Ο Νίκος Ράκκας γεννήθηκε το 1974 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε εσωτερική διακόσμηση και φωτογραφία. Έγινε γνωστός φωτογραφίζοντας πλέιμομπίλ στην πόλη..
Η πρώτη του έκθεση με τίτλο «We hate it when our friends become successful» έγινε το 2001, στο Art House της Θεσσαλονίκη και αφορούσε σε πορτρέτα διάσημων καλλιτεχνών αλλά και φίλων.
Το 2005 η δεύτερη ατομική του έκθεση με τίτλο «Daydreamer» πραγματοποιήθηκε στο Notting Hill του Λονδίνου. Εκεί γνωρίσαμε για πρώτη φορά τα διάσημα playmobil του!
Οι κριτικές ήταν πάρα πολύ καλές, και με τον καλλιτέχνη ασχολήθηκαν εφημερίδες όπως η Guardian και o Indipendent..
Το Νοέμβριο του 2011 παρουσίασε την τελευταία του έκθεση με playmobil με τίτλο «Common People (Like You)" στην Toss Gallery.
Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις (7PLY Skate Festival at the Technopolis, Cheap Art, Art is Hard Contemporary Festival, Reworks Festival ).
Τον Φεβρουάριο του 2012 κέρδισε το 1ο βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους στο SHOOT IT short film festival για το «COMMON PEOPLE (LIKE YOU)».
Καιρός να τον γνωρίσουμε!
Καταρχήν, πώς ακριβώς άρχισε όλο αυτό με τα πορτρέτα των playmobil; Τυχαία ή ήταν μια ιδέα που σκεφτόσουν καιρό και ήθελες να υλοποιήσεις ολοκληρωμένα;
Η αγάπη μου για τις μικρές πολύχρωμες φιγούρες υπήρχε από πάντα. Σχεδόν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ως παιδί έκανα σενάρια για τα playmobil! Η πρώτη φορά που στήθηκαν σαν μοντέλα στον φακό μου ήταν καθαρά πειραματική. Είχα πάρει μία νέα κάμερα και έκανα διάφορα test για να την μάθω. Την ίδια περίοδο μου γίνεται πρόταση να κάνω προσωπική έκθεση στο Λονδίνο και σκέφτηκα ότι είναι ένα ωραίο project για να παρουσιάσω σε μία τέτοια μητρόπολη που είναι τόσο ανοιχτή στην τέχνη. Από τότε δεν έχει σταματήσει να εξελίσσεται και συνεχώς να με συνεπαίρνει.
Είχες από πριν πολλά playmobil ή αποκτήθηκαν στην πορεία λόγω του project με τις φωτογραφίες; Εγώ έχω μία μικρή πολύ μικρή συλλογή με κάποια υποτίθεται συλλεκτικά κομμάτια.. Εσύ;
Βασικά ξεκίνησα να συλλέγω playmobil πολλά χρόνια πριν ξεκινήσω να τα φωτογραφίζω. Έβρισκα παλιές φιγούρες από την εποχή που ήταν ακόμη φτιαγμένα στην ελληνική Lyra, αυτά που ήταν της εποχής μου δηλαδή και δεν γινόταν να τους αντισταθώ! Η συλλογή μεγαλώνει συνεχώς γιατί ευτυχώς είναι μία πολύ ενεργή εταιρία που βγάζει νέα σχέδια. Ψάχνω πολύ στο ίντερνετ και έχω σημαντική βοήθεια και από την ελληνική Playmobil. Πραγματικά πολλές φιγούρες κυκλοφορούν για μία σαιζόν οπότε αυτές θεωρούνται συλλεκτικές. Θα σε συμβούλευα να μεγαλώσεις την συλλογή σου από τις συγκεκριμένες γιατί ήδη έχουν αποκτήσει αξία!
