"Ναι!!! Να ξαναμπείς!!!"
Ένας μήνας και μία μέρα ακριβώς. Τόσο λείπω. Το "λείπω" φυσικά είναι σχετικό καθότι δεν μπορούσαν να περάσουν παρα μόνο λίγα 24ωρα χωρίς να ανοίξω την ιστοσελίδα και να πάρω μια μυρωδιά απο τα κείμενά σας. Σκεφτείτε όμως πως ο χρόνος των ξωτικών δεν είναι ίδιος με αυτόν των ανθρώπων και εδώ που είμαι εγώ είναι σα να έχω να γράψω αιώνα σχεδόν.
Επάνοδος λοιπόν... Αναγέννηση...
Μέρος πρώτο...
In the shade of willows and elms
a cold wind blows and carries my tale.
A tale of rebirth, a season's change
and spring will shine again.
An early flower fragile and shy,
a ray of sun celebrates it's bloom,
the gentle colors of winter's end.
The leaves are dancing under the wind,
the songs of birds are filling my head,
a taste of heaven, a magic play,
the return of better days.
My heart was broken,
my soul was bathed in pain.
I had given up on life,
and vowed to rise again.
σχόλια