- Αντί να ξεμπερδέψουν τα πράγματα, οι Χρυσές Σφαίρες ένιψαν τα χέρια τους σαν τον Πόντιο Πιλάτο. Έδωσαν την καλύτερη δραματική ταινία στο 12 Χρόνια Σκλάβος, την κωμική ταινία στον Οδηγό Διαπλοκής, τη σκηνοθεσία στον Αλφόνσο Κουαρόν για το Gravity, το σενάριο στον Σπάϊκ Τζονζ για το Δικό Της. Άντε βρες άκρη στα Όσκαρ που έρχονται. Η πιο ευνοημένη από τις ταινίες φάνηκε να είναι ο Οδηγός Διαπλοκής, με τρία βραβεία- η Έϊμι Άνταμς ξεχώρισε στον πρώτο ρόλο για κωμωδία/μιούζικαλ και η πάντα χαριτωμένη και αυθόρμητη Τζένιφερ Λόρενς, όπως αναμενόταν, επικράτησε στο δεύτερο ρόλο
- Ενώ πολλές φορές οι Ξένοι Ανταποκριτές του Χόλιγουντ έχουν δώσει βραβείο ερμηνείας σε "κωμική" ταινία, που δεν έχει άμεσο αντίκτυπο στα Όσκαρ, ούτε καν σε επίπεδο υποψηφιότητας (θυμίζω τον Χιού Γκραντ), η φετινή βράβευση στον Λεονάρντο Ντι Κάπριο δίνει πόντους στον ηθοποιό που δεν βρίσκεται καν στην πεντάδα της Ένωσης των Ηθοποιών (στη θέση του βρίσκεται ο Φόρεστ Γουίτακερ για τον Μπάτλερ) και μας κάνει να περιμένουμε με σχετική αγωνία την ανακοίνωση της αντίστοιχης πεντάδας στα Όσκαρ, σε μερικές ημέρες. Όσο για τον διαχωρισμό, ο Ντι Κάπριο, που πήρε μόλις τη δεύτερη Χρυσή Σφαίρα σε συνολικά 10 υποψηφιότητες, δεν τον άφησε ασχολίαστο, λέγοντας μετά την αναγγελία του ονόματος του, πως δεν περίμενε ποτέ πως θα βραβευόταν ποτέ για κωμικό ρόλο σε ταινία του Σκορσέζε!
- Φαίνεται πως είναι η χρονιά της Κέϊτ Μπλάνσετ. Τιμήθηκε για το ρόλο της στη Θλιμμένη Τζάσμιν και σιγά-σιγά διαλύει τη μικρή αγωνία για το ποιά από τις Μπλάνσετ-Μπούλοκ-Τόμσον θα επικρατήσει. Σε οποιαδήποτε άλλη χρονιά, οι δύο τελευταίες θα ήταν φαβορί. Η τραγικότητα της Τζάσμιν, συνυφασμένη με το ελαφρύ άγγιγμα του Γούντι Άλεν, κάνουν έναν αχτύπητο συνδυασμό.
- Μερικές συνήθειες δεν αλλάζουν. Ο Γούντι Άλεν δεν πάει σε απονομές, τέρμα και τελεία. Παρότι δεν έχει τίποτε να χάσει, όπως σε ένα βραβείο για τη συνολική του προσφορά στον κινηματογράφο, απλώς δεν του αρέσουν οι παράτες και το έχει αποδείξει. Έστειλε την παλιά του φίλη Νταϊάν Κίτον να παραλάβει αντ' αυτού, και του έπλεξε ένα ιδιότυπο εγκώμιο, ζεστό και αρκετά προσωπικό. Μόνο μια φορά έχει πάει στα Όσκαρ, για να εμψυχώσει την αγαπημένη του Νέα Υόρκη. Όπως και η Κάθριν Χέμπορν, που είχε πάει στα Όσκαρ, όχι σε κάποια από τις 12 φορές που ήταν υποψήφια, αλλά για να δώσει το τιμητικό βραβείο στον φίλο της, παραγωγό Λόρενς Βάϊνγκαρτεν, σε μια εμφάνιση που κρατήθηκε άκρως μυστική, το 1973.
