'Αντεν Αραβία
"'Ημουν είκοσι χρονών. Δεν θ' αφήσω κανέναν να πει ότι είναι η ωραιότερη ηλικία της ζωής.
'Ολα απειλούν με καταστροφή ένα νέο άνθρωπο : η αγάπη, οι ιδέες, η απώλεια της οικογένιάς του, η είσοδος ανάμεσα στους μεγάλους. Είναι σκληρό να μαθαίνει κανείς τη μοίρα του μέσα στον κόσμο.
Σε τι έμοιαζε ο κόσμος μας ; 'Εδινε την εντύπωση του χάους που οι 'Ελληνες, στη κοσμογονία, τοποθετούσαν μέσα στα νεφελώματα της δημιουργίας. Μόνο που πίστευε κανείς ότι έβλεπε εκεί την αρχή του τέλους, του πραγματικού τέλους, και όχι εκείνου που είναι η αρχή μιας αρχής.
(...) Αναλογιστείτε : μας έχουν ρίξει στα εικοσί μας χρόνια μέσα σ' έναν άκαμπτο κόσμο, εφοδιασμένους με κάποιες ψυχαγωγικές δεξιότητες : τα ελληνικά, τη λογική, ένα ευρύ λεξιλόγιο που δεν μας δίνει ούτε την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να διαβλέψουμε καθαρά. Είμαστε χαμένοι μέσα στη στοά με τις μηχανές των πατεράδων μας, όπου όλες οι κακοφωτισμένες γωνιές κρύβουν αιματηρές συναντήσεις, πολέμους στις αποικίες, λευκό τρόμο στα Βαλκάνια, αμερικάνικες δολοφονίες που χειροκροτούν όλα τα γαλλικά χέρια : η τρομερή υποκρησία των ανθρώπων στην εξουσία δεν κατορθώνει να καλύψει την παρουσία δυστυχιών που δεν κατανοούμε : ξέρουμε μόνο ότι είναι εκεί, ότι κάπου συμβαίνουν δυστυχίες. Μη μας πείτε ότι είναι για το καλό μας. Μην περιοριστείτε να κατηγορήσετε τη μοίρα, να κάνετε αιωνίως τη χειρονομία του Πιλάτου."
[Paul Nizan, 'Αντεν Αραβία (1931), μετάφραση Μάρω Φιλίππου, εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 2005]
σχόλια