“Όταν ήμουν στο Λύκειο, ήμουν πάρα πολύ συνεσταλμένη γενικά και δεν είχα συνηθίσει να είμαι σε μεγάλες παρέες. Οπότε όταν έκανα την πρώτη σοβαρή μου σχέση, έτυχε να βρεθούμε κάποια στιγμή σε μια παρέα με πολλά άτομα, που ήταν όλοι φίλοι του. Είχε περάσει σχεδόν όλη η βραδιά -τουλάχιστον ένα τρίωρο- και δεν είχα πει κουβέντα. Είχαν αλλάξει γύρω στα δεκαπέντε θέματα κι ενώ σκεφτόμουν πράγματα να πω, απλά δεν τα ‘πα ποτέ. Είχα και το ψυχολογικό πόλεμο από το αγόρι μου, ο οποίος με σκούνταγε ανά διαστήματα και μου ‘λεγε “μη μιλάς τόσο” και “μη μιλάς τόσο”. Αυτή ήταν από τις πιο αμήχανες αναμνήσεις μου ever. Από τότε δεν το έχω ξανακάνει αυτό, από τότε μιλάω.” “Πως το ξεπέρασες;” “Απλά δε δεχόμουν από τον εαυτό μου να είναι μια γλάστρα.”
σχόλια