Τα Χριστούγεννα, που είχα χρόνο, κάθισα και διάβασα τα mail σας. Ήταν πάρα πολλά, ερωτικές ιστορίες τα περισσότερα, διάβαζα μερόνυχτα. Άλλες φορές γέλασα τρελά, άλλες προβληματίστηκα, άλλες ομολογώ ότι έκλαψα. Οι άντρες αναγνώστες με κάνουν πάντα να γελάω - όλο κάπου μπλέκουν. Οι γυναίκες όμως, αχ, οι γυναίκες... Συνειδητοποίησα ότι οι περισσότερες είστε αναγνώστριές μου πραγματικά πολλά χρόνια. Με ξέρετε καλά. Μου κάνετε παράπονα γιατί στη LifΟ δεν μπαίνω βαθιά στα θέματα σεξ και σχέσεων όπως έκανα σε άλλα έντυπα, ώστε να σας βοηθήσω για την προσωπική σας ευτυχία. Δεν είναι ότι βαριέμαι, αλλά γιατί αυτή η στήλη είναι χιουμοριστική και γιατί όσο μεγαλώνω τόσο χρειάζομαι να έχω κάπου να παίζω. Όμως έχετε ένα δίκιο, είναι κάπως σαν να σας έχω προδώσει. Θα προσπαθήσω κι από εδώ να σας πάω λίγο πιο deep, down & dirty.
Σας ευχαριστώ όλους θερμά για την αγάπη που μου στέλνετε. Να ξέρετε ότι εκείνα τα βράδια που όλα έχουν πάει στραβά και δεν με παίρνει ο ύπνος και νιώθω μόνη και lost, σκέφτομαι ότι κι όμως, κι όμως, κάπου στην πόλη, υπάρχουν αυτοί οι τύποι που με διαβάζουν και μετά προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί μου, κι έχουμε ένα περίεργο εγκεφαλικό connection. Κι ένα γλυκό συναίσθημα τρυπώνει τότε κάτω απ' τα σκεπάσματά μου. Με τιμά που θέλετε να γίνω φίλη σας. Το «φίλος» είναι ο μεγαλύτερος τίτλος τιμής που μπορεί να σου δώσει ένας άνθρωπος. Σε αυτό που με ρωτάτε όλοι, πώς ασχολήθηκα με το σεξ και τις σχέσεις, δεν ξέρω, μάλλον γιατί μου έλεγαν στις δουλειές ότι το κατείχα, ότι το έκανα καλά. Κι όταν όλοι λένε ότι είσαι πεθαμένος, καλύτερα να ξαπλώσεις. Δεν απαντώ στα mail σας που μου ζητούν συμβουλές γιατί δεν είμαι life coach. Μόνο δυο τρία πράγματα μπορώ να πω με σιγουριά - στις γυναίκες αναγνώστριες. 1. Δεν υπάρχουν πρότυπα. Οι πιτσιρίκες σταματήστε να γράφετε ότι έχετε εμένα πρότυπο - την κάτσατε. 2. Κανείς άντρας δεν μπορεί να σας προστατεύσει. Να μάθετε να δουλεύετε σκληρά και να παίζετε σκληρότερα. 3. Ξεχάστε αυτούς που σας πλήγωσαν. Να θυμάστε τα κοπλιμέντα που σας έκαναν. 4. Να εμπιστεύεστε το ένστικτό σας και να βλέπετε πίσω απ' τις λέξεις. Τα περισσότερα μηνύματα που παίρνουμε είναι μη λεκτικά. 5. Μην κολλάτε στις ηλικίες. Όλοι οι άνθρωποι μετά τα 30 είναι συνομήλικοι. 6. Μη φτιάχνετε οικονομικά έναν άντρα. Σύμφωνα με όλες τις στατιστικές, θα σας αφήσει. 7. Δεν είναι κακή ιδέα να κάνετε παιδί μόνες σας. Υπάρχει σοβαρή περίπτωση στην εποχή μας να μη βρείτε σύντροφο - εδώ η φίλη μου η Η. παραγγέλνει Κινεζάκι γιατί δεν ξέρει πότε θα ξανακάνει σεξ.
Όχι ότι η ολοκλήρωση ενός ανθρώπου έρχεται με το παιδί. Έρχεται σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα - φυσικά και μέσα απ' την αγάπη. Όμως, κανείς δεν μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα απ' την αγάπη ούτε μέσα από τη μητρότητα ή την πατρότητα, αν πριν δεν έχει βρει την αγάπη και την ολοκλήρωση μέσα του. Από εκεί πιστεύω ότι ξεκινούν τα περισσότερα προβλήματα των σχέσεων. Όλοι κοιτάζουμε προς τα έξω κι όχι προς τα μέσα. Κάντε ψυχανάλυση, μαθήματα φιλοσοφίας, αυτογνωσίας, οτιδήποτε μπορεί να σας κάνει να γνωρίσετε τον εαυτό σας. Μην ανεχτείτε ποτέ κάποιον που σας απατά, σας πληγώνει, σας χτυπά ή σας μειώνει την προσωπικότητα. Γιατί τότε δεν θα τα έχετε καλά με εσάς. Η πιο σημαντική σχέση που κάνουμε στη ζωή μας είναι με τον εαυτό μας. Και από αυτήν, την πιο σημαντική, ξεκινώ να μπαίνω λίγο πιο deep στα σχεσιακά θέματα, κατόπιν διαταγής σας.
Είχαμε μείνει εκεί όπου η Φωτεινή συνάντησε στο μπαρ τον Φώτη, ο οποίος ζιγκόλευε. Η Φωτεινή ήταν εξηντάρα. Είχε παντρευτεί, είχε κάνει παιδιά, είχε ζήσει τις περισσότερες μορφές έρωτα και τίποτα πια δεν μπορούσε να την ταράξει. Ο Φώτης ήταν στα τριάντα. Τα τριάντα είναι στατιστικά η ηλικία που οι άντρες κάνουν τις περισσότερες μαλακίες. Από τη μια έχουν αρχίσει να απομακρύνονται απ' το συναίσθημά τους -για να εξασφαλίσουν την κρισούλα στα 50- κι από την άλλη είναι τρομερά μπερδεμένοι με όσα τους βάζει η κοινωνία να κυνηγήσουν. Ο Φώτης, με όσες και να κοιμόταν κι όσα αμάξια και να του αγόραζαν, ήταν ανικανοποίητος κι ένιωθε πάντα ότι κάτι του λείπει. Αλλά ο ίδιος ήταν το κομμάτι που έλειπε. Δεν ξέρω αν γνωρίζετε εκείνη την ιστορία του Σελ Σιλβερστάιν «Το κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο Ο». Αν όχι, είναι το δώρο που σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να κάνω στους αναγνώστες μου τα Χριστούγεννα. Θα σας το πω με δικά μου λόγια. Μια φορά κι έναν καιρό, το Κομμάτι Που Λείπει προσπαθούσε να ταιριάξει με άλλα σχήματα. Όπως όλοι πασχίζουμε να ταιριάξουμε με τόσους διαφορετικούς ανθρώπους, προσπαθώντας να βρούμε την αγάπη...
(συνεχίζεται)
σχόλια