Το νεοϋορκέζικο περιοδικό Complex δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του μια λίστα με τους 50 σημαντικότερους street artists του σήμερα. Καλλιτέχνες της νέας εποχής από 17 διαφορετικές χώρες συγκαταλέγονται στις 50 θέσεις της λίστας. Η Γαλλία παίρνει την πρωτιά στην “παραγωγή” street καλλιτεχνών, με 8 ονόματα στη χρυσή λίστα, ενώ ακολουθούν σε απόσταση αναπνοής η ΗΠΑ, η Ισπανία, η Βρετανία, η Ιταλία και η Βραζιλία. Μία από τις 17 χώρες είναι και η Ελλάδα, με τις τοιχογραφίες του Αλέξανδρου Βασμουλάκη να καταλαμβάνουν την 17η θέση στη λίστα των 51. Άλλα ονόματα που ξεχώρισα από το Top 50 είναι και οι: Shepard Fairey, Gaia, Ludo, Zilda, Best Ever, Nunca, Zoo Project, Steve Powers (ESPO), Phlegm, Space Invader, Aakash Nihalani, EVOL, Boxi, Sam3, Roa, JR, Interesni Kazki, Ericailcane. Όλοι τους επιδίδονται σε μία, ή και πολλαπλές, από τις εξής street τέχνες: murals, pasteups, installation, stencils, collage, handpainted pasteups, graffiti, street sculptures, sticker bombing, light sculptures, sign-writing, tape, etching, photo pasteups.

Η street art είναι ίσως η μόνη “αγνή κι αμόλυντη” ακόμα, ευθαρσώς πολιτικοποιημένη μορφή τέχνης. Δε χρειάζεται κανένα μουσείο για να ευδοκιμήσει. Εκτίθεται καθημερινά σε δημόσια θέα και αλληλεπιδρά άμεσα με τον κόσμο που περνά συνήθως αμέριμνος από δίπλα της, στο δρόμο για την καθημερινή του ρουτίνα. Ντοκουμεντάρει το κοινωνικό γίγνεσθαι με την διεισδυτική απείθαρχη πινελιά της ελεύθερης τέχνης. Σχολιάζει με αντισυμβατική πνοή συχνά κάποιο κοινωνικοπολιτικό θέμα ή φαινόμενο – αλλά και όταν δεν το κάνει μέσα από τη θεματική της, είναι από μόνη της ένα σχόλιο της πραγματικότητας, στον τοίχο της οποίας απλώνει τα χρώματα και τις φιγούρες της. Ο τοίχος, ο συνηθισμένος καμβάς της street art, και η επιλογή ενός συγκεκριμένου τοίχου σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία, άλλοτε αστική κι άλλοτε βιομηχανική, ή ότι άλλο, αποτελούν όλα στοιχεία του σχολίου που επιδιώκει ο καλλιτέχνης. Το μήνυμα δεν μπορεί να ξεφύγει από την δεικτική ματιά της street art. Όσα έργα του Banksy κι αν αγοράσει ο κάθε new age σελέμπριτι, για την street art δεν παύουν όλα να είναι δρόμος. Ένας δρόμος ανατρεπτικής διάθεσης, αντιαυταρχικού χαρακτήρα, πολυδιάστατης ανάγνωσης και ρεμπέτικου dna.

Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ο Slinkachu με τις μινιατουρίστικες φιγούρες του, ο οποίος “έντυσε” πρόσφατα και την Ακρόπολη με 3 μικροσκοπικά μοντελάκια Ελλήνων αστυνομικών. Ο Γάλλος Ludo και η συλλογή του με τίτλο “Η Εκδίκηση της Φύσης”, όπου σε χρώμα πράσινο ενώνει μιλιταριστικές και βιομηχανικές/εμπορικές εικόνες με πιο φυσικά μοτίβα, σε ένα κολάζ που σκοπό έχει να επανατοποθετήσει τη φύση στο αστικό περιβάλλον. Αλλά και ο Πορτογάλος Vhils, ο οποίος δημιουργεί πορτρέτα μεγάλων διαστάσεων σε τοίχους με την τεχνική της αφαίρεσης κυρίως, και όχι της πρόσθεσης. Ξύνει, ξεκολλάει, χαράσσει, γδέρνει, καίει με οξύ ή ανατινάζει, απογυμνώνει τις επιφάνειες του επιτυγχάνοντας έτσι να αναδείξει το βάθος και το χαρακτήρα του τοίχου, χαρακτηριστικά που το χρώμα συνήθως τα “πλακώνει”.

Στο Top 5 της λίστας βρίσκουμε τους εξής street artists. Ο “γνωστός” μας Banksy στο νούμερο 5, ο Βέλγος Roa με τα υπερμεγέθη ακρωτηριασμένα ζώα του στο νούμερο 4, ο βραβευμένος με TED-Prize Γάλλος JR που αποτυπώνει σε μεγάλες διαστάσεις τους αφανείς ήρωες της κοινωνίας στο 3, στο 2 οι Βραζιλιάνοι δίδυμοι αδερφοί Os Gemeos και στην κορυφή της λίστας ο Ιταλός Blu με τις τεράστιες τοιχογραφίες του γεμάτες ηχηρό πολιτικό νόημα, όπως αυτή με τον τεράστιο καρχαρία φτιαγμένο από (ζωγραφιστά) χαρτονομίσματα των 100 Ευρώ ή την άλλη με την πιστωτική κάρτα που σπάει γραμμές κόκας από ένα σωρό λευκές νεκροκεφαλές.

Blek says hi ...