Μίλησε μου, αν θες, με λίγα λόγια για το φιλμ μικρού μήκους Common People (like you)
Αγαπάς τους Pulp ή ήταν τυχαία η επιλογή του τίτλου;
Το ταινιάκι COMMON PEOPLE (LIKE YOU) γυρίστηκε μαζί με τον Tolis Odd και τον Γιώργο Κ. Ήταν κάτι που έγινε πολύ αυθόρμητα και πολύ γρήγορα! Βασικά έγινε σαν ένα trailer για να διαφημίσω την ομώνυμη έκθεση που ακολουθούσε τότε. Αυτό ακριβώς δείχνει με την τεχνική stop motion και πολύ λιτά τεχνικά μέσα! Εκεί γίνεται και ένα όνειρο μου πραγματικότητα...να βρίσκομαι κι εγώ ανάμεσα στους πρωταγωνιστές της έκθεσης μου. Είχε ανέλπιστη επιτυχία αυτό το ταινιάκι! Ακούσαμε πολύ καλά λόγια, βραβευτήκαμε με το 1ο βραβείο στο SHOOT IT FESTIVAL στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, το είδαμε στην οθόνη του αγαπημένου ΙΝΤΕΑΛ στις ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ και το πιο σημαντικό μας ώθησε να δημιουργήσουμε κι άλλα.
Μου αρέσουν πολύ οι Pulp και ειδικά το συγκεκριμένο κομμάτι. Πάντα σαν τίτλους για τα έργα μου, βάζω τίτλους από αγαπημένα κομμάτια ή από στίχους. Είναι κάτι που γίνεται χωρίς να το πολυσκεφτώ. Συνήθως όταν φωτογραφίζω υπάρχουν κάποιες μελωδίες μες το μυαλό μου, μπορεί να φωτογραφίσω και ένα concept βασισμένο σε ένα αγαπημένο κομμάτι. Το COMMON PEOPLE όμως ήταν ο ιδανικός τίτλος για την συγκεκριμένη έκθεση, playmobil ως κανονικοί κοινοί άνθρωποι, σαν εσένα κι εμένα!
Αλήθεια, ποιούς φωτογράφους παρακολουθείς ή αγαπάς ιδιαίτερα;
Από τους πιο αγαπημένους μου φωτογράφους είναι ο OLIVIERO TOSCANI. Πιστεύω ότι ήταν πραγματικά provocative οι δουλειές του για την Benetton. Το περιοδικό COLORS που συμμετείχε για αρκετά τεύχη ήταν επίσης πρωτοποριακό με απίστευτη αισθητική και δυνατές άμεσες εικόνες. Πολύ αγαπημένοι είναι ο JEAN BAPTISTE MONDINO και ο NICK KNIGHT και οι δύο από περιοδικά που διάβαζα μανιωδώς στα 90ς.Κυρίως για τα εμβληματικά πορτραίτα τους και την προσέγγιση τους στην μόδα.
Αντιλαμβάνομαι, προσωπικά, ως κύριους άξονες των φωτογραφιών σου το παιχνίδι (playmobil) και το αστικό - κυρίως τοπίο.
Στοιχεία και τα δύο που μπορούν να ειδωθούν ως μία πολύ νοσταλγική, ίσως ακόμα και μελαγχολική, αναφορά.
Γιατί πιστεύεις οι περιπέτειες των μικρών playmobil στην πόλη γοήτευσαν τόσο πολύ το κοινό;
Ήταν η πρωτοτυπία του θέματος; Η εικόνα ενός παιχνιδιού της παιδικής μας ηλικίας σε ρόλο.. "ενήλικο"; Κάτι άλλο..;
Αντιλαμβάνομαι ότι είναι πολύ γοητευτικό και ρομαντικό να βλέπεις εικόνες με πολύχρωμους χαμογελαστούς ανθρώπους σε κοινά τοπία πόλης, συνήθως συννεφιασμένα ,και μελαγχολικά! Τουλάχιστον είναι ακόμη για μένα...Είναι εύκολο να ταυτιστείς με τους ήρωες μου γιατί υπάρχει σχεδόν ένας για όλους. Αυτό επιδιώκω άλλωστε να φωτογραφίσω συναισθήματα και συμπεριφορές μέσα από αυτούς. Να τους δώσω ζωή! Σίγουρα η ταύτιση έρχεται πιο εύκολα γιατί είναι και ένα αντικείμενο που το ξέρουν πολύ καλά οι περισσότεροι, τους είναι γνώριμο και οικείο και τους θυμίζει τα πιο ανέμελα τους χρόνια!
