• «Σφιγμένος» ξεκίνησε ο Αλέξης Τσίπρας, «λύθηκε» στην πορεία αλλά μου εφάνη μάλλον ντεφορμέ αναφορικά με άλλες δημόσιες ομιλίες του – ήταν βασικά η κόντρα με την... «έχουσα τη μύγα» Όλγα Τρέμη για τις οφειλές των καναλιών που άναψε λίγο τα αίματα και του έδωσε κάποιους «πόντους». Επικεντρώθηκε ξανά στη «μάχη» παλιού-νέου, υπερασπίστηκε σθεναρά τις ως τώρα επιλογές του, αποσαφήνισε ότι «εγώ ή τίποτα».
• Χαλαρός και άνετος ενγένει ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, επικέντρωσε στην αναξιοπιστία του Τσίπρα αλλά λίγο έδειξε να τον μέλλει ποιος θα πρωθυπουργεύσει την επαύριο, κάτι που μάλλον δεν ενθουσίασε τους «ζηλωτές» της παράταξης. Αναπολούσε σε τι παράδεισο θα ζούσαμε αν δεν είχε πέσει ο Σαμαράς, ενώ το βασικό του παράπονο ήταν ξανά που «δεν τον παίζει» ο Αλέξης, στον οποίο όμως μεγαλόψυχα θα συγχωρούσε τα πάντα μπροστά στις συνεργασίες που επιβάλλει το «εθνικό συμφέρον».
Σύμφωνο συμβίωσης, χωρισμός εκκλησίας-κράτους, τζαμί στην Αθήνα: Τρία «τζιζ» θέματα που όχι μόνο κανείς πολιτικός αρχηγός αλλά ούτε καν κάποιος παριστάμενος δημοσιογράφος δεν θεώρησε άξια μνείας.
• Όσο και να λέτε ότι θυμίζει πρωταγωνιστή κωμωδίας ηθών εποχής, ο Μεϊμαράκης ξέρει τι κάνει – καμιά σχέση με τον ψυχαναγκαστικό και μονίμως «στραβωμένο» Αντώνη.
• Η Φώφη σε διαρκή θέση άμυνας για τις παλιότερες «αμαρτίες» του ΠΑΣΟΚ, ο Σταύρος θύμιζε περισσότερο τηλεοπτικό πλασιέ παρά αρχηγό κόμματος, ο Κουτσούμπας έβαλε απλά τη γνωστή κασέτα – για να μην τον αδικήσω, πάντως, «κασέτα» έμοιαζαν να έχουν βάλει άπαντες. Ο Καμένος δεν απέφυγε την γκάφα που όλοι περίμεναν όταν διάβασε στον αέρα ιντερνετική «τρολιά» σαν αυθεντική έκθεση μαθητή. Ο Λαφαζάνης, πάλι, ήταν ο... Τσίπρας προ επταμήνου, συν το αναπάντεχο χιούμορ στο οποίο επενδύει ολοένα περισσότερο.
• Τσίπρας-Λαφαζάνης απέφυγαν να συγκρουστούν ευθέως, αναμενόμενη ήταν αντίθετα η «μετωπική» Μεϊμαράκη-Καμένου. Σε γενικές πάντως γραμμές, το καταρχήν μέλημα των πολιτικών ήταν να κρατηθούν οι ισορροπίες ώστε και οι ίδιοι να μην ρισκάρουν να εκτεθούν.
• Υπερασπίστηκε σθεναρά τη μεταναστευτική του πολιτική ο Αλέξης, επέμεινε αντίθετα στην αντιμεταναστευτική-ξενοφοβική ρητορεία του ο Πάνος. Ευτυχώς γιατί κάποιος έπρεπε να εκπροσωπήσει κάπως την κακομοίρα τη Χρυσή Αυγή που την αφήσανε στην απέξω.
• Με.. ελαφρά πηδηματάκια απέφυγε ο Τσίπρας την ερώτηση για το αν έχει ή όχι καταβάλει ΦΠΑ για ακίνητο που διατηρεί στην κατοχή του (και άρα αν θα είναι ΟΚ να κάνουν το ίδιο και οι απλοί πολίτες), απαντώντας απλά ότι δεν είναι στο όνομά του.
• «Μπηχτές» εκτός αέρα μεταξύ σοβαρού και αστείου Μεϊμαράκη σε Τσίπρα για τον Καμένο τύπου «πού τον μάζεψες αυτόν και τον έβαλες να σου κάνει όλη τη βρώμικη δουλειά».
