5

Facebook Twitter
0


Το καλοκαίρι του 2004 δούλευα σερβιτόρος σε μια ταβέρνα και εκεί ερχόταν συχνά φίλοι να με δουν από την Θεσσαλονίκη και πολύ συχνά να φάνε.
Ένα μεσημέρι ήρθε ο φίλος μου Αλέξης, με τον οποίο μοιραζόμασταν όλη μας την μουσική, κρατώντας για μένα ένα ροζ αντίτυπο του πρώτου cd των Marsheaux. Θυμάμαι την ξαδέρφη μου στο ίδιο τραπέζι να κοιτάζει εντυπωσιασμένη την συσκευασία του, και να παραδέχεται πως αν και δεν ήξερε τι μουσική είναι αυτή, το εξώφυλλο και μόνο ήταν ένας λόγος να το αποκτήσει.

Εκείνο το μεσημέρι λοιπόν έγινε κάτι που δεν είχε ξαναγίνει. Σ'αυτή την καλοκαιρινή ταβέρνα, πολύ έξω από την πόλη, που τα τραγούδια της Τζένης Βάνου άλλαζαν με άλλα του Μητροπάνου, ακούστηκε ολόκληρο το cd των Marsheaux χωρίς κάποια ιδιαίτερη δυσκολία στην αρχή, αλλά με μια δικαιολογία στην συνέχεια...

Όταν το αφεντικό με αγριοκοίταξε λίγο, έχοντας στο μυαλό του ότι κάτι τέτοιο δεν του πολυταίριαζε με τα αφράτα μπιφτέκια και τα τηγανητά καλαμαράκια που ετοίμαζε, του είπα ατάραχος πως ο άνθρωπος που έβγαλε αυτό το cd, είναι επίσης ιδιοκτήτης μιας ταβέρνας στην Αθήνα, με μεγάλη επιτυχία, και με τέτοια επίσης μουσική. Και μάλλον τον έπεισα, αφού ξανακούσαμε το cd, με την σιγουριά πια, πως τέτοια πράγματα τα κάνουν και άλλοι.

Όταν στο δεύτερο cd, οι Marsheaux ζήτησαν τον κόσμο που θα αγοράσει το cd τους να βάλει την συσκευασία-σακούλα στο πρόσωπο και να φωτογραφηθεί για να ανέβει στη συνέχεια στο site τους, σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο να κάνω και εγώ το ίδιο με το αφεντικό μου, που είχε τόση κατανόηση και  που εκείνο το μεσημέρι με ανέχτηκε. Και μετά να τους το στείλω με αυτή την ιστορία.
Αλλά πια δεν δούλευα εκεί, και έμενα ακόμη πιο μακριά. Και έτσι αυτό έγινε με τον συγκάτοικο μου, ένα απόγευμα γεμάτο με τραγούδια από Yazoo, Duran Duran και Flock Of Seagulls που ξέραμε ότι αρέσουν στις Marsheaux.

Αυτή την εποχή, οι Marsheuax, δουλεύουν το 4ο album τους, ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσει το remix που κάναν για την Γιαπωνέζα Saori Yuki. Μέσα από το blog τους, θα ανεβάζουν κατά περιόδους κάποια από τα 24 τραγούδια που δεν θα μπουν στην τελική 12άδα του νέου τους album, και θα κυκλοφορήσουν αργότερα σε ένα limited edition cd με τίτλο The Ebay Queen Is Dead. Όλες οι πληροφορίες, καθώς και το πρώτο από αυτά τα τραγούδια, στο blog τους "Pages In Our Diary"
Επίσης στις 29 Απριλίου είναι Headliners, σ'αυτό το event, στο Λονδίνο.

Ανάμεσα σε όλα αυτά που κάνουν, τις ζήτησα να μου μιλήσουν για τα 5 synthesizer που πιστεύουν ότι άλλαξαν την ιστορία της μουσικής:

01.Korg Mikro 700S



Υποτιμημένο μέχρι εκεί που δεν πάει, αλλά την περίοδο που οι μουσικοί είχαν το δίλημμα αν θα αγοράσουν ένα αυτοκινητο η ένα synthesizer, το Korg MIkro 700S ήταν η πιο προσιτή επιλογή. Όλοι οι πιτσιρικάδες που μεγαλούργησαν στις αρχές των 80ʼs ξεκίνησαν να γράφουν τα riffs τους στο Korg  αφού ήταν το μόνο που μπορούσαν να αγοράσουν εκείνη την περίοδο (1975-1980)

   

02.E-Mu II



Μόνο και μόνο να βλέπεις τον Alan Wilder να κάνει το demonstration για το 101 tour φτάνει να καταλάβεις γιατί το συγκεκριμένο sampler ήταν σε όλες τις παραγωγές δίσκων για τουλάχιστον μια δεκαετία.

 

03.Minimoog



Έχει γίνει documentary για το συγκεκριμένο, έχουν γραφτεί άπειρα βιβλία, έχουν γίνει διαλέξεις στα πανεπιστήμια και άλα αυτά για το καλύτερο μπάσσο και lead sound που έχει βγει ποτέ από ένα synthesizer. Με τα πρώτα χρήματα που πήραμε από τις πωλήσεις του Ebay Queen στη Γερμανία αγοράσαμε ένα Model D του 1974 ......


04.Roland TB-303



Το αποτυχημένο πείραμα της Roland το 1983 να δημιουργήσει ένα bass line machine, έμελλε  6 χρονια μετά να δημιουργήσει μια ολόκληρη χορευτική κουλτούρα η οποία κρατάει ακόμα και σημερα.


05.Roland JUPITER 8.



Θέλεις 2 ανθρώπους για να το σηκώσεις και μπορεί στις φωτογραφίες να σου μοιάζει για παιχνίδι με όλα αυτά τα πολύχρωμα κουμπάκια, αλλα οι 16 γεννήτριες του βγάζουν τον καλύτερο και πιο παχύ ήχο που έχεις ακούσει ποτέ. Αν δεν το ακούσεις δεν μπορείς να καταλάβεις για τι πρόκειται.



0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