7daysaway*

photo by murplejane

δελτίο ειδήσεων #megamou

Η περασμένη βδομάδα ξεκίνησε με την εντυπωσιακή κωλοτούμπα του γνωστού ανιδιοτελούς δίαυλου απέναντι στους Αγανακτισμένους της πλατείας Συντάγματος. Ο Ιωάννης Πρετεντέρης τους αποκάλεσε καλόκαρδους, η Όλγα Τρέμη τους έκανε αλλόκοτα πατ πατ στη πλάτη (που ακούστηκαν σαν να καταπίνει αστεράκια ninja ο Πάνος Σόμπολος) ενώ ο Παύλος Τσίμας μέχρι να έρθει η σειρά του έξυνε με το νύχι το ξεθωριασμένο σφυροδρέπανο tattoo του. Τις επόμενες μέρες βέβαια η επιτροπή μυθοπλασίας του δελτίου επέστρεψε στη γνώριμη νόρμα της με αφορμή τη λέξη που ακολουθεί.

η καταδίωξη

Βουλευτές σε αναγνώριστική βόλτα στη πανίδα του Εθνικού Κήπου την Τετάρτη που μας πέρασε,  με ευγενική χορηγία εν μέσω καλοκαιρινής νυκτός την δροσιστική σίελο μερικών θερμόαιμων. Που αφού ντοπαρίστηκαν σπιθαμιαίως από τον Μίκη στην πελεγρίνεια πανεπιστημιακή συγκέντρωση είπαν να εφαρμόσουν μερικά από τα διδάγματα του μεντορά τους. "Τι θέλετε από μας;" ρώτησε αθώα η Μαρία Θεοχάρη, κυβερνητική βουλευτής και πρώην στέλεχος της επιτροπής Λόττο-Τζόκερ λίγα δευτερόλεπτα πριν οι φακοί της ανοίξουν τον δρόμο. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο Ψυχάρης.

η επιστολή των 32

32 διανοούμενοι μεταξύ των οποίων η Αθηνά Κακούρη, ο Απόστολος Δοξιάδης, η Κική Δημουλά, ο Τάσος Μπουλμέτης στείλανε ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό σχετικά με την ανησυχία τους για την κατάσταση της Ελλάδας  με τον τίτλο τολμήστε. Αν οι μικροαστοί στην πλατεία επιδίδονται σε αυτοσχέδια πολιτικά group therapy sessions μέσα στην παραζάλη τους, οι 32 δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά αυτό που έχουμε μεταπολιτευτικά συνηθίσει από την κάστα τους. Αυνανιστικά λογύδρια για όσους θέλγονται από παρα-μορφωμένους.

20 μήνες αγώνας

Το ότι στο ΠΑΣΟΚ θεωρούσαν πάντοτε πως η αυθάδεια απέναντι στη κοινή λογική μπορεί ν' ανταλλαχθεί με ανακυκλώσιμα διαφημιστικά σκουπίδια είναι μια κατάσταση που την έχουμε ήδη εμπεδώσει από την εποχή του Laliotis.  Βέβαια ο Κώστας διακατεχόταν από το σπάνιο χάρισμα του πολιτικού timing το οποίο ποτέ δεν υπήρξε το δυνατό χαρτί της ΓΑΠικής ιδιοσυγκρασίας. Αποτέλεσμα; Ενώ η Πομπηϊα βυθίζεται ο ΓΑΠ παραπαίει ανάμεσα στη μέθοδο και την εντροπία προσπαθώντας να πείσει τον πνιγμένο πως το σωσίβιο που του πουλάει αυτή τη στιγμή δε πρόκειται να σκάσει αργότερα (επειδή έχει καλύτερη γραμματοσειρά). Σωθήκαμε.

Λαϊκή Συνέλευση

Όταν έχει κέφια και ανεπιτήδευτους από παρωπίδες ομιλητές πετάει. Το ότι δε μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά το εθνικό πρόβλημα, το οποίο τρέχει με άλλους ρυθμούς, όσο και αν νέοι, αμφινεανίες και ρομαντικοί το επιθυμούν  είναι ένα γεγονός. Ως καταλύτης και επιταχυντής του ιδιόμορφου mixing  που συμβαίνει τη πλατεία πάντως χρειάζεται ακόμα προσπάθεια για να μην μετατραπεί σε χαμένο στοίχημα.

Αγανακτισμένοι (2η Κυριακή)

Με το φορτίο της πρώτης Κυριακής και την μαγιά των καθημερινών διαδηλώσεων προστιθέμενη ενεργειακά το πλήθος ξαναβγήκε (πολύ πιο) μαζικά στους δρόμους. Το να αντιμετωπίζουμε όλους αυτούς τους ανθρώπους ως παλιμπαιδική πολιτική χαρά έχω την αίσθηση πως δεν είναι σωστό. Το πλήθος διαισθάνεται πως το παλιό έχει καταρρεύσει και το καινούριο δεν έχει αναδυθεί. Το αναζήτα αγανακτισμένο στους δρόμους, με τη ρευστότητα των πραγμάτων τριγύρω να το πανικοβάλλει και την πολιτική να έχει παραδοθεί αυτοκτονικά. Δεν έχει άδικο που θέλει να απαλλαχθεί από τον γόρδιο δεσμό. Το θέμα είναι πως (κανένας) δε ξέρει πως να τον λύσει.