Στις 15 Μαΐου, στην επέτειο για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, που για τους Παλαιστίνιους, αποτελεί μέρα εθνικού πένθους ( Αλ Νάκμπα=καταστροφή), διοργανώθηκαν διαδηλώσεις στα σύνορα με το Ισραήλ: στη Συρία, στα υψίπεδα του Γκολάν, στο νότιο Λίβανο και φυσικά στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας. Ο απολογισμός τότε ήταν 20 νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες.
Χθες, με αφορμή αυτή τη φορά τη συμπλήρωση 44 χρόνων από τον πόλεμο των 6 ημερών (Νάκσα=οπισθοδρόμηση) που το αποτέλεσμα του έχει διαμορφώσει τα υφιστάμενα σύνορα, οι διαδηλώσεις επαναλήφθηκαν, με κύριο αίτημα την επιστροφή των προσφύγων.
Με εξαίρεση το Λίβανο, όπου ο στρατός απαγόρευσε στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες (συνολικά 1 εκατομμύριο που διαβιούν σε καταυλισμούς) να διαδηλώσουν, οι διαδηλωτές αποπειράθηκαν να προσεγγίσουν τα ισραηλινά σύνορα από τη Συρία και την Παλαιστίνη. Ο ισραηλινός στρατός άνοιξε πυρ, στη νεκρή ζώνη στα βουνά του Γκολάν, σκοτώνοντας 23 άτομα και τραυματίζοντας τουλάχιστον 300.
Το Ισραήλ, κατηγόρησε τη Συρία, πως οργανώνει τις διαδηλώσεις για να αποπροσανολίσει τη διεθνή κοινή γνώμη από την καταστολή του καθεστώτος Άσαντ κατά των διαδηλώσεων της συριακής αντιπολίτευσης. Σε ένα βαθμό, η Δαμασκός μπορεί να προσπαθεί να αποκαταστήσει τη χαμένη εθνική ενότητα, στη βάση της αντιισραηλινής ρητορείας.
Όμως οι διαδηλώσεις, εκφράζουν την αγανάκτηση των Παλαιστινίων για τις συνεχιζόμενες δεκαετίες ισραηλινής κατοχής και δεν οφείλονται απλά σε κάποιο σχέδιο των συριακών μυστικών υπηρεσιών.
Εξάλλου το Ισραήλ, αρνείται, ειδικά μετά τη συμμετοχή ακροδεξιών στην κυβέρνηση, οποιαδήποτε συμβιβαστική λύση δύο κρατών στα σύνορα του 1967, ενώ εξακολουθεί να χτίζει παράνομους οικισμούς στα κατεχόμενα, γεγονός που έχει προκαλέσει ακόμα και τη λεκτική διαφοροποίηση των ΄Ηπα από αυτή την πολιτική.
Σε ανακοίνωση του το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξέφρασε τη δυσαρέσκεια του για τις δολοφονίες, αλλά έκανε λόγο για « δικαίωμα αυτοάμυνας» του Ισραήλ.
Το βέβαιο είναι πως μια συμβιβαστική λύση δύο κρατών στην περιοχή, προϋποθέτει την ύπαρξη πολιτικών δυνάμεων που θα επιθυμούν να διαπραγματευτούν τα επίμαχα ζητήματα, όπως τα σύνορα και τη δυνατότητα επιστροφής των προσφύγων. Αλλιώς μια επόμενη πολεμική κλιμάκωση είναι προ των πυλών, με ορατό των κίνδυνο περιφερειακής ανάφλεξης