» Δενείχε και τόσο κρύο το Σάββατοτο βράδυ. Τα μπουζούκια ακόμα κλειστάήταν. Τουλάχιστον τα καλά. Η τηλεόρασηδεν έπαιζε τα δυνατά της χαρτιά, όπωςτην εκπομπή που μπαίνεις άσχημος καιβγαίνεις ξεφτιλισμένος. Ήταν αργά γιακαφέ και νωρίς για ποτό. Ο μικρόκοσμοςέμοιαζε καλά τακτοποιημένος, με τηνπαραμικρή λεπτομέρεια. Κάποιοι 30χρονοιμε κοντά παντελονάκια έπαιζαν για τηφανέλα της καλής μας της Ελλάδας καιέψαχναν για χειροκροτητές. Αλλά δεντους έβρισκαν. Το γήπεδο ήταν μισοάδειο.Γιατί;
»Στομυαλότου μέσου ποδοσφαιριστή μοιάζει με τονορισμό της ιεροσυλίας. Παίζει η Εθνικήκαι ο κόσμος δεν πάει; Έτσι παρέρχεταιη δόξα του κόσμου τούτου. Και τα στερεότυπαπερί αγάπης, πατρίδας, μπάλας καιυποχρέωσης έκαψαν τα μυαλά των εμπλεκομένωνπου έψαχναν εξηγήσεις για το αναμενόμενοσνομπάρισμα. Η πραγματικότητα όμωςείναι πολύ πιο απλή. Και λίγο πιοενοχλητική.
»Τοκαλοκαίρι, όταν η Εθνική έπαιζε στοEuro,ο μέσος διαφημιστής ξυπνούσε με οφσάιντκαι κοιμόταν με μια μπάλα αγκαλιά. Τοιδανικό αγοραστικό κοινό έβλεπε μπάλα.Είχε έρθει η ώρα «ασυδοσία». Αςπουλήσουμε ακόμα και σερβιέτες με τημυρωδιά του χόρτου του γηπέδου. Αρκείνα πουλήσουμε. Μέχρι να μπουχτίσουμε.
»Ταπάρτι όμως πάντα τελειώνουν.Και μένουν μόνο οι φίλοι, να μαζέψουντα σπασμένα. Η Εθνική, αγωνιστικά θαπάει καλά και λογικά θα πάει στο Μουντιάλ.Οι παίκτες θα πάρουν λίγη ακόμα δόξα,ακόμα περισσότερα χρήματα και οιδιαφημιστές θα καταφέρουν να συνδέσουνκαι το θάνατο (μόνο αυτός έμεινε) με τηνΕθνική. Μέχρι τότε, υπομονή. Η μοναξιάείναι πάντα ενοχλητική, φέρνει όμως καιλίγη αυτοκριτική. Σε λογικές ποσότητεςδεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν.
»ΥΓ.:Ο κλασικός αθλητισμός ψυχορράγησε καιπέθανε οριστικά σε ένα γραφείο εισαγγελέαμε το απολογητικό υπόμνημα της ΦανήςΧαλκιά. Αυτό, στο οποίο η επίμαχη ουσίαμεθυλτριενολόνη μπλέχτηκε υπέροχα μετο ελληνικό DNA και τις στρεψόδικεςελληνοποιήσεις αντιπάλων της αθλητών.Θυμίζει την ασπιρίνη στην καταπολέμησητου καρκίνου. Θυμίζει την απαξίωση μιαςκαριέρας, γραμμένη με νομικούς όρους.
σχόλια