«Κάθομαι σε ένα παιδικό πάρτυ με τον γιό μου και σκέφτομαι πόση ευθύνη έχουμε έναντι αυτών των παιδιών να μην πέσει η χώρα!!»
Όταν ο Άδωνις αποφασίζει να χρησιμοποιήσει το αραχνιασμένο Twitter του το μνημόνιο μπερδεύεται γλυκά με το 0-6.
«Η Ελλάδα κατάφερε κάτι μοναδικό. Η χώρα έφτασε στα όρια αυτού που είναι σε θέση να αντέξουν άνθρωποι».
O κ. Χορστ Ράιχενμπαχ, επικεφαλής του task force για την Ελλάδα, με υπερηφάνεια παρουσιάζει στο τσίρκο της κρίσης τη χώρα-λάστιχο
«Φτάσαμε σε έναν κόσμο όπου όλοι μιλούν μόνο για οικονομία…Μας έχουν πείσει όλοι, αρχίζοντας από τις τράπεζες, ότι ο μόνος τρόπος για να ζούμε είναι μέσα από αυτούς. Όχι, δεν είναι. Δεν νομίζω πως, όταν ο Ευριπίδης και ο Σοφοκλής έγραφαν τα έργα τους, είχαν τις τράπεζες στο μυαλό τους».
Ο σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς εναντίον ενός κόσμου όπου κυριαρχούν οι αριθμοί και τα νούμερα.
«Η μεταμόρφωση της κοινωνίας από τη δεκαετία του '80 ως σήμερα ήταν τραγική. Ένα τσούρμο από απατεώνες και ηλίθιους, ανθρώπους που νόμιζαν ότι είχαν βρει τον Παράδεισο…Κανονικά θα έπρεπε να είχαν δύσει όλοι αυτοί οι πράσινοι, γλοιώδεις ήλιοι του ΠαΣοΚ. Άραγε θα ανατείλει ποτέ κανένας ήλιος συνείδησης και κοινωνικότητας;».
Ο τραγουδοποιός Γιάννης Αγγελάκας για το υπέροχο τίποτα που μας έφερε ως εδώ και τώρα υπόσχεται μια νέα αρχή.
«Επανιδρύθηκε μία σχέση εμπιστοσύνης. Αρχίσαμε…ο λαός θέλει να ξέρει την αλήθεια. Υπάρχει καθαρή κομματική γραμμή, ικανή να διαχειριστεί την κρίση και να οργανώσει το μέλλον της πατρίδας».
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος από τον κλονισμένο θρόνο του με ένα ρήμα δείχνει πώς το πρόβλημα μπορεί αβίαστα να παριστάνει τη λύση.
«Υπάρχουν τραμπούκοι παντού. Έτσι θα ζήσουμε. Οι τραμπούκοι του ΣΥΡΙΖΑ».
Όταν δεν θέλεις να δεις τον εχθρό μέσα σου, δείχνεις με το δάχτυλο γύρω σου. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος μετά τις αποδοκιμασίες στα Άνω Λιόσια που του έπεσαν βαριές.
«Έχει, βεβαίως και μια σειρά διανοητικά προσόντα, χαρίσματα, προτερήματα και μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να συγχρονίσει το εσωτερικό του κάλεσμα, με το κάλεσμα της ιστορίας, της παράταξης σ αυτή την τραγική στιγμή...Ο Βαγγέλης είναι ασυναγώνιστος...».
Σαν τους τροβαδούρους του Μεσαίωνα ο Μίμης Ανδρουλάκης πλάθει το μύθο για τον δικό του Ριχάρδο που τον λένε Βαγγέλη (και κάποια στιγμή θα μοιράσει θέσεις στην αυλή).
«Νομίζεις ότι δίνω δεκάρα για αυτά που λες; Τι περιμένεις να σου πω;…Τι μαλάκας!».
Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί εκνευρισμένος από ερώτηση δημοσιογράφου για τις συγκρούσεις απεργών-αστυνομίας, αποκαλύπτεται πίσω από τη βιτρίνα
«Δεν θα γίνουμε αποικία…Σαν ευρωπαϊκή χώρα ζητάμε ίση μεταχείριση. Δεν θα γίνουμε δεύτερης κατηγορίας ευρωπαίοι πολίτες».
Κραυγές στη σιωπή…Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπάν μετά το πάγωμα κονδυλίων προς τη χώρα του επειδή δεν μειώνει το έλλειμμα με τον τρόπο που θέλουν οι άλλοι.
«Ό,τι και να λένε οι σύγχρονες κοπέλες ένας σύντροφος είναι απαραίτητος σε μία γυναίκα. Εγώ είμαι της παλιάς σχολής και θέλω τον άντρα να με κρατάει από το χέρι. Είτε είναι φτωχός είτε είναι πλούσιος τον θέλω δίπλα μου για να με στηρίζει...»
Η Ζωζώ Σαπουντζάκη ως femme fatale της διπλανής πόρτας αποθεώνει ό,τι «βασάνισε»
«Μιλώντας με κατηγορίες αφήγησης, αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένας αληθινά μεγάλος παραμυθάς. Ένας λαϊκιστής με καθαρή καρδιά, αν μπορεί να το πει κανείς έτσι, που να «εξαπατήσει» τον κόσμο και να τον εμπνεύσει σε μια κατεύθυνση θυσιαστική αλλά δημιουργική και περήφανη».
