Ένα μπαρ στην πιο διαμπερή στοά της Αθήνας

Ένα μπαρ στην πιο διαμπερή στοά της Αθήνας Facebook Twitter
0
Ένα μπαρ στην πιο διαμπερή στοά της Αθήνας Facebook Twitter

 

Ακούστε εδώ το lifotape

Η tracklist:

ALAN HURST : Parallel SensationsL.H.A.S : Will You Dance With Me ?

UKNOWN : White Label

FELIZOL : Οι Πολοι

FOUR TET : Sing

SUBMERCIBLES MACHINES : Upselling

XOSAR : Wildlife Genesis

SAINT ETIENNE : Duke Duvet

JOAKIM : Heartbeats

Οι στοές και τα αίθρια έχουν πάρει τα πάνω τους κι έχουν αναδειχθεί σε τάση, γεννώντας συνεχώς νέους χώρους στην Αθήνα. Η υποβλητική τους ατμόσφαιρα και η καλή ακουστική που συνήθως προσφέρουν είναι στοιχεία που δεν μένουν ανεκμετάλλευτα από τους επιχειρηματίες. Έτσι, δυο φίλοι που δραστηριοποιούνταν χρόνια στο κέντρο της πόλης, ο Νίκος Καρράς και ο Λευτέρης Καλτσάς, ιδιοκτήτης επίσης του δημοφιλούς Υπερωκεάνιου, περνώντας μια μέρα από το αίθριο που βρίσκεται δίπλα στο μέγαρο της Alpha Bank στη Σοφοκλέους, συμφώνησαν ότι θα ήταν κρίμα να μείνει εμπορικά ανεκμετάλλευτο το συγκεκριμένο διαμπερές σημείο που συνδέει δύο στοές.

«Ανοίξαμε στις 13 του προηγούμενου Δεκέμβρη. Καφέ δεν σερβίρουμε, το μαγαζί υποδέχεται κόσμο καθημερινά μετά τις 8 το βράδυ. Κατά τη διάρκεια της ημέρας εδώ στο αίθριο κυκλοφορεί πάρα πολύς κόσμος γιατί λειτουργεί ως πάρκινγκ οπότε δεν μπορούμε να βγάλουμε τραπεζάκια έξω. Το μαγαζί μέσα είναι πολύ μικρό κι ο καφές θέλει άνεση» μου περιγράφει ο Νίκος. «Το αίθριο ανήκει στην τράπεζα. Εμείς, αφού το χρησιμοποιούμε, το φροντίζουμε επιμελέστατα! Σε ένα πάρτι έβαψαν τους τοίχους και κατευθείαν τους καθαρίσαμε. Προσπαθούμε να μην ενοχλούμε την τράπεζα για να μας επιτρέπουν να το χρησιμοποιούμε».

Οι κοινές αισθητικές αναφορές των δύο νεαρών ιδιοκτητών του Some Bizarre είναι πολλές. Η αρχική ιδέα ήταν λοιπόν να φτιάξουν ένα μικρό μέρος που να βασίζεται στη μουσική, να είναι στο εμπορικό τρίγωνο αλλά όχι μέσα στο χαμό της πιάτσας. Αρχιτεκτονικά το μαγαζί το έχουν προσέξει πολύ. Οι φίλοι τους από την «εν εξελίξει» αρχιτεκτονική ομάδα Nullstellen Laboratory που εδρεύει στη Μιλτιάδου έχουν κάνει όντως εντυπωσιακή δουλειά. Ο σχεδιασμός και η απόδοση χαρακτήρα σε έναν χώρο μόλις 20 τετραγωνικών ήταν το δύσκολο κομμάτι. Το αποτέλεσμα το χαρακτηρίζεις άνετα bizarre, με αυστηρό ύφος που πετυχαίνεται από τα δύο μόλις κυρίαρχα χρώματα της διακόσμησης, το γκρι και το κόκκινο. «Μερικοί το βρίσκουν ψυχρό και τους ξενίζει. Μας έχουν πει ότι παραπέμπει κυρίως σε Βερολίνο, ενώ έχουμε ακούσει ότι θα μπορούσε να είναι και sushi bar στο Τόκιο».

