«Πώς γίνεται τα Dr.Martens που αγόρασα μόλις πριν από έξι μήνες αντί 170 λιρών να έχουν ήδη διαλυθεί;» Αυτή η ερώτηση αναγνώστριας στη στήλη του Guardian με τίτλο Consumer Champions όπου φιλοξενούνται προβλήματα και απορίες καταναλωτών, ήταν αρκετή για να προκαλέσει χιονοστιβάδα mail προς την εφημερίδα με αντίστοιχα παράπονα περί της πτώσης της ποιότητας της θρυλικής και «αθάνατης» (όσον αφορά την αντοχή των υλικών παραγωγής) μάρκας παπουτσιών.
Η τεράστια ανταπόκριση φανερώνει τον έντονο συναισθηματικό δεσμό μεγάλου μέρους του κοινού με την συγκεκριμένη μάρκα αρβυλών (και όχι μόνο) που έγιναν αναπόσπαστο αξεσουάρ της νεανικής υποκουλτούρας από την στιγμή που τα "μοστράρισε" επί σκηνής ο Pete Townshend των Who το 1967 μέχρι το πανκ και ως τις μέρες μας.
Οι υπεύθυνοι της εταιρείας πάντως αρνούνται κατηγορηματικά με δήλωσή τους ότι έχει υποβαθμιστεί το κόστος παραγωγής και κατά συνέπεια η ποιότητα των παπουτσιών, τονίζοντας ότι οι λειτουργικές δαπάνες έχουν αυξηθεί κατά 30% σε σχέση με την περσινή χρονιά.
Παρότι ακόμα αναγράφεται η ετικέτα "Made in England" σε κάποια από τα Dr Martens που κυκλοφορούν στην αγορά, τα εργοστάσια της εταιρείας στην Αγγλία έχουν κλείσει και μόνο το 2% των παπουτσιών που πωλούνται στην παγκόσμια αγορά κατασκευάζονται εκεί – τα υπόλοιπα προέρχονται από την Ασία.
Σύμφωνα με τον εδώ και έναν χρόνο εκτελεστικό διευθυντή της εταιρείας, Kenny Wilson, μόνο ένα 0,5% από τα 11 εκατομμύρια ζευγάρια που παράγονται κάθε χρόνο ενδέχεται να αποδειχθούν ελαττωματικά. Δηλώνει επίσης ότι τα υλικά παραμένουν τα ίδια και η παραγωγή ακολουθεί τα ίδια υψηλά κριτήρια που ισχύουν από τον Απρίλιο του 1960 όταν κατασκευάστηκε το πρώτο ζευγάρι και σημειώνει ότι η μετακίνηση της παραγωγής σε ασιατικά εργοστάσια δεν αποτελεί πρόσφατο γεγονός, αφού έχει γίνει από το 2004.
Κάποιοι από τους διαμαρτυρόμενους καταναλωτές πάντως, δεν τοποθετούν το πρόβλημα στην μεταφορά της παραγωγής στην Κίνα αλλά στους νέους ιδιοκτήτες της φίρμας. Εδώ και πέντε χρόνια τα Dr Martens τα οποία ανήκαν στην οικογένεια Griggs, εξαγοράστηκαν από τον όμιλο της Permira - έναν επιχειρηματικό κολοσσό αξίας 30 δισεκατομμυρίων λιρών – αντί του ποσού των 300 εκατομμυρίων λιρών.
Οι υπεύθυνοι της εταιρείας πάντως αρνούνται κατηγορηματικά με δήλωσή τους ότι έχει υποβαθμιστεί το κόστος παραγωγής και κατά συνέπεια η ποιότητα των παπουτσιών, τονίζοντας ότι οι λειτουργικές δαπάνες έχουν αυξηθεί κατά 30% σε σχέση με την περσινή χρονιά ενώ πρόσφατα έγινε και μια μεγάλη επένδυση στο μοναδικό εργοστάσιο παραγωγής Dr Martens που εξακολουθεί να λειτουργεί στην Αγγλία με στόχο τον διπλασιασμό της παραγωγής.
Με στοιχεία από τον Guardian
σχόλια