• Ξανάβαλε δυναμικά τη δραχμή στο τραπέζι ο Λαφαζάνης, δίχως όμως να πείσει ότι αντιλαμβάνεται επακριβώς τις επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης, ούτε πως έχει συγκεκριμένο, βιώσιμο σχέδιο για το «μετά».
• Ο Κουτσούμπας χρέωσε στο μεγάλο κεφάλαιο ΚΑΙ τις κακοδαιμονίες του δημοσίου γιατί πού θα έβρισκε καλύτερο «ευκολάκι». Πολιτικάντικο το ήξεις-αφήξεις του για το μεταναστευτικό αφού ναι μεν κατηγόρησε την «ανάλγητη» ΕΕ, την οποία κάλεσε να στείλει αεροπλάνα και βαπόρια για τους πρόσφυγες, συντάχθηκε όμως και με τη λογική τού «δεν χωράμε άλλους, έχουμε ανεργία, θα μας πάρουν και τις δουλειές».
• Το «χρυσό βατόμουρο» που η Φώφη ήθελε να απονείμει στον Αλέξη για την οικονομική του πολιτική το καπάρωσε η δήλωση Σταύρου ότι το δημόσιο «θα πρέπει να υπηρετεί τον ιδιωτικό τομέα». Προσπαθώντας να το «σώσει», διευκρίνισε ότι θέλει να μειώσει το κράτος στα ρετιρέ της δημόσια διοίκησης ενισχύοντάς το όπου χρειάζεται. Ήταν πάντως ο μόνος που συνεχάρη τους ηρωικούς τηλεθεατές που «παρακολούθησαν μια κουβέντα που δεν είχε ενδιαφέρον».
• Το ντεκόρ της εκπομπής χάλια και σκιαχτικό, ο συντονιστής Πάνος Χαρίτος της ΕΡΤ πιο ψυχρός και μηχανικός κι από μέλος των Kraftwerk σε στούντιο ηχογράφησης, οι θηλυκού γένους συνάδελφοι είχαν τόσο μακιγιαριστεί ώστε φοβήθηκα πως θα αρχίσουν να πέφτουν σοβάδες στο πάτωμα. Η Τρέμη χάνοντας την ψυχραιμία της με το θέμα των οφειλών των καναλιών απώλεσε την «αύρα» με την οποία ξεκίνησε μνημονεύοντας μέχρι και Μαρξ, η Ζαχαρέα «κιτρίνιζε» με κάθε ευκαιρία, Χούκλη, Σρόιτερ και Κοσιώνη στο ρελαντί, κανείς δεν κατάλαβε ποιος και γιατί προσκάλεσε τον Γιομπαζολιά.
• Πραγματικά κερδισμένος δεν βγήκε νομίζω κανείς, παρότι Αλέξης-Βαγγέλας κέρδισαν, καθένας για λογαριασμό του, κάποιες εντυπώσεις «στα σημεία». Αλλά μήτε κι οι ψηφοφόροι γίναμε «σοφότεροι» - πιθανότερο να αυξήσει τα ποσοστά της η αποχή, παρά κάποιο από τα κόμματα που συμμετείχαν.
• Ντιμπέιτ χωρίς Ζωή είναι φαϊ χωρίς αλάτι. Τελεία. «Υπήρξαν επιλογές που έδωσαν στην αρχή δυναμική και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στην πορεία όμως υπήρξαν λάθη και υπερβολές που ωστόσο διορθώθηκαν την κρίσιμη στιγμή και βάλαμε το συμφέρον της χώρας πάνω από όλα», απάντησε ο Τσίπρας στη μοναδική ερώτηση που αφορούσε στον Γιάνη Βαρουφάκη.
• Σύμφωνο συμβίωσης, χωρισμός εκκλησίας-κράτους, τζαμί στην Αθήνα: Τρία «τζιζ» θέματα που όχι μόνο κανείς πολιτικός αρχηγός αλλά ούτε καν κάποιος παριστάμενος δημοσιογράφος δεν θεώρησε άξια μνείας.
• Αν θέλαμε ρεαλιστικές, συγκεκριμένες απαντήσεις, οι περισσότερες από τις χτεσινές ερωτήσεις θα έπρεπε να τίθονταν μέσω skype απευθείας στους δανειστές. Όχι;
• Όσοι Αθηναίοι προτιμήσατε το.. παλλαϊκό ικαριώτικο γλέντι με τον Φάκαρο που γινόταν έξω από την Καπνικαρέα την ώρα του ντιμπέιτ, κάνατε την καλύτερη δουλειά.
σχόλια