76.

(δεξιά) «Η πρώτη μου δουλειά είναι μουσικός κι αυτός είναι ένας λόγος που το BarOmetro έχει σκηνή για live. Και φυσικά εκεί γίνεται το μπέρδεμα. Όπως μια βραδιά, εγώ στο πόστο του barman και μπαίνει μια κοπελιά που λίγες μέρες πριν, με είχε δει σε μια συναυλία που παρουσίαζα τον πρώτο μου δίσκο. Αρχικά δε μου λέει τίποτα, μόνο γουρλώνει τα μάτια και ψιθυρίζει στην κολλητή της κάτι. "Ρε έχω τίποτα; Τι με κοιτάνε έτσι; Γένια, μαλλιά, όλα στη θέση τους" σκέφτομαι. "Είσαι ο Dawn Rebel;" με ρωτάει μετά από λίγο διστακτικά. "Μμμ... είμαι!" απαντάω. "Στο 'πα, είναι!" λέει με ενθουσιασμό στη φίλη της. Δε ξέρω, ίσως είναι από αυτά που είναι πιο αστεία άμα τα ζεις, παρά όταν τα περιγράφεις. Πάντως, θεωρώ πως γοητεύεται ο κόσμος και νιώθει μεγαλύτερη οικειότητα άμα σε ξέρει ― δεν λέω πως με ξέρουν όλοι, προς Θεού, δεν την έχω ψωνίσει ακόμα. Αλλά όσοι έτυχε να με ξέρουν, υπήρξε αυτό το κάτι παραπάνω από την απλή, σύντομη σχέση barman-πελάτη. Και αυτό είναι πολύ πολύ ωραίο».