Έχεις καμιά φορά νιώσει ότι "περιορίστηκες" ως φωτογράφος με το project των playmobil; Τι άλλο σου αρέσει να φωτογραφίζεις;
Μέχρι τώρα νιώθω μία απίστευτη ελευθερία φωτογραφίζοντας playmobil. Είναι πάντα κοντά μου διαθέσιμα μες την τσάντα μου σε όλα τα μέρη που ταξιδεύω! Έχω συνεχώς διαθέσιμα μοντέλα! Γενικά μου άρεσε πάντα να φωτογραφίζω πρόσωπα. Κάτι που δεν έχω σταματήσει...είτε πλαστικά είτε ανθρώπινα.
Σπούδασες, αλλά και δούλεψες αρκετά ως διακοσμητής εσωτερικών χώρων και βιτρίνας. Για ποιά βιτρίνα σου είσαι περισσότερο περήφανος απ' όλες;
Δούλεψα πολύ στον τομέα αυτόν και συνεχίζω ακόμα! Νιώθω πολύ τυχερός γιατί έκανα αυτό το επάγγελμα σε πολύ ωραίες εποχές και έχω δημιουργήσει πολλές βιτρίνες που είμαι υπερήφανος για αυτές. Είχα και το budget για να στήσω δύσκολες και ακριβές βιτρίνες αλλά και την ελευθερία να κάνω ότι θέλω. Θεωρώ τα πολλά χρόνια που ήμουν δίπλα στον Λάκη Γαβαλά, στήνοντας τις βιτρίνες των καταστημάτων του ότι ήταν τα πιο δημιουργικά. Ένα πραγματικό σχολείο δίπλα σε έναν από τους πιο χαρισματικούς και vissionnaire επιχειρηματίες. Από τις πιο αγαπημένες ήταν η space αναφορά στον Major Tom του DAVID BOWIE, κάπου στα τέλη του 99.
Τι απαντούσες, όταν μικρό σε ρωτούσαν τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Χμμ.. Τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω... Είναι μία ερώτηση που μου αρέσει πολύ και συχνά την κάνω κι εγώ στους άλλους! Νομίζω πως απαντούσα αστροναύτης! Αυτό που αμυδρά θυμάμαι είναι να παίζω με μία pocket Kodac και να βλέπω το τετράγωνο flash της μέσα από τα φώτα σαν καλειδοσκόπιο. Νομίζω πως αυτές οι κινήσεις τα εξηγούν όλα!
Σε ποιό μέρος του κόσμου θα ήθελες να φωτογραφίσεις ένα playmobil;
Είναι πάρα πολλά τα μέρη που θα ήθελα να ταξιδέψω με τα playmobil. Θα ήθελα να βγουν σε βαριά χιονισμένα τοπία στην βόρεια Ευρώπη, στα neon φώτα του Τokyo και σε κλισέ μνημεία σε μητροπόλεις, κάτι που ήδη έχει ξεκινήσει!
Μπορείς να μου πεις τα 6 αγαπημένα σου σημεία στην Θεσσαλονίκη;
Αγαπημένα μέρη στην πόλη είναι πλέον τα ελάχιστα πάρκα και οι παιδικές χαρές γιατί ως γονιός πλέον άλλος έχει προτεραιότητα στην διασκέδαση! Το πάρκο στο Μέγαρο Μουσικής έχει την πιο όμορφη θέα της πόλης και είναι ωραιότατη έξοδος.
Για βόλτες με το ποδήλατο η δυτική πλευρά της πόλης είναι ιδανική, στους δρόμους των Αμπελοκήπων και της Ξηροκρήνης, είναι πάντα αγχολυτικές και πάντα δίνουν έμπνευση για νέες φωτογραφίσεις! Στο κέντρο οι πιο ωραίες βόλτες είναι στο λιμάνι. Το πιο όμορφο σημείο στην πόλη.
