Γκέι χαρακτήρες υπάρχουν σε πολλά από τα έργα που ανεβαίνουν τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα. Αυτό που παρατηρείται, όμως, ακόμη περισσότερο φέτος είναι ότι αυξάνονται τα κείμενα που πραγματεύονται αποκλειστικά ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Στο θέατρο Βικτώρια, τέλος Φεβρουαρίου, ο Δημήτρης Κομνηνός σκηνοθετεί το Fucking Games του Σκωτσέζου συγγραφέα Grae Cleugh που απέσπασε το Βραβείο Laurens Olivier 2002 ως «Most promising playwright» («Πλέον υποσχόμενο θεατρικό σενάριο»). Πρόκειται για ένα καυστικό και ειρωνικό πορτρέτο δύο γκέι ζευγαριών. «Στην πραγματικότητα γκέι θέατρο υπάρχει ως προς τη θεματολογία και την απόλυτη αφήγηση. Όταν μιλάμε για θέατρο, όμως, μιλάμε για κάτι μεγαλύτερο από την απόλυτη ιστορία», λέει ο Δημήτρης Κομνηνός και συνεχίζει εξηγώντας πως «το έργο μπορεί να ασχολείται με το ελεύθερο σεξ, το πόσο διαθέσιμο είναι το σεξ μεταξύ των ομοφυλόφιλων ανδρών και πώς διαστρεβλώνει τις σχέσεις, αλλά στην ουσία ασχολείται με θέματα πιο γενικά από τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις, όπως είναι ο φόβος της μοναξιάς, το ψέμα, η έλλειψη εμπιστοσύνης και η επικοινωνία». Παίζουν οι Γιώργος Γιαννακάκος, Μάνος Καναβός, Χάρης Μπόσινας Μαρίνος Παναγιωτάκης.
Από τις 7 Νοεμβρίου θα ξεκινήσουν και οι παραστάσεις του έργου Κρυφά Απογεύματα, που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Μωραΐτης. Στη Σκηνή Μικρή Χώρα του θεάτρου Χώρα θα παρακολουθήσουμε ένα έργο βασισμένο στην αληθινή ιστορία δύο Ιρανών έφηβων ομοφυλόφιλων, του Mahmoud Asgari και του Ayaz Marhoni, τους οποίους καταδίκασαν σε απαγχονισμό οι ιρανικές Αρχές την άνοιξη του 2005. «Η ομοφυλοφιλία είναι η αφορμή και όχι η ουσία του έργου. Το έργο πραγματεύεται τον τρόπο με τον οποίο επιλέγουμε και αποφασίζουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, αλλά και με το κατά πόσο η κοινωνία μάς επηρεάζει και, συνεπώς, μας απομακρύνει από τον πραγματικό μας στόχο».
Στο έργο, εκτός από τον Ανέστη Χρυσάφη, παίζουν οι Γιώργος Βουβάκης και Τάκης Παρασκευόπουλος, που μόλις αποφοίτησαν από τις σχολές τους.
Ένα κλασικό έργο επέλεξε ο Γιώργος Μεσσάλας και θα ανεβάσει από τις 29 Οκτωβρίου στο θέατρο Αλκυονίς, το Κάτω από τη σκάλα του Charles Dyer. Πρόκειται για μια κωμωδία που πρωτοπαίχτηκε το 1969 στο Λονδίνο σε σκηνοθεσία Peter Hall και προσεγγίζει τις σχέσεις και τη συντροφικότητα δύο ανθρώπων έπειτα από είκοσι χρόνια συμβίωσης. Ο Γιώργος Μεσσάλας, που εκτός από τη σκηνοθεσία, κρατάει και τον έναν από τους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους -τον άλλο έχει ο Πάνος Χατζηκουτσέλης- λέει ότι «το έργο αναφέρεται στις ανθρώπινες σχέσεις και αφορά όλους τους ανθρώπους, είτε είναι στρέιτ, είτε γκέι. Άλλωστε, το θέατρο συντηρείται από τις γυναίκες και θα ήταν μεγάλο ρίσκο να πιστεύουμε ότι αυτή η παράσταση δεν αφορά και αυτές». Το Κάτω από τη σκάλα παρουσιάστηκε πολλές φορές στο θέατρο αλλά και στον κινηματογράφο, με πρωταγωνιστές όπως οι: Paul Scofield, Paolo Stoppa, Richard Burton, Alex Harrison και άλλοι. Στην Ελλάδα παίχτηκε για πρώτη φορά σε σκηνοθεσία Μίνωα Βολανάκη, με τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο και τον Γιώργο Μοσχίδη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους και σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ.
Την ίδια μέρα (29 Οκτωβρίου) κάνει πρεμιέρα και το πολυβραβευμένο θεατρικό έργο The Pride του Ελληνοβρετανού συγγραφέα Alexi Kaye Campbell στη Θεατρική Σκηνή Αθηναΐς-«Ζωή Λάσκαρη», σε σκηνοθεσία Σταύρου Στάγκου. Στο έργο παρακολουθούμε δύο ιστορίες να εξελίσσονται σε δύο διαφορετικούς χρόνους. Η μία το 1958 και η δεύτερη πενήντα χρόνια αργότερα, το 2008. Το έργο παρακολουθεί εναλλάξ την αναζήτηση της σεξουαλικότητας των ηρώων και τις προσπάθειές τους να την αποδεχτούν ή να την αγνοήσουν. Οι ανάγκες των ανθρώπων φαίνεται να παραμένουν κρυφές μέχρι και σήμερα που όλα επιτρέπονται, αλλά στερούνται ουσιαστικού περιεχομένου. Παίζουν οι Πέτρος Λαγούτης, Στάθης Μαντζώρος, Λίλη Τσεσμαντζόγλου και Δημοσθένης Φίλιππας.
Στις αρχές του νέου έτους, γύρω στον Μάρτιο, στο Από Μηχανής Θέατρο θα παρουσιαστεί και το Drunk enough to say Ι love you? της Caryl Churchill, εμβληματικής μορφής της γυναικείας θεατρικής γραφής στο βρετανικό θέατρο. Η Κατερίνα Μπερδέκα αναλαμβάνει να σκηνοθετήσει τον Κωνσταντίνο Γαβαλά και τον Γιώργο Ντούση στην αναρχική αυτή κομεντί που αφηγείται με βιτριολικό, ανατρεπτικό χιούμορ την ιστορία, δύο γκέι ανδρών, του Σαμ και του Γκάι. Ο μοναδικός έρωτας, η έλξη και ο θαυμασμός που νιώθουν μεταξύ τους βαθμιαία μετατρέπεται σε απέχθεια και μίσος για να μπορέσουν να αναζητήσουν την αγάπη με νέους όρους. Η Caryl Churchill στο τελευταίο έργο της χρησιμοποιεί την ερωτική σχέση δύο αντρών για να μιλήσει σε λιγότερο από μία ώρα για τον έρωτα, τη υποταγή, τις εκλογές, την παραλυτική αδυναμία, τη δημοκρατία, τα βασανιστήρια, τον καφέ, την τρομοκρατία, τα οικονομικά συμφέροντα, τον πόλεμο, την οικολογία, το κάπνισμα, το μίσος και την αγάπη.
σχόλια