Η συναυλία είναι αφιερωμένη στον Αμερικανό Τζωρτζ Κραμπ, δημιουργό sui generis με πλήθος πιστούς οπαδούς – αρκετούς και στη χώρα μας. Η Μουσική για ένα καλοκαιρινό βράδυ (1974) αποτελεί το τρίτο μέρος του Μακροκόσμου, τετραμερούς κύκλου όπου ο Κραμπ, κατά τα πρότυπα του Μικροκόσμου του Μπέλα Μπάρτοκ, εξερευνά τις δυνατότητες αυτού που αποκαλεί «εκτεταμένο πιάνο» (προετοιμασμένο, ενισχυμένο πιάνο, και άλλες ασυνήθιστες τεχνικές). Από τον Μπάρτοκ (συγκεκριμένα τη Σονάτα για δύο πιάνα και κρουστά του 1937) κατάγεται και η ενορχήστρωση της Μουσικής, για δύο πιάνα και πλήθος κρουστών· κατά τα άλλα, αυτός ο σαραντάλεπτος «κοσμικός μύθος» μάλλον φέρνει στο νου μια, χαρακτηριστικά αισιόδοξη, αμερικανική αβανγκάρντ της εποχής, λ.χ., τον πειραματικό κινηματογράφο του Σταν Μπρακέιτζ. Οι εκτεταμένες τεχνικές συνεχίζονται και στο πιο πρόσφατο έργο της συναυλίας, τις Απόκοσμες αντηχήσεις (2003), είδος υπνωτικής πασακάλιας για δύο ενισχυμένα πιάνα. Το τελευταίο έργο, Vox Balaenae (Η φωνή της φάλαινας, 1971), ίσως το δημοφιλέστερο του Κραμπ και «ένα είδος ωκεάνειου αντίστοιχου του τραγουδιού των πουλιών στο έργο του Μεσσιάν» (κατά τον Μάικλ Γουώλς), εμπνέεται από ηχογραφήσεις της φάλαινας Megaptera Novaeangliae. Συναντούμε και εδώ απροσδόκητες τεχνικές εκτέλεσης (π.χ. ο φλαουτίστας τραγουδά μέσα στο όργανό του), ενώ οι μουσικοί φορούν μάσκες που συμβολίζουν «τις ισχυρές απρόσωπες δυνάμεις της φύσης».
Παίζουν οι μουσικοί: Μανώλης Νεοφύτου, Στέφανος Νάσος, πιάνο / Antti Suoranta, Χρήστος Λιάτσος, κρουστά / The Baltic-Mediterranean Trio: Jaana Ranta, φλάουτο - Silver Ainomäe, βιολοντσέλο - Στέφανος Νάσος, πιάνο.
σχόλια