Ζεις ακόμα στην Θεσσαλονίκη; Τι σου αρέσει πολύ και τι σου λείπει από την καλλιτεχνική "πλευρά" της πόλης σήμερα;
Ναι η βάση μου ακόμη είναι η Θεσσαλονίκη. Είναι ακόμη λίγο πιο εύκολη η καθημερινότητα εδώ γιατί είναι βολικές οι αποστάσεις. Θεωρώ ότι τον τελευταίο καιρό η πόλη αρχίζει να ξυπνά από μία βαθιά χειμέρια νάρκη που είχε πέσει. Μικρές ομάδες με όρεξη και ωραίες ιδέες κάνουν πράγματα και δράσεις που μου ακούγονται ελπιδοφόρες. Σαφώς δεν υπάρχει η ποικιλία σε εικαστικά events ,δεν υπάρχουν πολλοί χώροι και μουσεία όπως άλλες πόλεις, αλλά υπάρχει ένα θετικό mood για το μέλλον. Αυτό που πραγματικά μου λείπει τα τελευταία χρόνια είναι οι συναυλίες που γίνονται ολοένα και λιγότερες. Καταλαβαίνω τους λόγους που μια μπάντα θα παίξει live πλέον μόνο σε μία πόλη, αλλά είναι λυπηρό. Τα live gigs είναι η αγαπημένη μου έξοδος, γι αυτό με ενοχλεί αυτός ο αποκλεισμός!
Τους τελευταίους μήνες blogάρεις για τον εξώστη. Πώς σου φαίνεται η εμπειρία και η διαδικασία;
Ο Εξώστης είναι από τα παλιότερα free press της πόλης, αλλά και όλης της Ελλάδας. Τον τελευταίο χρόνο η ομάδα που ανέλαβε να τον αναστήσει μου πρότειναν να έχω μία στήλη-blog, έντυπα και on line. Είναι πρωτόγνωρη η ενασχόληση με τα blogs για μένα, ένιωθα αρκετά old school στο πως θα πρέπει να στηθεί όλο αυτό! Σκέφτηκα ότι αφού τα blogs είναι προσωπικά θα πρέπει να είναι κάτι ανάλογο, και να μιλήσω για τις επιρροές μου σε όλα αυτά που κάνω. Η στήλη λέγεται DAYDREAMING και παρουσιάζω αυτούς που με έχουν εμπνεύσει, ή αυτούς που απλά θαυμάζω. Χαίρομαι πολύ γιατί ήδη ονειροπόλησαν μαζί μου ο Νίκος Πιλάβιος, η Λένα Πλάτωνος ,ο Κ.Βήτα, ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Μonsieur Minimal!
Ποιά blogs ή sites επισκέπτεσαι εσύ συχνότερα;
Συνήθως βλέπω περιοδικά στο Issuu, εξώφυλλα στο Coverjunkie, μόδα και τάσεις γενικότερα στο Hypebeast. Για νέα καθημερινά θα μπω στο Lifo,(είμαι fan του Άρη Δημοκίδη),στην Athens Voice αλλά και στο Timeout London.
Τέλος, ετοιμάζεις κάποια καινούρια δουλειά ή έκθεση;
Κι αν ναι, περί τίνος πρόκειται;
Αρχές Αυγούστου παρουσιάζω στην Πάρο, στην Παροικιά, σε έναν νέο χώρο που λέγεται LOVED την νέα μου προσωπική έκθεση με τίτλο TRUE ROMANCE. Είναι οι πιο πρόσφατες φωτογραφίες μου, τα αγαπημένα μου playmobil ως αληθινά ρομαντικοί, ταξιδεύουν μαζί μου. Η έκθεση είναι παράλληλη εκδήλωση της AEGEANALE που πραγματοποιείται στην Μύκονο. Στα σχέδια είναι να παρουσιαστεί τον χειμώνα σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
σχόλια