Γεύση από αναμνήσεις

ADVERTORIAL

Αγαπάω τις αναμνήσεις, μου αρέσει να ανατρέχω σε αυτές και αυτό δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ με κάποια εικόνα. Τη μνήμη μου την ενεργοποιεί η γεύση. Με αυτήν ταξιδεύω στον χρόνο, αυτή με δένει με το παρελθόν.

Πλησιάζει Καθαρά Δευτέρα και τα μπακάλικα έχουν αρχίσει να βγάζουν τα σαρακοστιανά τους. Περνώντας χθες από το δικό μου, έβγαλαν και με κέρασαν Μακεδονικό Χαλβά με Αμύγδαλα. Αμέσως άρχισε να ξετυλίγεται στο μυαλό το κόκκινο νήμα των αναμνήσεων, για να περάσει από Καθαρές Δευτέρες με λαγάνες ξαπλωμένες σε τραπεζομάντιλα, τουρσιά και θαλασσινά βαλμένα στο μπολ, χαρταετούς βιαστικούς σε μπλε ουρανούς και τσέπες γεμάτες κομφετί και καλτσουνάκια βουτηγμένα στο ροδόνερο.

Φεύγει το νήμα μου και πάει σε εκείνη τη μέρα που μου έδωσες για πρώτη φορά να δοκιμάσω Μακεδονικό Χαλβά, τότε που δεν ήξερα τι είναι να λιώνει η γλύκα μέσα στο στόμα και όλα φαινόντουσαν μαγικά και φτιαγμένα για να με κάνουν χαρούμενη. Σταματώ εδώ, δίνω το νήμα στη Λίνα και στήνω αυτί για άλλες ιστορίες.