Πολύς ντόρος γίνεται τελευταία για τον καινούριο δίσκο του Jay- Z, Magna Carta Holy Grail.
O Jay-Z ανακαλύπτει την τέχνη, ανακαλύπτει την Μαρίνα Αμπράμοβιτς, τα μουσεία, τον Andy Warhol, τον Jean Michel Basquiat, τον Mark Rothko, τον Jeff Koons, την τέχνη του εικαστικού performing μπλα μπλα.
"Είναι μπροστά", "Πρωτοπορεί", κάνει εξάωρη performance σε γκαλερί της Νέας Υόρκης ανοιχτή προς το κοινό τραγουδώντας ασταμάτητα το νέο του single Picasso Baby, στα πρότυπα της performance "The artist is Present" της Αμπράμοβιτς (η οποία καθόταν με το κοινό live για 740 περίπου ώρες, το 2010), γνωρίζει την καλλιτέχνιδα, μετά γίνεται πάρτι, όλοι είναι ελεύθεροι να τον φωτογραφίζουν και να τον βιντεοσκοπούν σαν κοινό θνητό, ένας χαμός.
Αν ρωτήσεις εμένα, που τυχαίνει να υπερσυμπαθώ τον Jay- Z όσο και την Beyonce (οκ, την Beyonce λίγο περισσότερο) ο 43χρονος ράπερ απλά ανακάλυψε λίγο καθυστερημένα την σύγχρονη τέχνη και ενθουσιασμένος συνειδητοποίησε πως έχει πλέον αρκετά εκατομμύρια ώστε να τρέχει με την Bee σε ένα μάτσο δημοπρασίες μαζί με την αριστοκρατία και το old money και να αγοράζει σαν παλαβός πανάκριβα έργα (pieces) με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που μέχρι τώρα αγόραζε bling bling χρυσαφικά (επίσης pieces), σπάνιες σαμπάνιες, πούρα και τα γνωστά.
Τελευταία, δηλώνει πως θέλει να γεμίσει το σπίτι του με Warhol και Basquiat και να το κάνει να μοιάζει με μουσείο.
Ένα είδος καινούριου παιχνιδιού, δηλαδή, μέχρι να το βαρεθεί και να βρει κάτι άλλο.
Οι ζάμπλουτοι, γενικά, βαριούνται και κάπως εύκολα.
Δεν έχω γνώμη ιδιαίτερη για τα raps, ας ρίξουμε όμως μια ματιά σε κάποιους κάπως υπερφίαλους στίχους του Picasso Baby:
"Ι'm the new Jean Michel.."
"Surrounded by Warhols [...]
Twin Bugattis outside the Art Basel
I just wanna live life colossal"
"House like the Louvre or the Tate Modern
Because I be going ape at the auction.
Yellow Basquiat in my kitchen corner
Go ahead lean on that shit Blue, you own it."
" I'm the modern day Pablo, Picasso baby"
Αυτά με τον Jay- Z και το καινούριο τραγούδι όμως, γιατί χαζεύοντας το θέμα ανακάλυψα κάτι πραγματικά πιο ενδιαφέρον.
Ολόκληρο το artwork και τις φωτογραφίες του album έχει επιμεληθεί ο ελληνικής καταγωγής εμβληματικός φωτογράφος της Νεοϋορκέζικης underground κουλτούρας Ari Marcopoulos/
Ο Ari Marcopoulos ( Αρίστος Μαρκόπουλος) γεννήθηκε το 1957 στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας.
Ο πατέρας του ήταν έλληνας πιλότος της KLM, γεννημένος στην Αίγυπτο, και η Ολλανδή μητέρα του ήταν γνωστό μοντέλο.
Στα 23 του, ο νεαρός φωτογράφος Aris έφυγε για την Νέα Υόρκη -την ίδια μέρα που δολοφονήθηκε ο John Lennon- για να ξοδέψει εκεί 6 μήνες.
Τελικά, έμεινε για πάντα.
Ήταν τυχερός, και αμέσως έπιασε δουλειά σαν βοηθός του Andy Warhol αρχικά, κι έπειτα του Irving Penn, εμφανίζοντας τα φιλμ τους.
Πολύ γρήγορα βαρέθηκε να ξοδεύει όλο του τον χρόνο μέσα στον σκοτεινό θάλαμο, και άρχισε να φωτογραφίζει ο ίδιος τα μέρη που πήγαινε.
Ήταν η εποχή του πρώιμου hip hop στην Νέα Υόρκη, και ο Ari συνήθιζε να περνάει τα βράδια του στο περιβόητο Roxy club ακούγοντας τον Afrika Bambaataa και τον Grandmaster Flash, ενώ δεν άργησε να πιάσει φιλίες με το σινάφι των LL Cool J, Public Enemy, Run-D.M.C., Schoolly D, και τους Beastie Boys.
Τους οποίους και φωτογράφιζε. Ασταμάτητα.
Ο Ari δεν έχασε χρόνο: Το ένα πράγμα έφερε το άλλο και τις τελευταίες τρεις δεκαετίες κατάφερε να γίνει κάτι σαν "λαογράφος" της νευορκέζικης χιπ χοπ κουλτούρας του δρόμου, του skate, και του graffiti.
Ολόκληρη την δεκαετία του 90' ακολουθούσε τους γνωστότερους skaters και snowboarders, όπως ο Mark Gonzales, ο Jason The Dill και άλλους, καταγράφοντας -για λογαριασμό των εταιρειών-χορηγών τους- την ζωή και τις φιγούρες τους.
Ακόμα, ακολουθώντας τους Beastie Boys, από τα πρώτα τους κιόλας βήματα, ο Ari μάζεψε ένα τρομερό αρχειακό υλικό φωτογραφιών, το οποίο εξέδωσε τελικά το 2001, υπό τον τίτλο "Pass The Mic".
Νωρίτερα, είχε την ευκαιρία να απαθανατίσει "τέρατα" του underground καλλιτεχνικού κινήματος της Νέας Υόρκης όπως ο Warhol, ο Basquiat, o Robert Mapplethorpe..
Έχει εκδώσει περισσότερα από 10 λευκώματα και βιβλία, με τα πιο εντυπωσιακά να είναι κατά την γνώμη μου τα: Directory 2010, Out & About 2005, και Stoopz 2010.
Σήμερα, σχεδιάζει σειρές ρούχων για την Supreme, σκηνοθετεί τα τηλεοπτικά σποτ του Yves Saint Laurent (2011), και αναλαμβάνει την φωτογράφιση για τις καμπάνιες της Prada και του Marc Jacobs..
Δεν παραμελεί όμως το παλιό καλό του ύφος:
Μόλις τον Μάρτιο που μας πέρασε σκηνοθέτησε ένα μικρό live φιλμάκι για την abstract hip hop κολεκτίβαRATKING, με τίτλο Piece of Shit.
Σήμερα, ο Ari Marcopoulos ζει στο Brooklyn της Νέας Υόρκης. Έχει 3 παιδιά. Δύο γιούς 19 και 16 ετών, και μία μικρή κόρη 2 ετών.
σχόλια