστεί κάποιες πολυτελείς κατοικίες, είναι διχασμένοι ως προς το μέλλον των κήπων.
σχόλια