Πρώτη ύλη… για καλό καλοκαίρι

ADVERTORIAL

Ο κύριος Μίλτος έκανε πάντα χειρωνακτική δουλειά. Τα χέρια του μόνο έφτιαχναν, διόρθωναν, ομόρφαιναν. Πριν μερικά χρόνια, το έξι ήρθε μπροστά από τον αριθμό της ηλικίας του σαν φωτεινός σηματοδότης. Ήρθε η ώρα για κάτι άλλο. Βγαίνοντας στη σύνταξη, αποφάσισε να περνά τα καλοκαίρια του στο εξοχικό, λίγο έξω από την Αθήνα.  Το πάθος του ήταν πάντα η δημιουργία, ένας ρετρό designer της απλής ζωής, όπως θα έλεγε ο γιος του περήφανα. Γι’ αυτό και δεν ζήλεψε ποτέ τίποτα περισσότερο από έναν καλοφτιαγμένο κήπο. Μια καθημερινότητα κοντά στη γη και τη μυρωδιά της. Μόνος τα τελευταία χρόνια, ο ίδιος έχει το γιο του παρέα συχνή και ανεκτίμητη. Νοιάξιμο οικογενειακό, από την ψυχή. Ο Σπύρος, εργαζόμενος στα Lidl -σχεδόν για 25 χρόνια-, διατηρεί το δικό του νοικοκυριό δυο λεπτά μακριά από το πατρικό του. Γεγονός αρκετά σπάνιο για τα αθηναϊκά δεδομένα. Στην Αργυρούπολη, οι πόρτες τους είναι κοντά και τα κλειδιά του πατρικού πάντα στην τσέπη του Σπύρου.

Φουλάρει το ψυγείο του πατέρα του με φρέσκα φρούτα και λαχανικά για ενέργεια και μακροζωία. Αλλά και έμπνευση, όπως θα αποδείξει η ιστορία. Τα προϊόντα Ελλήνων παραγωγών από κάθε γωνιά της χώρας είναι εκείνα που φέρνουν έναν περίσσιο ενθουσιασμό. «Έλα γιε! Έχω στρώσει τσιπουράκι με καλό μεζέ. Ξινομυζήθρα από την Κρήτη και ψαράκι από το Αιγαίο. Σίμωσε!», λέει στο τηλέφωνο βροντόφωνος και ευτυχισμένος. Δεν έχει καλύτερο από τον αυτοσχέδιο μεζέ με τα «απλά κι ωραία». Μ’ αυτή τη φράση του αρέσει να περιγράφει τις λιγοστές και άλλοτε δυσεύρετες, ξεκούραστες μέρες. Τώρα, όμως, τα δεδομένα είναι αλλιώς. Η προσαρμογή στη νέα κανονικότητα του «συνταξιούχου» ήρθε αργά και σταθερά. Οι προηγούμενοι μήνες στο αστικό σπίτι έφεραν, όπως ήταν αναμενόμενο, ένα αναπόφευκτο διάλειμμα. Απαραίτητο, αλλά και αρκετό. Το ξεμύτισμα του καλοκαιριού με τον Μάη να παίζει κρυφτό με τον ήλιο ήρθε αγκαζέ με την απόφαση. «Μικρέ, φύγαμε για θάλασσα!». Ο παππούς Μίλτος φορτώνει εξοπλισμό και αγαπημένο εγγονό στην πίσω θέση με προορισμό το εξοχικό.

Οι σακούλες γεμάτες ως πάνω, στοιβάζονται στο πορτμπαγκάζ με όλα τα απαραίτητα. Πρώτο, σοβαρό άνοιγμα του εξοχικού μετά από μια καλή καθαριότητα που έχει προηγηθεί. Το παρκέ μυρίζει λεβάντα και ο μαρμάρινος νεροχύτης της κουζίνας αστράφτει, παρά τα χρόνια και τις μαγειρικές που έχουν περάσει από πάνω του. «Παππού, πεινάω!». Η φωνή του εγγονού αντηχεί από την κρεβατοκάμαρα με τα παιχνίδια. Κι ο παππούς τρέχει αλαφιασμένος να δημιουργήσει κάτι στο φτερό. Το σκαλιστό πιατάκι γεμίζει με τέσσερα-πέντε κρητικά ντακάκια. Παξιμάδι κρίθινο, φέτα και μια ολόφρεσκη ντομάτα βγαίνουν από τις Lidl πάνινες τσάντες και συνθέτουν το παραδοσιακό, νησιώτικο αριστούργημα. Η πρώτη μπουκιά φέρνει μειδίαμα χαράς, από εκείνα τα απολαυστικά της παιδικής ηλικίας. «Μμμμ!», δηλώνει λακωνικός και ευχαριστημένος ο εγγονός. Δίπλα στην ψάθινη καρέκλα της αυλής, το χώμα νωπό και φρέσκο φαίνεται να ζητά επίμονα την αναζωογόνησή του. Ο κύριος Μίλτος παρατηρεί το πιάτο του μικρού να αδειάζει, αφήνοντας μονάχα λίγο από το ζουμί και τα σποράκια της ζουμερής ντομάτας. Η ιδέα βρίσκει συμμάχους της καρδιά και χέρια που δε βλέπουν την ώρα να δημιουργήσουν. Ο ίδιος καταπιάνεται στον κήπο με τη βοήθεια του εγγονού για ώρες. Το σούρουπο τους βρίσκει σκονισμένους και χορτάτους. Έχουν μεσολαβήσει γεύματα θαλασσινά που αδημονούν για τον επίσημο ερχομό του καλοκαιριού.

Και η ευχή έχει πιάσει. «Καλό καλοκαίρι, παππού!», αναφωνεί ο εγγονός τινάζοντας από τη βερμούδα του τις λάσπες. Οι δυο τους μένουν χαμογελαστοί και δημιουργικά γεμάτοι να κοιτούν με καμάρι τη νέο-φυτεμένη ντοματιά. Κι αύριο ακολουθούν κι άλλες φυτεύσεις με παρέα διαλεχτή… από τις δικές τους ρίζες. Ο Σπύρος θα κάνει join στην προσπάθεια προσφέροντας τις πολύτιμες γνώσεις του ως λάτρης και υπεύθυνος της μαναβικής σε δουλειά και σπίτι. Και το αποτέλεσμα θα ανταμείψει και τους τρεις με τον καλύτερο τρόπο. Καλλιέργειες ερασιτεχνικές με πρώτη ύλη την οικογένεια. Σίγουρη επιτυχία και δοκιμασμένη!