Επειδή οι Αθηναίοι μπορούν να αλλάξουν το αποτέλεσμα, αν το θελήσουν.

Επειδή οι Αθηναίοι μπορούν να αλλάξουν το αποτέλεσμα, αν το θελήσουν. Facebook Twitter
Φωτό: Γεράσιμος Δομένικος.
0

6Η Αθήνα ήταν το σίγουρο χαρτί της γαλάζιας παράταξης για 24 χρόνια. Τόσο σίγουρο που πάντα μάζευε τα μεγάλα ονόματα της ΝΔ με αρχηγικές φιλοδοξίες, από τον Μιλτιάδη Έβερτ και την Ντόρα Μπακογιάννη μέχρι τον απερχόμενο δήμαρχο Νικήτα Κακλαμάνη. Κι έτσι σίγουρα έδειχναν τα βήματα του Νικήτα Κακλαμάνη μέχρι και τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών. Απέναντί του ήταν ένας άνθρωπος που δεν γνώριζε από πολιτική, ο Γιώργος Καμίνης. Πανεπιστημιακός, δικηγόρος με μια επιτυχημένη πορεία ως Συνήγορος του Πολίτη. Αλλά μέχρι εκεί... Η αναγνωρισιμότητά του στο ευρύ κοινό,στο πεδίο όπου όλα παίζονται με όρους AGB μηδενική, άρα χαμένος από χέρι. Οι πρώτες του face to face αναμετρήσεις στα τηλεοπτικά παράθυρα με τον έμπειρο στην πολιτική υποψήφιο της ΝΔ θύμιζαν πυγμαχικούς αγώνες, όπου ο ένας πυγμάχος χτυπούσε συνεχώς και ο άλλος απλώς υπέμενε τα χτυπήματα. Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν «περίπατο». Μόνο που ο Νικήτας Κακλαμάνης με τα υπεροπτικά χτυπήματά του δεν υπολόγισε ότι ο κόσμος μπορεί να συμπαθήσει τον «αδύναμο» που ανεβαίνει για πρώτη φορά στο ρινγκ.

Αυτό ακριβώς συνέβη. Σε μια πόλη με χίλια προβλήματα, ο ξύλινος πολιτικός λόγος του δημάρχου και τα προβλέψιμα χτυπήματά του ξένισαν τους Αθηναίους γιατί έδειχναν πολύ λίγα και ξεπερασμένα. Από τη μία είχαμε απαρχαιωμένες απόψεις και αντιλήψεις και από την άλλη έναν άνθρωπο που μιλούσε σύγχρονα, με λέξεις καθαρές, με θέση απέναντι στα προβλήματα που περίμεναν έξω από τις πόρτες των πολιτών και με προτάσεις για το τι χρειάζεται η Αθήνα. Ο πρώτος γύρος των εκλογών τελειώσε και το καμπανάκι χτύπησε για τον Νικήτα Κακλαμάνη που έχασε 11 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2006 και που κατάλαβε ξαφνικά ότι ο περίπατός του θα γινόταν αγώνας δρομου μέχρι την επόμενη Κυριακή.

Και εκεί έκανε το μεγάλο λάθος, υπό το κράτος του πανικού... Δεν χαμήλωσε, αλλά ανέβασε τους τόνους, σπρώχνοντας χωρίς να το καταλάβει τον μετριοπαθή και ανεκτικό αντίπαλό του προς την πλατεία Κοτζιά. Οι Αθηναίοι ζούσαν μια δραματική κατάσταση στα επίπεδα της καθαριότητας, των κοινωνικών υπηρεσιών, του υποβαθμισμένου κέντρου, της ασφάλειας, των ελεύθερων χώρων, και σε αυτά τα συγκεκριμένα ζητήματα δεν πήραν τις απαντήσεις που έπρεπε από τον δήμαρχό τους. Από την άλλη, ο Γιώργος Καμίνης δεν παρέλειπε να επισημαίνει συνεχώς πόσο άσχημη έχει γίνει η πόλη που ζούνε και να επισκέπτεται τα σκοτεινά σημεία του κέντρου, όπου συχνάζουν οι άστεγοι και οι τοξικομανείς. Παράλληλα, είχε το θάρρος να πεί όχι σε πρόσκληση από τηλεοράσεως «αγανακτισμένων» κατοίκων του Αγίου Παντελεήμονα να επισκεφτεί την περιοχή. «Γιατί να έρθω; Για να μου ρίξετε αυγά;», τους απάντησε, αγνοώντας το πολιτικό κόστος αυτής της άρνησης.

Οι Αθηναίοι είδαν στο πρόσωπο του Καμίνη έναν άνθρωπο που δεν ήταν επαγγελματίας πολιτικός, σε μια εποχή που αισθάνονται μπουχτισμένοι από τους επαγγελματίες της πολιτικής. Από την άλλη πλευρά, άκουγαν για τον Σόρος που φταίει για τη βρόμικη πόλη, για το μεταναστευτικό πρόβλημα, για το οποίο ηταν «υπεύθυνος ο Καμίνης, που ως Συνήγος του Πολίτη ζητούσε να τηρούνται τα νόμιμα», για όλους τους άλλους που φταίνε για την άθλια κατάσταση του δήμου και για τους μίζερους που βλέπουν μόνο τα άσχημα της Αθήνας. Οι ισχυρισμοί του ότι δημιούργησε πράσινο και πως παραδίδει μια καθαρή Αθήνα έμοιαζαν με ειρωνείες στα αυτιά των πολιτών.

Οι Αθηναίοι έπαιξαν, όμως, και με ένα νέο «όπλο» που, όπως φάνηκε, δεν γνώριζε ο Νικήτας Κακαμάνης. Τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης. Ενώ εκείνος πάλευε στα τηλεοπτικά παράθυρα, ένας νέος κόσμος δραστηριοποιούνταν μέσω του ίντερνετ και της εφημερίδας που κρατάτε. Οι Αθηναίοι αντάλλαξαν απόψεις, εξέφρασαν τις θέσεις τους, συζήτησαν και τελικά αποφάσισαν.

Ο Γιώργος Καμίνης, ο άνθρωπος που όταν ανακοινώθηκε ως υποψήφιος θεωρήθηκε από κάποιους τηλεοπτικούς αστέρες και από ένα κομμάτι του κομματικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ καμένο χαρτί, ήταν ο νικητής των δημοτικών εκλογών της Αθήνας. Γιατί οι Αθηναίοι δεν πιστεύουν ότι για όλα φταίει ο Σόρος. Και επειδή η κατάσταση είναι ακριβως όπως την περιέγραφε ο Γ. Καμίνης, τα «γαλάζια κάστρα» του Κολωνακίου, της Κυψέλης, των Αμπελοκήπων, έπεσαν σαν τραπουλόχαρτα. Μόνο που τώρα ο νέος δήμαρχος θα πρέπει να αποδείξει ότι αυτός ο νέος αέρας που έφερε με την υποψηφιότητά του θα αλλάξει τα δεδομένα. Οι Αθηναίοι δεν έχουν πια τον χρόνο να περιμένουν...

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