Ως τώρα, βοηθήσαμε όπως μπορούσαμε.
Δείξαμε την παρακμή του νυν δημάρχου και δώσαμε στον αξιοπρεπή και έντιμο κύριο Καμίνη πρόσωπο! Μέχρι να τον κάνει εξώφυλλο η LifO, ήταν περίπου ένας ευγενής άγνωστος - όχι απλώς χαμηλών, αλλά λιποθυμικών τόνων. Τις τελευταίες μέρες πήρε 'μπρος και έδειξε την καλή ευρωπαϊκή του στόφα.
Το ρεπορτάζ του Σταύρου Διοσκουρίδη την περασμένη εβδομάδα και το «Άκου Νικήτα» της Ευφροσύνης Δοξιάδη αναπαράχθηκαν σε εκατοντάδες σάιτ. Έγιναν η βασική ύλη για την πολεμική εναντίον του δενδροφοβικού Νικήτα Κακλαμάνη και των φανταιζί γραϊδίων που τον πλαισιώνουν, με τα κομοδινί μαλλιά.
Τώρα, τα επιχειρήματα τελειώνουν κι έρχεται η στιγμή της τελικής, υπεύθυνης χειρονομίας.
Βέβαια, διάφορες βλακώδεις ρουκέτες ακόμα εκτοξεύονται. Τέσσερα ολόκληρα χρόνια ο νυν δήμαρχος άφησε την Αθήνα να γίνει Κόλαση και τώρα έχει το θράσος να κατηγορεί τον άφθαρτο Καμίνη για τους μετανάστες και τα σκουπίδια. Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης.
Όμως, τα αποτελέσματα της περασμένης Κυριακής απέδειξαν ότι ο Κακλαμάνης μπορεί μεν να σολάρει στα στούντιο (θρασύς και προσβλητικός σε όποιον τον κρίνει), αλλά τους ψηφοφόρους του τους έχει χάσει. Και ότι ο Καμίνης, σχεδόν ολομόναχος, κατάφερε να πείσει ότι έχει τη γνώση και τις λύσεις για την ταλαίπωρη πόλη.
Επί μήνες τα εξωνημένα media προσπαθούν να πείσουν ότι ο Κακλαμάνης είναι αήττητος. Κι όντως, ενδέχεται να ξαναβγεί. Ενδέχεται όμως και όχι. Η διαφορά είναι πια αναστρέψιμη και το όραμα της υγείας όχι ουτοπικό.
Αυτό που φάνταζε θαύμα τώρα εξαρτάται από το πόσοι αναγνώστες της LifO δεν θα βαρεθούν, μετά τα ξίδια του Σαββάτου και την αποστροφή τους για τα πολιτικά, να συρθούν να ψηφίσουν την Κυριακή. Ελπίζω ότι θα το κάνουν. Νομίζω συνειδητοποιούν κι αυτοί ότι εμφανίστηκε μια ευκαιρία να δώσουμε ένα φιλικό σπρώξιμο στην πόλη - να πάει μπροστά, να τελειώνει η παλιοκατάσταση με τους Ψινάκηδες, τους Ζάχους Χατζηφωτίου, τους Γιώργους Κατσαρούς. Με τη βοήθεια του Αμυρά και κάθε ανοιχτόμυαλου ανθρώπου που θέλει μια πόλη πολύχρωμη, χαλαρή, δημιουργική, θετική και κυρίως καθαρή (δεν είναι τυχαία η ορμητική αποδοχή των atenistas) ίσως η πόλη γίνει βιώσιμη και χαρούμενη πάλι - κι όχι προτεκτοράτο ενός αδιαφανούς, κακόγουστου δημάρχου, που ντύνεται με τραπεζομάντιλα και το μόνο που φρόντισε να λειτουργεί τέλεια είναι τα πρόστιμα του πάρκινγκ.
Όταν μια κυρία που ζει στο Κέντρο τού παραπονέθηκε σε μια τηλεοπτική εκπομπή ότι την εξανάγκασε να ζει σαν γουρούνι, με το γνωστό προσβλητικό ύφος Μαρίας Αντουανέτας απάντησε: «Αν δεν γουστάρει η κυρία, να αλλάξει πόλη».
Μια είναι η απάντηση: Δεν αλλάζουμε πόλη - αλλάζουμε δήμαρχο!
σχόλια