Τα διαμάντια, που συναντώνται διαχρονικά στην ανθρώπινη ιστορία, χάνουν τη λάμψη τους, καθώς οι τιμές τους πέφτουν.
Οι αρχαίοι Έλληνες ενθουσιάζονταν με την αξιοσημείωτη σκληρότητά των διαμαντιών. Μόνο το Koh-i-Noor, το διαμάντι των 186 καρατίων που βρέθηκε στην Ινδία, έχει βρεθεί στο επίκεντρο εισβολών, δολοφονιών, δεισιδαιμονιών και κλοπών. Εκατομμύρια γάμοι έχουν ξεκινήσει χρησιμοποιώντας τα διαμάντια ως σύμβολο της αιώνιας λάμψης τους.
Έτσι, η ιδέα ότι τα διαμάντια μπορεί να χάσουν με κάποιο τρόπο την αξία τους φαίνεται περίεργη -ή και αφύσικη. Και όμως οι τιμές των διαμαντιών πέφτουν και μάλιστα γρήγορα: Τα φυσικά διαμάντια κοστίζουν 26% λιγότερο στα καταστήματα από ό,τι πριν από δύο χρόνια, μια πτώση κατά τη διάρκεια μιας περιόδου υψηλού πληθωρισμού που θα ήταν εκπληκτική αν δεν επισκιαζόταν από την κακή περιουσία των πανομοιότυπων διδύμων τους, των διαμαντιών που καλλιεργούνται στο εργαστήριο, τα οποία είναι τώρα 74% φθηνότερα από το 2020.
«Είναι κακή στιγμή να αγοράσεις ένα διαμάντι», δηλώνει ένας κοσμηματοπώλης στο Hatton Garden, το κέντρο του εμπορίου διαμαντιών του Λονδίνου και συνεχίζει: «Μάλλον θα είναι φθηνότερα σε λίγες εβδομάδες».
Η De Beers, το μεγαλύτερο όνομα στα διαμάντια, ανέφερε τον περασμένο μήνα ότι ξεκίνησε το 2024 με ένα τεράστιο απόθεμα διαμαντιών 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων και δεν είχε καταφέρει να το μετατοπίσει μέχρι το τέλος του έτους. Η εταιρεία μείωσε την παραγωγή στα ορυχεία της κατά 20% και ο ιδιοκτήτης της, Anglo American, την έβαλε προς πώληση.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι πίσω από τις δραματικές πτώσεις στις τιμές των διαμαντιών, σύμφωνα με τον Edahn Golan, διευθύνοντα σύμβουλο της Tenoris, η οποία παρακολουθεί τις τιμές λιανικής πώλησης διαμαντιών. «Μετά τον Covid, υπήρξε μια έκρηξη στη ζήτηση για διαμάντια», είπε – μέρος των «δαπανών εκδίκησης» που οδήγησαν στην άνθηση πολυτέλειας μετά την πανδημία και στους επαναπρογραμματισμένους γάμους. Μετά την ικανοποίηση αυτής της τεράστιας ζήτησης, υπήρξε πτώση. Το ερώτημα όμως είναι: γιατί συνεχίζεται αυτή η πτώση;
Διαμάντια: Οι αιτίες της πτώσης στις τιμές
Η χαμηλότερη ζήτηση στην Κίνα, η κατήφεια που κρέμεται πάνω από την παγκόσμια οικονομία και οι λιγότεροι γάμοι είναι μεγάλοι παράγοντες, αλλά η μεγαλύτερη αλλαγή είναι η εμφάνιση διαμαντιών που καλλιεργούνται στο εργαστήριο, που δημιουργούνται σε αντιδραστήρες πλάσματος. Παλιά χρειάζονταν εβδομάδες για την κατασκευή τους, αλλά τώρα μπορούν να καλλιεργηθούν σε λίγες ώρες, σε σύγκριση με τα δισεκατομμύρια χρόνια που χρειάζονται για τις φυσικές πέτρες.
Η προέλευσή τους είναι επίσης πολύ πιο εύκολο να εντοπιστεί από τα εξορυσσόμενα διαμάντια, πράγμα που σημαίνει ότι τα διαμάντια που καλλιεργούνται στο εργαστήριο θεωρούνται «πιο ηθικά» από τους millennial πελάτες. Τα συνθετικά διαμάντια αποτελούν πλέον το 45% της αγοράς νυφικών κοσμημάτων – ένα μεγάλο πλήγμα για τις εταιρείες.
Η Tenoris παρακολουθεί τις τιμές των διαμαντιών σε περισσότερα από 2.000 καταστήματα στις ΗΠΑ. Η μέση τιμή ενός φυσικού διαμαντιού ενός καρατίου κορυφώθηκε στα 6.819 δολάρια τον Μάιο του 2022 και τον περασμένο Δεκέμβριο είχε πέσει στα 4.997 δολάρια, πτώση 26,7%.
Η ισοδύναμη τιμή του διαμαντιού που καλλιεργήθηκε στο εργαστήριο μειώθηκε από 3.410 $ τον Ιανουάριο του 2020 σε μόλις 892 $ τον Δεκέμβριο, πτώση 73,8%.