Ο Διονύσης Σαββόπουλος περιγράφοντας τον άγγελο-εξάγγελο της κρίσης
«Να ανησυχούμε, διότι αρκούν δυο – τρεις τρελοί και πέντε – έξι τανκς. Και μάλιστα τώρα είναι ευκολότερο σε σχέση με τον Απρίλιο του ’67 που υπήρχαν ακόμη κάποιες δομές. … Οι νέοι αξιωματικοί βλέπουν τη χώρα τους ταπεινωμένη, εξευτελιζόμενη και φρικάρουν».
Κι όταν στην πόλη κατεβεί το βράδυ. Ο Διονύσης Σαββόπουλος ανήσυχος για το σκοτάδι που φέρνει η ταπείνωση
«Αν στεγνώσει το «μέσα» σου, όχι τραγούδι, ούτε πολιτισμό, ούτε πολιτική, ούτε οικονομία, ούτε φρόνημα μπορείς να έχεις. Φτιάχνεις μόνο στερεότυπα. Τα οποία κυκλοφορούν ως κλισέ του έντεχνου ή του lifestyle και δεν λένε τίποτα».
Δεν έχω ήχο δεν έχω υλικό. Ο Διονύσης Σαββόπουλος για το μέσα μας κενό
«Από τη στιγμή που οι άνθρωποι μπορούν και παίρνουν το ηλεκτρονικό βιβλίο τους & το laptop τους στην τουαλέτα, χάθηκε η μάχη, πάει το βιβλίο. Γιατί εγώ έλεγα πριν λίγο καιρό ότι, εν πάση περιπτώσει, πως θα κουβαλάς τον υπολογιστή στο κρεβάτι σου ας πούμε, στην τουαλέτα, ή στο τρένο; Να που γίνεται…»
Ο τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος για το χαρτί που μπαίνει μόνιμα πια στο ράφι
«Η φαινομενική σταθερότητα στην οποία ζούσαμε τα τελευταία τριάντα χρόνια ήταν μια φενάκη. Αυτός ο κύκλος πλησιάζει στο τέλος του και τώρα ο καπιταλισμός προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει νέα μοντέλα για να επιβιώσει. Κι εσείς είστε το πειραματόζωο».
Λευκέ-γαλάζιε ποντικέ μου…Ο Σλοβένος φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ δείχνει το πειραματόζωο του νεοφιλελευθερισμού.
«Είναι η πιο αηδιαστική αφήγηση. Στηρίζεται στην ψεύτικη συμπάθεια και συνοψίζεται στη φράση: “Οι καημένοι οι Έλληνες λιμοκτονούν, οι μητέρες δεν έχουν χρήματα να θρέψουν τα παιδιά τους κ.ο.κ.”….μετατρέπει την οικονομική κρίση σε ένα είδος φυσικής καταστροφής. Όπως οι Ιάπωνες έχουν τη Φουκουσίμα, φαίνεται πως κι εσείς έχετε την οικονομική κρίση».
Ο Σλοβένος φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ επικριτικός στα ποτάμια οίκτου για μια χώρα που έπεσε νωρίς.
«Υπάρχει, ξέρετε, μια παλιά μαρξιστική παράνοια, ότι κάπου ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τη Wall Street βρίσκεται κάποιο μυστηριώδες κέντρο όπου λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις. Όταν, όμως, δεις τους ηλίθιους που μας κυβερνούν, σχεδόν ονειρεύεσαι κάτι τέτοιο: Να υπήρχε έστω ένα αποτελεσματικό κέντρο των ελίτ!»
Ο Σλοβένος φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ αποδομώντας την συνομωσιολογία που βολεύει πολλούς
«Επί πάρα πολλά χρόνια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ανέχονταν το πάρτι διαφθοράς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αρνούμενοι να συγκρουστούν με το πελατειακό κράτος... είναι η ώρα να είμαστε αμείλικτοι, εφαρμόζοντας τις ευρωπαϊκές προτροπές και τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς».
‘Ένα φρέσκο κορίτσι ήρθε να ταράξει τα βρώμικα νερά της πολιτικής. Η Ντόρα Μπακογιάννη κατηγορώντας ένα παρελθόν που ορκίζεται ότι δεν γνώρισε ποτέ
«Η καλύτερη μου ανάμνηση από την Αθήνα, ήταν μια ξενάγηση σε πολλούς αρχαιολογικούς χώρους και ιστορικά μνημεία. ..Η Ιστορία της Ελλάδας είναι πολύ μεγάλη για το ανθρώπινο μυαλό. Ίσως τη θεωρείτε δεδομένη γιατί ζείτε εκεί. Η Αθήνα είναι γεμάτη από ιστορία και είναι ένα υπέροχο μέρος για να μάθει κανείς! Ξεκίνησαν τόσα πολλά απ΄αυτή την πόλη».
Είναι πια πολύ της μόδας να υπογράφουν οι celebrities στο βιβλίο που ανοίχτηκε εις μνήμην μιας χώρας. Ένα λουλούδι αφήνει και η Madonna.
σχόλια