Πώς αποφασίζεις όμως να ξεκινήσεις κάτι φιλόδοξο σε έναν δρόμο που δεν είναι πιάτσα ούτε διαθέτει αντίστοιχα μαγαζιά να γειτονεύουν; «Η Σοφοκλέους σίγουρα ήταν μεγάλο ρίσκο γιατί είμαστε μόνοι μας, οπότε κάποιος έρχεται μόνο από επιλογή, δεν περνάει για άλλο λόγο. Το άλλο plus είναι η σχετική ελευθερία που διαθέτουμε στο κομμάτι της έντασης του ήχου, αφού δεν υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι τριγύρω και οι μουσικές παίζουν δυνατά ως αργά, πράγμα επίσης σπάνιο για outdoor μπαρ του κέντρου». Ο τολμών νικά όμως, αφού χαρακτηριστικότερο πρόσφατο ρίσκο που αναδείχθηκε γρήγορα σε hot spot δεν είναι άλλο από το Ρομάντσο στην καρδιά της Ομόνοιας, η μετατροπή του οποίου σε πολυχώρο και κλαμπ έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην αναμόρφωση μιας ολόκληρης περιοχής.

Τα ποτά που θα πιείς στο Some Bizzare είναι καθαρά και οικονομικά. Κοκτέιλ θα βρεις τα βασικά γιατί θέλουν να τα φτιάχνουν σωστά σε decent ποσότητα και τιμή, αφού «δεν είμαστε mixologists οπότε τα περίεργα τα αφήνουμε σε αυτούς που το κατέχουν».

Το μουσικό soundtrack του Some Bizzare έχει μεγάλο εύρος που περιλαμβάνει πολλά υποείδη της ροκ και της ηλεκτρονικής και αγγίζει μέχρι easy listening και αφρικάνικα. Τα tracks τα διαλέγουν τα παιδιά σε συνεργασία με τους djs που κάνουν περάσματα από εκεί. Τα πειραγμένα live τους αρέσουν πολύ [βλέπε Space Lady που πριν από μερικές μέρες είχε γίνει το talk of the (down)town]. Πέρσι βασίζονταν σε residencies, αλλά φέτος θέλουν να απλωθεί περισσότερο το πράγμα με πιο πολλά guests. Θα προσπαθήσουν να αξιοποιήσουν περισσότερο τη στοά, τουλάχιστον τα παρασκευοσάββατα του χειμώνα. Φάτσες-θαμώνες έχουν αρχίσει και πληθαίνουν και ο Νίκος εξηγεί: «Τα διάφορα ιβέντ βοηθούν για να μάθει ο κόσμος το μαγαζί αλλά δεν είναι αυτά που θα σε καθιερώσουν και θα σου χαρίσουν τακτικούς πελάτες. Δεν θέλουμε το μαγαζί να γίνει γνωστό ως ιβεντάδικο».

Ωστόσο, ένα από τα πάρτι της χρονιάς και σίγουρα η βραδιά που το Some Bizzare υποδέχθηκε μουδιασμένο χιλιάδες κόσμο, ήταν το πρώτο Yes It Does! Sure It Does! της φετινής σεζόν πριν από λίγο καιρό (δείτε τις φωτογραφίες του Dreamer εδώ). «Το μαγαζί απλά δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε τόσο κόσμο. Ήταν δύσκολο να εξυπηρετήσουμε ομαλά το crowd, υπήρχε γκρίνια γιατί έχουμε μόνο μία τουαλέτα και τα σχετικά. Νομίζω ότι ωστόσο όλοι πέρασαν καλά αφού το πάρτι σηματοδότησε την επιστροφή από τις διακοπές».

Απόψε, Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου, το Some Bizzare υποδέχεται για τρίτη φορά στο αίθριό του το Kasseta Record Shop, με καλεσμένους τους Giannis Tzontzos, Locke και Leon Segka.

https://www.facebook.com/events/542805872532984/

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