Ένα Σάββατο είχα να κοιμηθώ όσο θέλω και ξύπνησα από τις 8. Όχι για εκδρομή. Ούτε για κάποιο event δίπλα στην θάλασσα. Η μαμά μου κάθε Σεπτέμβρη πηγαίνει σε ένα εργαστήριο και φτιάχνει τραχανά. Παλιά τον έφτιαχνε μόνη της αλλά πόσα να προλάβει μια ελληνίδα μάνα. Είπα λοιπόν να πάω μαζί της για παρέα και ρεπορτάζ. Πήγαμε λοιπόν στις 9 το πρωί στο εργαστήριο Bovaletti όπου μας περίμενε ο Παντελής. Ο Παντελής σπούδασε λογιστική στον Πειραιά αλλά τον κέρδισαν τα ζυμαρικά. Όταν η μαμά του συνταξιοδοτήθηκε, έψαχναν όλοι οικογενειακώς να της βρουν κάτι για να ασχολείται. Ένα ταξίδι της στην Σικελία της έδωσε την λύση. Στο εργοστάσιο Sandore έμαθε να φτιάχνει όλα τα είδη ζυμαρικών, πήρε τα μηχανήματα και έστησε το δικό της εργαστήρι στον Κουβαρά. Το βάφτισε Bovaletti από το οικογενειακό επίθετο Μπόβαλης αλλά Bovaletti υπάρχει και χωριό στην Σικελία. Τώρα πια έχει παραδώσει τα ηνία του στον γιο της, τον Παντελή ο οποίος και μας έφτιαξε τραχανά. Στο εργαστήρι πας το γάλα σου αν θες να φτιάξεις τραχανά και γάλα και αβγά αν θες να φτιάξεις άλλα ζυμαρικά. Το αλεύρι το βάζει ο Παντελής.
Η μαμά μου είχε βράσει το γάλα από βραδύς, του είχε ρίξει και αλάτι και το είχε αφήσει εκτός ψυγείου για να είναι σε θερμοκρασία δωματίου. Ο Παντελής το ζύγισε, ζύγισε και το αλεύρι που αναλογεί και ξεκίνησε την διαδικασία. Αναμειγνύει σε ένα τεράστιο μηχάνημα τα υλικά μέχρι να γίνουν ένα. Ύστερα, καθαρίζει την μήτρα, ένα τσίγκινο πράγμα με τρύπες μεγάλες και μικρές που κόβουν τον τραχανά και την βάζει στην υποδοχή του μηχανήματος. Όσο περιμένουμε το μείγμα να ζυμωθεί μου λέει δύο πράγματα για την δουλειά. «Είναι όμορφη δουλειά. Έρχεται ο κόσμος, θέλει να φτιάχνει τα δικά του πράγματα. Αξίζει να ξέρεις τι τρως. Να ξέρεις τι έχει μέσα το σπαγγέτι που θα πάρεις. Να είσαι εδώ και να βλέπεις την διαδικασία όσο αυτό φτιάχνεται».
Διάβασε τη συνέχεια στο site του ΓΚΡΕΚΑ.
σχόλια