Διαβάζοντας τοσυναρπαστικό νέο μυθιστόρημα του ΑλέξηΣταμάτη Βίλα Κομπρέ θυμήθηκα τιςφωτογραφίες Πολαρόιντ (παίζουν ρόλο).
Η σημερινή γενιά τωνφωτοκινητών δεν ξέρει βέβαια τι ήταν ηΠολαρόιντ εκείνα τα χρόνια... Εκτός απότη θαυματουργή αμεσότητα (ένα λεπτόμετά το κλικ έβλεπες τυπωμένη τηφωτογραφία) είχε και την απόλυτηιδιωτικότητα. Μπορούσες να τραβήξειςόποια προσωπική στιγμή ήθελες, χωρίςνα φοβάσαι την αδιακρισία του φωτογραφικούεργαστηρίου.
Πριν την ψηφιακήφωτογραφία, κάθε φιλμ έπρεπε να πάειστον ειδικό που θα το εμφάνιζε και θατο εκτύπωνε. Συνήθως ήταν ο φωτογράφοςτης γειτονιάς, που γνώριζε τους πελάτεςτου και σχολίαζε και τις λήψεις: «Ωραίαβγήκατε εδώ κύριε Νίκο - αλλά την κοπέλασας την υποφωτίσατε και της προσθέσατεκιλά». Άντε τότε να είχες τραβήξεικανένα «ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο»και να πέσεις στο στόμα του.
Η Πολαρόιντ τα ξεπερνούσεόλα αυτά. Κι όπως δεν υπήρχε και ηδυνατότητα αντιγράφων, κάθε φωτογραφίατης ήταν ιδιωτική και μοναδική. Απεικόνιζετην άλλη, την κρυφή πλευρά της ζωής.
Πριν κυκλοφορήσουν οιβιντεοκάμερες η Πολαρόιντ είχεδημιουργήσει και μία κινηματογραφικήπου εμφάνιζε αυτόματα το φιλμ (πέθανεγρήγορα μόλις διαδόθηκε το VHS). Γιατίκαι με τον ερασιτεχνικό κινηματογράφο,στα 8 ή σούπερ 8 χιλιοστά, το φιλμ έπρεπενα σταλεί σε εργαστήρια.
Αλλά το βασίλειο τηςPolaroid Corporation ήταν η φωτογραφίαμε την Polaroid Land Camera(δημιούργημα του δαιμόνιου εφευρέτηEdwin Land). Γιασαράντα χρόνια, από το τέλος της δεκαετίαςτου ‘40, κυριαρχούσε. Στιγμιαία λήψη-instant- σήμαινε Πολαρόιντ.
Και δεν αφορούσε μόνοτους ερασιτέχνες ή τους ηδονοβλεψίες.Στην επαγγελματική φωτογραφία κάθεσοβαρή κάμερα είχε μία «πλάτηΠολαρόιντ». Με αυτή τράβαγεςδοκιμαστικές λήψεις πριν την οριστική,για να διορθώσεις θέσεις και φωτισμούς.
Η PolaroidLand ανακοίνωσε πρόσφαταπως σταματάει την παραγωγή του στιγμιαίουφιλμ. Τις κάμερες τις είχε καταργήσεινωρίτερα. Μένουν πια μόνο οι γυαλιστερέςπλαστικοποιημένες λήψεις και οιαναμνήσεις που αποτύπωσαν.
σχόλια