Σε πρακτικούς όρους, αυτό επηρεάζει κυρίως κάποιον που αναζητά ένα statement sparkler, ο οποίος πλέον έχει την πολυτέλεια να αγοράσει ένα διαμάντι μεγαλύτερο από ποτέ. «Είναι πολύ μεγαλύτερες πέτρες», είπε ο Robert Willis, διευθυντής της E Katz & Co, του παλαιότερου κοσμηματοπώλη στο Hatton Garden. «Περίπου δύο ή τρεις φορές μεγαλύτερες», λέει, κάνοντας μια τρύπα με τα δάχτυλά του περίπου στο μέγεθος ενός κέρματος των δέκα λεπτών του ευρώ. «Σε εργαστηριακή καλλιέργεια, τρία καράτια είναι φυσιολογικά, ακόμη και τέσσερα ή πέντε».
Οι πελάτες εξακολουθούν να ξοδεύουν πολλά, είπε ο Willis, με προϋπολογισμό μεταξύ 5.000 και 8.000 δολαρίων για ένα δαχτυλίδι, σχεδόν διπλάσιο από αυτό που ξόδευαν πριν από 10 χρόνια, και πολλοί συνεχίζουν να επιλέγουν φυσικά διαμάντια.
Ο Geoffrey Farrow στο Raphael, ένας κοσμηματοπώλης επίσης στο κέντρο του Λονδίνου, δεν μπορεί παρά να βάλει τον εαυτό του να πουλήσει διαμάντια που καλλιεργούνται στο εργαστήριο. «Είναι συνθετικά», είπε. «Το εργαστηριακό ακούγεται εξωτικό, αλλά έχει δημιουργηθεί σε κουβάδες. Δεν υπάρχει ιστορία σε αυτό. Η τιμή θα πέφτει όλο και περισσότερο. Κάνει την πέτρα πολύ φθηνότερη και οι άνθρωποι έχουν την ψευδαίσθηση ότι το να είσαι μεγάλος είναι κάτι ξεχωριστό. Δεν είναι. Είναι η ποιότητα που θέλεις».
Η De Beers προωθεί αυτό το μήνυμα, με μια εκστρατεία μάρκετινγκ που προωθεί τα φυσικά διαμάντια, και ο Golan πιστεύει ότι το κόκκινο χαλί στα Όσκαρ μπορεί να δει περισσότερα φυσικά κοσμήματα με διαμάντια σε σχέση με εκείνα που καλλιεργούνται στο εργαστήριο.
«Στα Emmys, σε αντίθεση με τον περασμένο χρόνο, υπήρχαν πολύ λιγότερες διασημότητες με διαμάντα που είχαν αναπτυχθεί στο εργαστήριο», είπε.
Το εμπόριο διαμαντιών και οι κραδασμοί του παρελθόντος
Το εμπόριο διαμαντιών έχει ξεπεράσει άλλους κραδασμούς στο παρελθόν. «Από τη μεσαιωνική εποχή, τα διαμάντια προέρχονταν όλα από την Ινδία – λίγα από το Βόρνεο αλλά κυρίως την Ινδία», είπε ο Jack Ogden, ιστορικός κοσμημάτων. «Μετά ανακάλυψαν μια πηγή στη Βραζιλία».
Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε στον Τύπο του Λονδίνου το 1725 και μέσα σε οκτώ χρόνια, η τιμή των ακατέργαστων διαμαντιών είχε πέσει κατά τα δύο τρίτα.
«Οι πωλητές διαμαντιών στη Λισαβόνα δεν μπόρεσαν να πουλήσουν το απόθεμά τους γιατί ο φόβος ήταν ότι τα διαμάντια ήταν τόσο κοινά όσο τα βότσαλα», είπε ο Ogden. «Αλλά ένας διάσημος κοσμηματοπώλης από το Λονδίνο, ο Ντέιβιντ Τζέφρις, είπε ότι μέχρι το 1750 είχαν επιστρέψει στην κανονικότητα». Ένα παρόμοιο σοκ ήρθε με την ανακάλυψη διαμαντιών στη Νότια Αφρική το 1867.
«Αυτό πολύ ευτυχώς συνέβη με την άνοδο μιας ολόκληρης νέας εύπορης τάξης στη Βόρεια Αμερική –των ανθρώπων των σιδηροδρόμων– που έγιναν οι μεγάλοι αγοραστές διαμαντιών».
«Ανοίγματα» σε Κίνα και Αφρική
Οι σύγχρονες εταιρείες έκαναν ένα παρόμοιο τέχνασμα πουλώντας διαμάντια στην Κίνα, είπε ο Ogden. «Στην Άπω Ανατολή, τα διαμάντια δεν ήταν ποτέ παραδοσιακό πράγμα και τώρα δεν παντρεύεσαι στη Σαγκάη αν δεν έχεις ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι αρραβώνων. Είναι πολύ έξυπνο μάρκετινγκ».
Είναι ένα κόλπο που μπορεί να έχει κάνει την πορεία του. Η τελευταία εναπομείνασα παγκόσμια αγορά θα ήταν η Αφρική, όπου τα διαμάντια έχουν «πολύ κακή φήμη», είπε ο Ogden. «Δεν είμαι σίγουρος ότι θα πειστούν ότι η αγορά διαμαντιών είναι καλή».
«Είναι μια πολύ τεχνητή αγορά», είπε ο Ogden. «Είναι πολύ πολύτιμα γιατί οι άνθρωποι θέλουν να πληρώσουν χρήματα για αυτά. Οι άνθρωποι θέλουν να πληρώσουν χρήματα για αυτά γιατί είναι πολύτιμα».
Με πληροφορίες από The Guardian
