ΔΙΑΦΟΡΑ

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Διάφορα

Cut_The_World* Από τον Πάνο Μιχαήλ

{για σένα ανθίζουν κόκκινα ρόδα}

ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Cut_The_World* Από τον Πάνο Μιχαήλ Facebook Twitter
4

 

 

 

 

 

Είπε μέσα της:

 

 

 

μιά μέρα, όταν η έφοδος της ασχήμιας θα έχει γίνει εντελώς ανυπόφορη, θα αγοράσει από ένα ανθοπωλείο ένα βλασταράκι μυοσωτίδας,

 

  

ένα μόνο βλασταράκι μυοσωτίδας, ένα λεπτό κοτσάνι που καταλήγει σ'ένα λουλούδι μικροσκοπικό.

 

 

 

Θα βγεί μ αυτό στο δρόμο κρατώντας το μπροστά στο πρόσωπό της, με το βλέμμα απάνω του ώσπου να μη βλέπει τίποτα άλλο απ'αυτό το ωραίο γαλάζιο σημείο,

 

 

 

 

ύστατη εικόνα που θέλει να διατηρήσει από έναν κόσμο που έχει πάψει να τον αγαπάει.

 

 

 

Θα πάει έτσι μέσα στους δρόμους του Παρισιού, οι άνθρωποι σύντομα θα μάθουν να την αναγνωρίζουν, τα παιδιά θα την παίρνουν από πίσω,

  

  

θα την κοροϊδεύουν, θα της πετούν σαϊτες,

 

 

 

και όλο το Παρίσι θα την φωνάζει
"η τρελλή με την μυοσωτίδα".

 


Μίλαν Κούντερα/ Η Αθανασία

Διάφορα

Tags

4

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
2 σχόλια
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
You give, you scatter gifts, you need to give,But your gift was given by Him, like all;And it is a Nothing, the gift of No one;I feign receiving;I thank you, sincerely grateful;But the weak, fleeting smileIs born not of shyness;It is the dismay, more terrible, far more terrible,Of having a separate body, in the realms of being—If it is a sin,If it’s not simply an accident; but in place of the OtherFor me there is a void in the cosmos,A void in the cosmos,And from there, you sing.Pier Paolo Pasolini - “Timor di me?”—“Fear for me?”(ποιήμα γραμμένο για την Μαρία Κάλλας)
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
ΠΑΝΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
Allow the little girl to be queen,to open and close windows as if in a ritualrespected by guests, servants, faraway spectators.And yet she, she, the little girl—if she is neglected for only one moment,she feels lost forever;ah, not upon motionless islandsbut upon the terror of not being,the wind streams,the divine windthat brings not healing, but ever more sickness;and you seek to stop her, she who would turn back,“La presenza” (ακόμα ένα ποιήμα γραμμένο για την Κάλλας) there isn’t a day, an hour, an instantin which this desperate effort can cease;you cling to almost anything,begetting the desire to kiss you.