- Η επιμονή ανταμείβεται, και οι ιστορίες που θέλουν σενάρια να παραμένουν καταραμένα και στα ράφια, λόγω δύσκολου θέματος, αρέσουν και στους δημοσιογράφους, αλλά και στους ψηφοφόρους. Το Dallas Buyers Club απορρίφθηκε 86 φορές από στούντιο μέχρι να γίνει ταινία, περίπου 20 χρόνια αφότου γράφτηκε. Ο Μάθιου Μακόναχι το υπενθύμισε σε όσους δεν το ήξεραν, αφού παρέλαβε το βραβείο για πρώτο ρόλο σε δραματική ταινία.
- Κανένας δεν χρώσταγε βραβείο στον Τζάρεντ Λίτο, που είχε να παίξει σε ταινία εδώ και 6 χρόνια, έχοντας δώσει έμφαση στην μουσική του καριέρα. Με τέτοια μεταμόρφωση στο Dallas Buyers Club, σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητος. Για το ρόλο του τραβεστί, έβγαλε κάθε τρίχα που είχε στο σώμα του, ακόμη και τα φρύδια. Να ένα "σιγουράκι" στα Όσκαρ του δεύτερου ρόλου.
- Στην απονομή που παρακολούθησα από τα κανάλια της Novacinema, οι δυο παρουσιάστριες, η Τίνα Φέϊ και η Έϊμι Πόλερ, ήταν άψογες. Κράτησαν ισορροπία ανάμεσα στους πλατειασμούς και το κακό γούστο, την προσβολή και το ξεβόλεμα. Το έκαναν με χάρη και χιούμορ, αν και, για να σας πω την αλήθεια, δεν με χάλαγε ο βέβηλος Ρίκι Ζερβές, ο αμέσως προηγούμενος παρουσιαστής στις Χρυσές Σφαίρες, ειδικά για τα βέλη που εκτόξευε στα μέλη της Ένωσης. Το αστείο που είπαν οι κοπέλες για το αιδοίο σουπερμόντελ, σε σχέση με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, ήταν μάλλον το καλύτερο.
- Από τους λόγους που εκθειάζουν συμπρωταγωνιστές ή άλλους συνυποψήφιους, ο Μάϊκλ Ντάγκλας, που βραβεύτηκε για το Behind the Candelabra, ήταν ο πλέον πειστικός. Έκανε Θεό τον Ματ Ντέϊμον, αποκαλώντας τον τον πιο θαραλέο ηθοποιοί που δουλεύει στο σινεμά αυτή τη στιγμή (δεν είναι και ψέματα) και λέγοντας πως ο μόνος λόγος που πήρε αυτός το βραβείο ως Λιμπεράτσε, είναι επειδή φορούσε περισσότερες πούλιες στο φιλμ!
- Και ενώ κάποιοι έχουν πρόβλημα να γυρίσουν την ταινία τους, ο Στίβεν Σόντερμπεργκ, που σάρωσε τα βραβεία Έμι και τώρα τα πήγε περίφημα και στις Σφαίρες, έπιασε σωστά το νόημα και, ενώ το σχέδιο ήταν να το γυρίσει στο σινεμά, την τελευταία στιγμή το προόρισε για την τηλεόραση, κάνοντας τεράστια τηλεθέαση και κονιορτοποιώντας τον ανταγωνισμό.
- Η πιο ασυμμάζευτη της βραδιάς ήταν η Ζακλίν Μπισέ, η οποία είχε να πιάσει Χρυσή Σφαίρα στα χέρια της εδώ και 47 χρόνια, όταν είχε διαλεχτεί στην αμφίβολη και κατηργημένη κατηγορία της ανερχόμενης ηθοποιού, που δεν την άφηνε, όπως δεν άφηνε το πόντιουμ χτες. Τιμήθηκε για δεύτερο ρόλο στη μίνι-σειρά Dancing on the Edge, του αξιόλογου Στίβεν Πολιακόφ- στο δικό του Close your Eyes είχαμε πρωτοξεχωρίσει τον Κλάϊβ Όουεν.
σχόλια